Ayrılık Ötesi Sevdalar

Vedaları pek sevmem
Anlamsızdır çünkü:
Gidilemiyorsa senden Dünya’nın öteki ucundan daha uzağa!
Ayrılıkta neyin nesi?
Kim kimi terk etti?
Neden’di,niçin’di,olmalıy’dı,olmamalıy’dı……
Anlam bazında bir birine yakın:
Yüzlerce kelime kurar,kılıf uydurur insan
Yarattığı kendi kabusuna!

Kabuslar görüyorum,bütün çehrelerin sana dönüştüğü!
İlk intifa son intifadır bilirim
Bir ben çehresi var sende,benli zamanlardan kalma
İstesende silemessin
Anılarında yaşar
Hatıralarında yaşar
Kabuslarında belki?
İllede rüyalarında yaşar
Tam unuttum derken sen beni,yada ben seni…
Ne fark eder ki
Aklına düşüyorsam aman vermeksizin bir gece yarısı
Oturmuş içkini yudumluyorsun
Mezen yanlızlık
Kadeh-Kadeh üstüne……
Çakırkeyfsin bir zaman
Oturuşundan belli
Savaştan galip çıkmış süvari dinginliğinle
Bacak-Bacak üstüne………
Hayallerinin kıtlık zamanıdır
Ayrılık ötesi sevdalar
Başlamadan bitirmek diye birşey yoktur sende bilirsin
Yaşamadan ölmenin mümkün olmadığı gibi
Bitirdik ortak yaşanmışlığını zamanımızın
Suçlu sendin,bendim,kelimelerdi……
Yanlış zaman,yanlış insandı……
Minareyi çoktan çalmışız,kılıfımız illaki hazır olacak
Neyi değiştirir ki suçlu bulmamız?
Vijdanları rahatlatmak adına!
Çocuksu bahanelere sığınmaktaki ustalığımız…
Olgunluğumuzmudur? …………
Kaldı ki mevzu bahis olan sensen
Bana bir hayli susmak düşer! ………
Bensem söz konusu olan
Kalbindeki benle:
Beynindeki ben arasına dizilen sıra dağların zirvesi
Bilirim……
Asırlık buzullarla örtülüdür!
Gün ışığı olanca demiyle yüklensede
Eritmesi Na-Mümkün
Aşk ateşi Cehennem ateşlerindendir
Ya kendi Cehennem’inde yan!
Ya da aşk ateşinle erit:
Sendeki benin bütün kırıntılarını
Olmuyor mu dersin?
Yada……
Yadaaaaaa……
Her neyse boşver
Ne yazılabilir ki yada’ların ardından
Aklı selim yetişkin bir insana
çocuk mu tembihliyorum sanki!
Yine bahar geldi İstanbul’a biliyormusun?
Ve ben yine bahar alerjisine yenildim
Polenmidir nedir,bir meret ki sorma
Çiçekler evrimini tamamlayana kadar bana rahat yok yine
Her yılın ilk baharında olduğu gibi
Nasırlı ellerim…
Nasırlı ayaklarım vardı……
Alışkındım yükünü taşımaya başkaca insanların!
Ben ne kadar çalışıp çabalarsam
Onlar o kadar kazanacaklar
Dünya’nın kanunu bu,ben yazmadım
Değiştirme azmimde nasırlaştı
Aşklar………
Sermaye ye dönüşüp sendikalaştığı günden bu güne
Çokça yükünü taşıdım senin sevdanın
Senin aşkının……
Patron sen…
Kuralları koyan sen……
İşçiliğinde nasırlaştı kalbim aşkının…
Senin sevdanın…
Anlamaya çalışmadım seni hiç
Kadınlar anlamak için değil
Sevilmek için yaratılmıştır
Anlamadım……
Sevdim……!
Hep istemişimdir:
Sana ucu yanık uzunca bir aşk mektubu yazayım
Yalın kılıç……
Yalın kalem……!
Serseri kelimelerin kol gezdiği
Noktayla virgülün hayasızca seviştiği……
Kısmet bu güneymiş!
Bu ne biçim aşk mektubu?
Dediğini duyar gibiyim!
Nasırlaşan kalbimden törpüleyebildiklerim:
Bu satırlardan ibaret………!
İşte gördüğün göreceğin rahmet……!
Mevzu bahis olan sensen:
Ve sen’li kelimelerin ön eklerinde,son eklerinde
Aşklar sevdalar yazılacaksa:
Bana uzunca bir süre susmak düşer!
Kıtlık yıllarıdır şairliğimin……!
Seninde hayallerinin kıtlık zamanıdır
Benden sonraki senlerde……
Ayrılık ötesi sevdalar yaşanması mümkünsüzdür……!
Delikanlı kızsın bilirim……!
Rifat Çamoğlu

__________________