Cevap : Aşk Acısı Çeken Birine Aşık Olduysanız

**Gözyaşı** · 09-13-2009

YOKSUN…

Üzerimde iş yerinin verdiği yorgunluk vardı

Apartman kapısında zile basıyordum

Havada biraz soğuktu

Sanırım duymamıştın zilin sesini ya da komşuya gitmiştin

Anahtarı çıkartıp apartmanın kapısını açtım

Bir yandan ağır ağır merdivenlerden çıkıyor,bir yandan da zilin sesini duymama sebebini merak ediyordum

Kapıya geldim,zile bastım uzun bir süre yine kapıyı açmamıştın

Kapı kilitliydi; hâlbuki bu saatlerde hep evde olurdun

Kafamı kapıdan içeri soktum gözlerim seni arıyordu

Evin içi karanlıktı

Yoktun…

Aradan 3 sene geçmişti

O karanlık, yüzüme bir tokat gibi çarpmıştı

Sen yoktun… Bu ev sensizliği 3 senedir yaşıyordu

Bir anda durgunlaştım

Elimde çantam, daha ayakkabılarımı bile çıkartmamıştım, öylece içeriye bakıyordum

Her akşam eve gelişimi dört gözle beklerdin

Daha zile ilk basışımda kapıyı büyük bir mutlulukla açardın

Benim en fazla sevdiğim vakit ise işyerimden eve gitmek için harcadığım vakit’ti

Biran önce yolun bitmesini, eve varmayı istiyordum

Sana varacaktım

Kapıyı açtığında boynuma sarılırdın

O an dünyanın en mutlu adamı ben olurdum

Yaşadığın mutluluğu gözlerinden okuyordum

Işıl, ışıl bakıyordun yüzüme

Evde geçirdiğim vakit benim için paha biçilmez bir keyifti

Her defasında seni ne kadar çok sevdiğimi söylüyordum

Sen de bana benim gibi biriyle evlendiğin için ne kadar şanslı olduğunu sürekli tekrar ediyordun

Kendime geldim

Çantamı yere bıraktım

Yavaş, yavaş ayakkabılarımı çıkarttım

Yatak odama gittim

Sözünü dinliyordum; çıkarttığım kıyafetlerimi askıya asıyordum

Bana hep dağınık derdin

Artık değilim

Yatak odamda anlamdıramadığım bir soğuk vardı

O odayı hiç ısıtamıyordum, senin sıcaklığına eşdeğer bir sıcaklık yoktu

Mutfağa gittim, bir yandan karnım acıkmıştı diğer yandan da hiçbir şey yiyesim yoktu

Sağ olsun annem yine bir sürü yemek yapıp bırakmıştı

Ama ne kadar zamandır bilmiyorum evde yemek yiyemiyordum

Zorda olsa birkaç şey tabağıma koyup salona geçtim

Masaya oturdum

Bu masada neleri paylaşmıştık seninle, neler konuşmuştuk

Her oturduğumda film şeridi gibi gözümün önünden geçmeye başlar

Senin yerin hep boştu

Kimseyi oturtamıyordum

Tam ağzıma bir lokma atacaktım, “Afiyet olsun tatlım “ dedin

Karşımda sen vardın, öylece donup kalmıştım

“ Canım, bir tanem, hayatım benim “ diyerek sana sarılmak için ayağa kalktım

Bana öyle bir bakıyordun ki, bakışın içme işlemişti

Tam sana sarılacaktım ki sen yok olmuştun

Ağlamaya başladım, neredeyse her yerde hayalini görüyordum

Yere çöktüm çok kötü olmuştum

Yemek yemekten vazgeçmiştim

Sana söz vermemiş olsaydım çoktan canıma kıyardım

Bu acıya dayanamıyordum

Keşke ayrılmış olsaydık, keşke beni terk etmiş olsaydın

Hiç değilse arada görürdüm seni

Senede bir bile olsa seni görürdüm

Ama yoktun

Zalim kader seni benden aldı

Çaresini bulamadığımız o hastalık seni bende çalmıştı

Seni hayatta tutabilmek için elimden gelen her şeyi yapmıştım

Ama olmamıştı, olamamıştı…

Elden hiç bir şey gelmiyordu

Allah’ın takdiri idi

Hastanedeyken bir an bile olsun elini hiç bırakmadım, yanından hiç ayrılmadım

Son saatlerinde melek gibiydin, bir tek kanadın yoktu

Zayıflamıştın, saçların seyrekleşmişti ama yine de gözlerindeki ışıltı kaybolmamıştı

