O Seni Sevince Sırtını Sultan Murad’a Bile Keselettirir

**GöKKuŞaĞı** · 05-04-2010

Habib Baba, 4Murad devrinin gizli, kimsenin bilmedigi Allah dostlarindandir Yaslidir,fakirdir, gariptir Fakat Rabbinin katinda da alemlere denk bir degerin sahibidir Yasli Habib Baba, uzun bir kervan yolculugunun sonunda Istanbul’a gelmistirYolculugunun tozunu, yorgunlugunu atmak için bir hamama gider… Niyeti, söyle iyice bir keselenip, paklanmak… Bedenini de ruhuna denk kılmaktır
Fakat hamamci Habib babayi içeri sokmak istemez

‘Bugün’ der, ‘Sultan Murad’in vezirleri hamami kapattilar, disaridan müsteri alamiyoruz’

Habib baba üzülür… Rica eder…

‘Kimseye varligimi belli etmem, aceleyle yikanir çikarim’ der Bu tozlu bedenle Rabbime ibadet ederken utaniyorum

Hamamci ehl-i insaftir… Dayanamaz… Kabul eder… Hamamin en sonundaki odayi göstererek …

‘Baba su odada hizla yikanip çik, parada istemem Yeter ki vezirler, senin farkina varmasinlar’

Habib baba sevinerek kendine gösterilen yere girer Yikanmaya baslar… Ve bu arada hamamcinin karsisinda yeni bir müsteri belirir Boylu, poslu, genç, yakisikli biridir bu gelen Onunda görünümü fakirdir… Ama sadece görünümü… Ikinci müsteri kılık degistirmis, 4Murad’dir O gün vezirlerinin topluca hamam alemi yapacaklarindan haberdar olan padisah merak etmistir

‘Hele bir bakalim’ demistir, ‘bizim vezirler, hamamda benden uzakta, kendi baslarina ne yaparlar, nasil eglenirler?’

Ve bu merak padisahi, tebdil-i kiyafet ettirerek, hamama getirmistir
Az önce yasananlar bir kez daha tekrarlanir

Hamamci vezirler der almak istemez… Padisah ise, ne olursun der, bastirir ve padisah galip gelir… Habib babanin yikanmakta oldugu odayi göstererek, genç padisahin kulagina fisildar:

‘Su odada bir ihtiyar yikaniyor Sende sar pestemali beline gir yanina… Beraber sessizce yikanin, bir an evvel çikin… Ve ekler: ‘Aman ha! Vezirler varliginizi bilmesinler ‘

Sonra 4Murad da Habib babanin yanina süzülür Beraber sessizce yikanmaya baslarlar Bu arada, hamamin büyük salonundan gelen tef, dümbelek, sarki, türkü sesleri ortaligi çinlatmaktadir

Habib babanin gözü, genç hamam arkadasinin sirtina takilir Biraz kirlenmis gibi gelir ona… Allah hikmeti geregi dostuna, o yanindakinin tedbil-i kiyafet etmis padisah oldugunu ilham etmemistir…

Ve yanindakini, görüntüsüne uygun, kendi gibi fakir bir delikanli zanneden Habib baba yumusak bir sesle konusur:

‘Evladim’ der, ‘Sirtin fazlaca kirlenmis, müsade edersen bir keseleyivereyim ‘
Padisah aldigi bu teklif karsisinda saskinlasir ve bü yük bir haz duyar… Haz duyar, çünkü ömründe ilk defa biri ona, padisah oldugunu bilmeden, sirf bir insan olarak, karsilik beklemeksizin bir iyilik yapmayi teklif etmektedir

Memnuniyetle Habib babanin önünde diz çökerken: ‘Buyur baba’ der, ‘ellerin dert görmesin’

Bu arada içerideki alemin sesleri hamami çinlatmaya devam etmektedir Habib baba, 4Murad’in sirtini bir güzel keseler… Fakat padisah kuru bir tesekkürle yetinmek istemez Ne de olsa insandir ve o da her insan gibi kendine yapilan iyiliklerin kölesidir

‘Baba’ der, ‘gel bende senin sirtini keseliyeyim de ödesmis olalim’

Habib baba, teklifin kimden geldiginden habersiz, tebessümle; ‘Olur evlad’ deyip, sultanin önünde diz çöker

Bu arada, Sultan Murad kese yaparken bir yandan da Habib babayi yoklar, agzini arar…

‘Baba’ der, ‘görüyormusun su dünyayi… Sultan Murad’a vezir olmak varmis… Bak adamlar içerde tef,dümbelek hamami inletiyorlar, sen ve ben ise burada iki hirsiz gibi…’

Habib baba Sultan Murad’in cümlesini tamamlamasina firsat bile birakmaz, kendi hükmünü söyler…

Sultan Murad’in Habib babadan duyduklari, agzi açik birakip, keseyi elden düsürten cinstendir:

‘Be evladim’ der, Habib baba, ‘Sultan Murad dedigin kimdir? Sen asil Alemlerin Sultanina kendini sevdirmeye bak ki, O seni sevince sirtini Sultan Murad’a bile keselettirir

