Gül Yaprağı

~~~ ~~~

Bir kaç gönül insanı idiler
Sabahın ilk saatlerinde bir kıraathanede buluşurlar
gönülden gönüle kurulmuş köprüler ile halleşirlerdi
Oturdukları masada ağızına kadar dolu bir bardak
su bulunurdu Hanibir damla daha eklense taşacak
kadar dolu Bilenler bilirdi bu dolu bardağın manasını
Anlamayanlar ise onların bu hallerini de anlamaz ve
sorma gereği dahi duymazlardı

Bir sabah biri yaklaştı masalarına oturmak için
izin istedi Masadakilerden biri başıyla ağızına kadar
dolu bardağı işaret etti
"Bir damla daha taşırır bu bardağı" dedi
Gelen kişi cebinden bir gül yaprağı çıkardı ve
ağazına kadar su dolu bardağa usulca koydu
Bir tek damla bile taşmamıştı
"Suyu taşırmayan bir gül yaprağına her zaman yer vardır"
dediler "Hoşgeldin"

Son damlalarda hep bir gül yaprağı olabilmek ümidi ile

__________________