Ben Hayatı Korkumdan Seviyorum

Tüm gizemi ile rölantide geçiyor hayat
Vitesi boşa alıp kendi halinde ilerliyor bazen
Bazen de süratle bir aşka çarpıp, tuzla buz oluyor
Sevgi tanecikleri saçılıyor etrafa
Kime değse etkileniyor, birazda üzülüyor haliyle
Böyle bir karamsarlığın doğurduğu felakete
Karşılıklı sürtüşmeler yaşıyor diğer hayatlarla
Bazen dis atıyor, bazen de ozan olup atışıyor
Hani bir yerde tıkanırsın da düğümlenir kelimeler,
İşte o zamanlarda hep mağlup ayrılıyor savaşından
Hayat işte Ne bana sorarak yaşıyor
Ne de bensiz birşey yapabiliyor
Nedir beni bu kadar kendine bağlayan bilmiyorum
Tüm çıplaklığı ile karşımda duruyorken bile
Ürküyorum, Dokunamıyorum
Ya beni yanlış anlarda terkederse?
Galiba ben hayatı, korkumdan seviyorum

alıntı

__________________