Tanrıdan İnsana, Karanlıktan Aydınlığa - J
Toman - M Tomanova
Tanrıdan İnsana Karanlıktan Aydınlığa Sokrates
Atina Devleti’ne meydan okuyan, ölüme gülümseyerek giden, şüphe ve sorgunun büyük ustasının, Filozof Sokrates’in romanı
Arkhon Basileus başındaki mersin ağacından yapılmış tacı düzeltti, ayağa kalktı, davalıya döndü ve şöyle dedi:
Kendini savunma zamanın geldi, Sokrates
Konuş!
Dolu su saatinin damlaları sessizliğin içinde birer birer düşmeye başladılar
Sokrates susuyordu
Bir şeyler dinlermiş gibi, başını hafifçe yana doğru eğdi
Derin sessizliğin sebebi sanki yalnızca o değildi; onunla birlikte bütün aeropagos, tüm Atina, hatta gökyüzü ve yeryüzü de susuyor gibiydi
Beş yüz çift göz üzerinde dolaşıyor, çıplak ayaklarını ve güçlü kollarını süzüyor, beyaz keten khitonunda geziniyor, mühürlenmişçesine sımsıkı kapalı duran dudaklarına ve yüzüne bakıyordu
Sokrates ne zaman konuşmaya başlayacaktı!
Yazar : J
Toman - M
Tomanova