GöKKuŞaĞı
|
Zaman Treni Hızla Gidiyor
Bu; uçsuz bucaksız alemde, hayatın sırları içinde ve de, daima sonsuzluğun hasretini çeken garip insan…
Ne kadar çok hasretlerin, elemlerin, hüzünlerin var Ne kadar çok umutların, hayallerin, isteklerin var Nereye gitsen seni takip eden düşüncelerin var Ne alemden kaçabiliyorsun ne de kendinden Peki, bu kaçış nereye kadar
Baksana! herkes yükünü almış bir yere doğru gidiyor Kimileri nereye gideceğini bilerek, kimileri ise bilmeden gidiyor Bilenin kalbi sevinç ve huzurla dolu, bilmeyenin şaşkın kalbi ise, hep marazlarla dolu
Yükün ağır, emanet kıymetli, sen ise aciz ve zaifsin Şu alemde, nazik ve nazenin bir çocuk hükmündesin Ama, Alemlerin Sultanın, şu yeryüzündeki halifesisin
Sana öyle bir dayanak noktası sunmuş ki, mukallibil kulub olan o Rahmanürrahim, seni çeşit, çeşit cihazatlarla süslemiş Kalp vermiş, akıl vermiş, sır vermiş, ruh vermiş En önemlisi de, o zahiri ve batını letaiflerini kullanacağın hayat vermiş Hayat ise kainatın neticesi, gayesi, meyvesi ve saadet diyarlarına gitmek için en güzel vesilesi
Kainattaki her bir varlığa baksan, kendi lisanlarıyla “ benim gayem, neticem, meyvem ;zikretmek, şükretmek” diyecektir
Ey kainatın küçük bir numunesi olan insan! her varlık, bir an bile dur-durak demeden Rabbine doğru yol almakta iken, senin ayakların nereye doğru kaymakta?
Yaradılışının hikmetini fark etmişken, hala, neden elmasları cam parçalarına tercih ediyorsun? Kalbine yerleştirilen o hayat çekirdeğini, daha yeşerip ağaç olmadan, çürütüp, müteharrik meyyitler arasına doğru yol alıyorsun
İnsan, bilerek kendini ölüme atmaz Ya aklını kaybetmiştir, ya da sarhoştur Peki, sen aklını mı kaybettin? yoksa sarhoş musun? Bu dünyanın üzerindeki zinetlere mi aldandın, yoksa geçici şöhretine mi? Yoksa, gençliğine mi?
Zaman treni hızla gidiyor Ama hala yerin de sayıklamaktasın Hakikatleri bildiğin halde, bu umursamaz tavrın niye?  
Bak ne diyeceğim sana! Yoksa şeytanın ağına mı takıldın? Korkma, hıfz-ı İlâhiye ye iltica et, istiâze ve istiğfar ile kapısını çal ve göz yaşlarıyla yalvar
Haydi topla kendini ve içindeki o hayat çekirdeğini, ubudiyet toprağına at, islam suyu ile sula ve iman güneşiyle yetiştir onu
Elindeki o en muhteşem silahını al Talim için verilen ve sana miracın ruhunu damla, damla akıtacak; acizlik, fakirlik kanatlarını tak Seccadenin o en derin kuytularında, Rabbinle vuslata erdirecek, yeri göğü inletecek, inayetinin kapısı ardına kadar açacak; gecenin o karanlığını yar ve karanlığın ardındaki dosta fısılda, bütün dertlerini ve sessizce haykır, ben beni unutursam sen beni unutma Rabbim
Aslı Eşki
__________________
Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar
Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar
NFK
GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı
|