Son Hıçkırık

İlk mektup tadında yazılmalıydı bir aşkın son satırları da
sana ilk mektubumu saydım burda

belki seni çok özleyeceğim ama bilki seni hep çok sevdim ve her zaman seveceğim

seni çok seviyorum her zaman seveceğim
bin kalbim olsa sana hepsini vereceğim
Birgün kaparsak gözlerimizi son hıçkırık göklerde buluşturacak bizi

sana bu kez oaaaden çaldığımız taşları değil
yüzünün kıblesine okuyamadığım duaları yazdım
ne ezberleyip unuttuğumuz hicaz şarkıları
ne de zulada söndürdüğümüz sigaraları
beyaz yalanlarımızın ince hesaplarını da değil
yıllardır içimden sayıkladıklarımı yazdım sana
idamımın son dileğine taşıyamadığım itiraflarımı
çaldığın yıllarımı yazdım bu kez sana

içimin en iç yanığı sakın ağlama sen
yokluğumu da at pencereden şimdi
ve okuduğun her satırda yırt beni
duvarlara astığın her asi sitemini
tak peşime de gönder hadi

içimin acıyan yüzü sakın ağlama sen
ağzımdan her kaçanı ezberle sadece
ve söyleyemediğim diğer yalanları da
bu mektup
Allahın emri ile
bu mektup sana tüm hasretimle

seni çok seviyorum her zaman seveceğim
bin kalbim olsa sana hepsini vereceğim
Birgün kaparsak gözlerimizi son hıçkırık göklerde buluşturacak bizi

tıpkı gözlerinin renginde mürekkebim
satırlarım bahtımın karanlığında
kaybedilmiş bütün savaşlarım adına
yenilmişliğin mahcup cesaretine sığınıpta
sensizliğe ve hep sessizliğe biriktirdiklerimi
içimde dağları deviren gizleri yazdım sana

birgün bu hikayenin de biteceği aslında hep aklımda
sana veremediğim bütün sözler artık son satırlarımda
içimin en iç yanığı bendeki bir enkaz yığını
seni terk etmenin bile başkaydı tadı
sana hasretlenmek de zaten bana mübahtı
baksana bu ayrılık ikimize de çok yakıştı

içimin acıyan yüzü sakın ağlama sen
bendeki bir ayrılığın hüznü sende kaybetmişliğin acı telaşı
inan seniki çabuk geçer
ama benim ayrılığım
kim bilir


birgün kaparsak gözlerimizi
son hıçkırık göklerde buluşturacak bizi

alıntı