05-04-2010	#1
GöKKuŞaĞı	O Seni Sevince Sırtını Sultan Murad’a Bile Keselettirir Habib Baba, 4Murad devrinin gizli, kimsenin bilmedigi Allah dostlarindandir Yaslidir,fakirdir, gariptir Fakat Rabbinin katinda da alemlere denk bir degerin sahibidir Yasli Habib Baba, uzun bir kervan yolculugunun sonunda Istanbul’a gelmistirYolculugunun tozunu, yorgunlugunu atmak için bir hamama gider… Niyeti, söyle iyice bir keselenip, paklanmak… Bedenini de ruhuna denk kılmaktır Fakat hamamci Habib babayi içeri sokmak istemez ‘Bugün’ der, ‘Sultan Murad’in vezirleri hamami kapattilar, disaridan müsteri alamiyoruz’ Habib baba üzülür… Rica eder… ‘Kimseye varligimi belli etmem, aceleyle yikanir çikarim’ der Bu tozlu bedenle Rabbime ibadet ederken utaniyorum Hamamci ehl-i insaftir… Dayanamaz… Kabul eder… Hamamin en sonundaki odayi göstererek … ‘Baba su odada hizla yikanip çik, parada istemem Yeter ki vezirler, senin farkina varmasinlar’ Habib baba sevinerek kendine gösterilen yere girer Yikanmaya baslar… Ve bu arada hamamcinin karsisinda yeni bir müsteri belirir Boylu, poslu, genç, yakisikli biridir bu gelen Onunda görünümü fakirdir… Ama sadece görünümü… Ikinci müsteri kılık degistirmis, 4Murad’dir O gün vezirlerinin topluca hamam alemi yapacaklarindan haberdar olan padisah merak etmistir ‘Hele bir bakalim’ demistir, ‘bizim vezirler, hamamda benden uzakta, kendi baslarina ne yaparlar, nasil eglenirler?’ Ve bu merak padisahi, tebdil-i kiyafet ettirerek, hamama getirmistir Az önce yasananlar bir kez daha tekrarlanir Hamamci vezirler der almak istemez… Padisah ise, ne olursun der, bastirir ve padisah galip gelir… Habib babanin yikanmakta oldugu odayi göstererek, genç padisahin kulagina fisildar: ‘Su odada bir ihtiyar yikaniyor Sende sar pestemali beline gir yanina… Beraber sessizce yikanin, bir an evvel çikin… Ve ekler: ‘Aman ha! Vezirler varliginizi bilmesinler ‘ Sonra 4Murad da Habib babanin yanina süzülür Beraber sessizce yikanmaya baslarlar Bu arada, hamamin büyük salonundan gelen tef, dümbelek, sarki, türkü sesleri ortaligi çinlatmaktadir Habib babanin gözü, genç hamam arkadasinin sirtina takilir Biraz kirlenmis gibi gelir ona… Allah hikmeti geregi dostuna, o yanindakinin tedbil-i kiyafet etmis padisah oldugunu ilham etmemistir… Ve yanindakini, görüntüsüne uygun, kendi gibi fakir bir delikanli zanneden Habib baba yumusak bir sesle konusur: ‘Evladim’ der, ‘Sirtin fazlaca kirlenmis, müsade edersen bir keseleyivereyim ‘ Padisah aldigi bu teklif karsisinda saskinlasir ve bü yük bir haz duyar… Haz duyar, çünkü ömründe ilk defa biri ona, padisah oldugunu bilmeden, sirf bir insan olarak, karsilik beklemeksizin bir iyilik yapmayi teklif etmektedir Memnuniyetle Habib babanin önünde diz çökerken: ‘Buyur baba’ der, ‘ellerin dert görmesin’ Bu arada içerideki alemin sesleri hamami çinlatmaya devam etmektedir Habib baba, 4Murad’in sirtini bir güzel keseler… Fakat padisah kuru bir tesekkürle yetinmek istemez Ne de olsa insandir ve o da her insan gibi kendine yapilan iyiliklerin kölesidir ‘Baba’ der, ‘gel bende senin sirtini keseliyeyim de ödesmis olalim’ Habib baba, teklifin kimden geldiginden habersiz, tebessümle; ‘Olur evlad’ deyip, sultanin önünde diz çöker Bu arada, Sultan Murad kese yaparken bir yandan da Habib babayi yoklar, agzini arar… ‘Baba’ der, ‘görüyormusun su dünyayi… Sultan Murad’a vezir olmak varmis… Bak adamlar içerde tef,dümbelek hamami inletiyorlar, sen ve ben ise burada iki hirsiz gibi…’ Habib baba Sultan Murad’in cümlesini tamamlamasina firsat bile birakmaz, kendi hükmünü söyler… Sultan Murad’in Habib babadan duyduklari, agzi açik birakip, keseyi elden düsürten cinstendir: ‘Be evladim’ der, Habib baba, ‘Sultan Murad dedigin kimdir? Sen asil Alemlerin Sultanina kendini sevdirmeye bak ki, O seni sevince sirtini Sultan Murad’a bile keselettirir __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı