Öyle bir yerdeyim ki;
Gülümsetmiyor hiçbir çaba beni
Söndüremiyor içimdeki yangının sebebini
Ufuklara dalıyor gözlerim
Ayaklarım kayıyor uçurumun kenarından
Durduran olmuyor beni
Öyle bir haldeyim ki;
İçimden öfke taşıyor nehir misali
İçimden sevda akıyor çağlayan gibi
Yok olmak istiyorum
Kaybolmak, hiç var olmamış olmak
Ya da seni kalbimde taşıyor olmamak
Acıyor canım
Sanki her bir damarım
Kanım
Gözyaşlarıma sözüm geçmiyor
Onlarda kendi hallerinde
Benim gibi çekildiler kendi içlerine
Kalbim sayıklarken seni
Adın takılıyor boğazıma
Düğüm düğüm ediyor beni
Ama çıkmıyor
Dökülmüyor dilimden
Oysa adın,kutsalımdı benim
Şimdiyse acımın sebebi
Kalbimi kanatan yegane nedendir sevgili
Artık sadece sevgili’sin
Benim değilsin…
Sevgilim değilsin…
Dilim acıyor sana yazarken
Kalbim kanıyor seni anarken
Öyle bir yerdeyim ki;
Ne varlık ne yokluk
Ne sen varsın ne sensizliğin yolu
Ne seninle
Ne de sensizlikle
Öyle bir yerdeyim ki;
Zaman yok
Işık yok
Karanlığın içinde
Senin gözlerin var sadece
alıntı