Bir Martı Hüznüydü Sevdam

I-

Size gecenin rengi kadar yakın,
Büyüklüğü kadar uzaktım oysa



Kucakladığında gece beni,
Cam kırığı olur, fakir bir çocuğun gözlerinden dökülürdüm
Öksüzlüğüm saçılırdı toprağın kıvrımlarına
Yükü altında ezililişlere direnen karınca gibi
Dizlerim titrerken,
Ölü denizi andıran damarlarımda
Hayaller hızla solmaya başlardı
Siz bu soysuz,
siz bu uğursuz,
siz bu kendinden kaçan hallerimi
görmeyin diye,
karanlığı çullanırdım
Ardından gölgeniz kaybolurdu
Usul usul Adımlarla
Tırnaklarımı etime geçirip,
öyle çok kahkaha atardım ki
******ler suratını saklar,
semaların kulak zarı yırtılırdı

Ve
Ömrümün yitirdiği zamanlar utanırdı
Çektiğim ızdırabın yakasında
II-


Size göğün martıları kadar yakın,
yaraları kadar uzaktım oysa


Tarlanızda hüzünler büyürdü, boy boy
korkuluklarınız yansımasından ürkerken,
karga sürüsünün hışmına uğrardı
Onca hasat zamanını bekleyen gözyaşı
Umut can çekişirdi sığ kuyularınız da,
Baldırınızda titreyen gelecek,
intihar nöbetlerinde yorgunken
nadasa bırakılmış sevinçleriniz
yüreğinde mezarlar açıyordu hayata


Bir Afrika evinde
anasonlu sancılarını büyüten
kadın kadar kutsaldınız benim için
Hikâyelerimin başkahramanı,
solgun sayfalara düşen kışlara cemre,
aynada sakladığım ilahi giz
Sizi kaybettiğim vakit,
yetimliğimin cinayetini işledim
Boş istasyonların sağır kuytularında
Zanlıydım artık;
kadınlığınızı görüp inkâr ettiğim
göğün,
yalnızlığın,
ağzımla dudaklarına duvar ördüğüm
görkemleri sönük meleklerin ayak ucunda


Sahi;
hiç
b i l m e d i n i z
bir martı hüznüydü sevdam,
maviliğinde mabediniz
Boşluğa düşen yara da
B e n




III-


Size yaşamak kadar yakındı nefesim
Ve ölüm kadar gerçekti sevgim oysa




Lütfen söyleyin!
Ardınızdan yanağımdan yüzülen su
Yüzümde ihtiyar bir tebessüm bırakırken
içimdeki paslı prangaların koynuna
daha kaç ceset sığdırabilirim?

alıntı

__________________