Siyah ve Beyaz Köpekler

Yaşlı kızılderili reisi kulübesinin önünde torunuyla
oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği
izliyorlardı Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve
oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler
dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı

Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından
ayırmadığı iki iri köpekti bunlar Çocuk, kulübeyi
korumak için biri yeterli gözükürken niye ötekinin de
olduğunu, hem niye renklerinin illa da siyah ve beyaz
olduğunu anlamak istiyordu artık O merakla sordu
dedesine

Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını
sıvazladı 'Onlar' dedi, 'benim için iki simgedir
evlat' 'Neyin simgesi' diye sordu çocuk

'İyilik ile kötülüğün simgesi Aynen şu gördüğün
köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli
mücadele eder durur Onları seyrettikçe ben hep bunu
düşünürüm Onun için yanımda tutarım onları'

Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazananı da
olmalı diye düşündü ve her çocuğa has bitmeyen
sorulara bir yenisini ekledi:

'Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?'

Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:

'Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem!'

__________________