Sende sım sıkı ellerimi tutuyordun

Sana bakıyordum, o ay yüzlü cemaline bakıyordum

Bir yandan bir elimle elini tutuyor öte yandan da diğer elimle gözyaşlarımı siliyordum görüpte üzülmeyesin diye

Bana “ sen çok iyisin, seni hep sevdim ölünce de seni seveceğim, hep mutlu ol benim için üzülme dayanamam senin üzülmene” dedin ağır ağır konuşarak

Ben artık gözyaşlarımı saklayamıyordum

“Beni bırakma “ diye haykırıyordum

Tam o sırada gözlerini ebediyen yumdun

Yıkılmıştım ben, kafamı göğsüne koyup hıçkırıklar içinde ağlıyordum aynı şimdi yere çöküp ağladığım gibi

Gecelerdir gözlerime uyku girmiyor

Hayalin beni bırakmıyor

Uyuyabilmek için ya sakinleştirici haplar içiyor ya da sızana kadar içki içiyorum

Başka türlü sabah olmuyor

Ruh gibi yaşıyorum işte, suratımda yalandan bir maske ile yaşamaya çalışıyorum

Sanki bir gün kalkıp geleceksin gibi

Bilmiyorum belki bu yüzden her gün zile basıyorum sanki açacakmışsın gibi, işyerinden evi telefonla arıyorum alo diyecekmişsin gibi

