3
EBÛ DÂVÛD (ölm 275/888)
Tam adı Süleyman b
Eş'as es-Sicistâni olup, künyesi olan Ebû Dâvûdla meşhur olmuştur
Kütüb~i Sitte'den üçüncüsü ve ünlü dört Sünen kitabının birincisinin müellifidir
İlmi, irfanı kadar zühd ve takvasıyla da ünlüdür
Tıpkı Buhâri ve Müslim gibi, o devir İslâm dünyasının hemen tamamını dolaşmış ve 50'den fazla bilginden ders almıştır
Hocalarının en ünlüleri Müslim b
İbrahim, Süleyman b
Harb, Musa b
İsmail, Abdullah b
Mesleme, Yahya b
Mâin, Ahmed b
Hanbel, Hişam b
Ammâr, Amr b
Avn, Ahmed b
Yûnus ve Osman b
Ebi Şeybe'dir
Hayatının büyük kısmı Basra'da geçti
Bağdat'a birçok kez seyahetleri var
Kaynaklar, ünlü mezhep imamı Ahmed b
Hanbel ile yakın dostluğu olduğunu söylerler
Ebû Dâvûd, Sünen adıyla andığı eserinde, daha çok fıkha kaynaklık eden hadisleri toplamıştır
O'nun bu eseri, "dünyanın harikası" ve "İslâm'ın dayanağı" diye anılmıştır
Ebû Davud'un, h
1310'da Kâhire'de basılan Kitab el-Marâsil adlı bir eseri de vardır
Ebû Davud'un, Abdullah adında ve el-Mesâbih adlı bir eserin de sahibi olan bir oğlu vardır
Abdullah (ölm
326) babası çapında büyük bir bilgin olarak ünlüdür
Ebû Davud'un, eseriyle ilgili olarak, söylediği şu sözler, O'nun din konusundaki temel anlayışını da göstermektedir
"Resulüllah'tan rivayet edilen 5000 hadis topladım ve bunların 4800'ünü eserime koydum
Bu hadislerin Sahih vs
gibi derecelerine de işaret ettim
Bu hadisler içinden şu dört tanesi, bir insana, dini hayatı bakımından yeter:
1— "Ameller, niyetlere göredir
"
2— "Kişinin Müslümanlığının güzelliğine bir delil de, onun kendisini ilgilendirmeyen şeyleri, boş lakırdıları terketmesidir
" '
3— "Kişi, kendisi için sevip istediği şeyi, dostu ve komşusu için de sevip istemedikçe, mümin olamaz
"
4— "Helâl ve haram, Allah'ın kitabında apaçık belirtil
miştir
Ancak bu ikisi arasında, her iki yöne çekilebilecek
şüpheli şeyler vardır
"
Ünlü sûfi—bilgin Sehl b Abdullah et - Tüsteri bir gün Ebû Davud'a geldi ve O'ndan rica etti: "Ey Süleyman! Senden rica ediyorum; Allah Resulü nden hadisler nakleden o dilini çıkar da bir öpeyim"
Diyor ki Ebû Dâvûd: "Baş olma, lider olma sevdası, en gizli ve en tehlikeli şehvettir"
Ebû Dâvûd, Basra'da öldü ve orada defnedildi (Ebû Davûd için bk Hâtib el-Bağdâdi, Tarihu Bağdat, biyografi 4638, İbn Hallikân, Vefeyât, biyografi 272)