İnsancıklar - Dostoyevski
İnsancıklar
İnsancıklar''ın mekanı, pek çok Dostoyevski öyküsünde olduğu gibi yine Petersburg
Büyük ustanın, o güçlü üslubuyla anlattığı; sıradan, pek fazla dikkat çekici olmayan, fakir insanların dostluk ve sevgi öyküsü
Nedense, bahar insanda sıcak ve mutlu hisler uyandırıyor
Tabiatla birlikte insanın duyguları da canlanıyor
Ben ki, hayatta dikili ağacı olmayan zavallı bir ihtiyarım
Düşünebiliyor musun, ben bile hayal kurabiliyorum
!
Belki kısacaksınız ama, yeni bir kitap aldım
Oldukça duygusal psikolojik ağırlıklı kitap
Kitabın başında bir de şiir var
Ah, niçin kuşlar kadar hür değilim?
Beni duvarlar arasına esir eden
Bu bağlardan nasıl kurtulacağım?
Daha bunun gibi birtakım hoyratça fikirler
Neyse, geçelim bunları
Nemize lazım
Yazar : Dostoyevski