Yalnızlık zor zanaat, aslında beni yıkan yalnızlık değilde sensizlik be gülüm

Alışmışım kokuna, güleryüzüne, şen sesine

Ama yoksun sen,yok……

Mutluluğu kaybedenlere…

09-13-2009	#73
Gözyaşı	Cevap : Aşk Acısı Çeken Birine Aşık Olduysanız YOKSUN… Üzerimde iş yerinin verdiği yorgunluk vardı Apartman kapısında zile basıyordum Havada biraz soğuktu Sanırım duymamıştın zilin sesini ya da komşuya gitmiştin Anahtarı çıkartıp apartmanın kapısını açtım Bir yandan ağır ağır merdivenlerden çıkıyor,bir yandan da zilin sesini duymama sebebini merak ediyordumKapıya geldim,zile bastım uzun bir süre yine kapıyı açmamıştınKapı kilitliydi; hâlbuki bu saatlerde hep evde olurdunKafamı kapıdan içeri soktum gözlerim seni arıyorduEvin içi karanlıktıYoktun… Aradan 3 sene geçmişti O karanlık, yüzüme bir tokat gibi çarpmıştı Sen yoktun… Bu ev sensizliği 3 senedir yaşıyordu Bir anda durgunlaştım Elimde çantam, daha ayakkabılarımı bile çıkartmamıştım, öylece içeriye bakıyordum Her akşam eve gelişimi dört gözle beklerdin Daha zile ilk basışımda kapıyı büyük bir mutlulukla açardın Benim en fazla sevdiğim vakit ise işyerimden eve gitmek için harcadığım vakit’ti Biran önce yolun bitmesini, eve varmayı istiyordum Sana varacaktım Kapıyı açtığında boynuma sarılırdın O an dünyanın en mutlu adamı ben olurdum Yaşadığın mutluluğu gözlerinden okuyordum Işıl, ışıl bakıyordun yüzüme Evde geçirdiğim vakit benim için paha biçilmez bir keyifti Her defasında seni ne kadar çok sevdiğimi söylüyordum Sen de bana benim gibi biriyle evlendiğin için ne kadar şanslı olduğunu sürekli tekrar ediyordun Kendime geldim Çantamı yere bıraktım Yavaş, yavaş ayakkabılarımı çıkarttım Yatak odama gittim Sözünü dinliyordum; çıkarttığım kıyafetlerimi askıya asıyordum Bana hep dağınık derdin Artık değilim Yatak odamda anlamdıramadığım bir soğuk vardı O odayı hiç ısıtamıyordum, senin sıcaklığına eşdeğer bir sıcaklık yoktu Mutfağa gittim, bir yandan karnım acıkmıştı diğer yandan da hiçbir şey yiyesim yoktu Sağ olsun annem yine bir sürü yemek yapıp bırakmıştı Ama ne kadar zamandır bilmiyorum evde yemek yiyemiyordum Zorda olsa birkaç şey tabağıma koyup salona geçtim Masaya oturdum Bu masada neleri paylaşmıştık seninle, neler konuşmuştuk Her oturduğumda film şeridi gibi gözümün önünden geçmeye başlar Senin yerin hep boştu Kimseyi oturtamıyordum Tam ağzıma bir lokma atacaktım, “Afiyet olsun tatlım “ dedin Karşımda sen vardın, öylece donup kalmıştım “ Canım, bir tanem, hayatım benim “ diyerek sana sarılmak için ayağa kalktım Bana öyle bir bakıyordun ki, bakışın içme işlemişti Tam sana sarılacaktım ki sen yok olmuştun Ağlamaya başladım, neredeyse her yerde hayalini görüyordum Yere çöktüm çok kötü olmuştum Yemek yemekten vazgeçmiştim Sana söz vermemiş olsaydım çoktan canıma kıyardım Bu acıya dayanamıyordum Keşke ayrılmış olsaydık, keşke beni terk etmiş olsaydın Hiç değilse arada görürdüm seni Senede bir bile olsa seni görürdüm Ama yoktun Zalim kader seni benden aldı Çaresini bulamadığımız o hastalık seni bende çalmıştı Seni hayatta tutabilmek için elimden gelen her şeyi yapmıştım Ama olmamıştı, olamamıştı… Elden hiç bir şey gelmiyordu Allah’ın takdiri idi Hastanedeyken bir an bile olsun elini hiç bırakmadım, yanından hiç ayrılmadım Son saatlerinde melek gibiydin, bir tek kanadın yoktu Zayıflamıştın, saçların seyrekleşmişti ama yine de gözlerindeki ışıltı kaybolmamıştı Sende sım sıkı ellerimi tutuyordun Sana bakıyordum, o ay yüzlü cemaline bakıyordum Bir yandan bir elimle elini tutuyor öte yandan da diğer elimle gözyaşlarımı siliyordum görüpte üzülmeyesin diye Bana “ sen çok iyisin, seni hep sevdim ölünce de seni seveceğim, hep mutlu ol benim için üzülme dayanamam senin üzülmene” dedin ağır ağır konuşarak Ben artık gözyaşlarımı saklayamıyordum “Beni bırakma “ diye haykırıyordum Tam o sırada gözlerini ebediyen yumdun Yıkılmıştım ben, kafamı göğsüne koyup hıçkırıklar içinde ağlıyordum aynı şimdi yere çöküp ağladığım gibi Gecelerdir gözlerime uyku girmiyor Hayalin beni bırakmıyor Uyuyabilmek için ya sakinleştirici haplar içiyor ya da sızana kadar içki içiyorum Başka türlü sabah olmuyor Ruh gibi yaşıyorum işte, suratımda yalandan bir maske ile yaşamaya çalışıyorum Sanki bir gün kalkıp geleceksin gibi Bilmiyorum belki bu yüzden her gün zile basıyorum sanki açacakmışsın gibi, işyerinden evi telefonla arıyorum alo diyecekmişsin gibi Yalnızlık zor zanaat, aslında beni yıkan yalnızlık değilde sensizlik be gülüm Alışmışım kokuna, güleryüzüne, şen sesine Ama yoksun sen,yok…… Mutluluğu kaybedenlere… __________________