Yıkılıyorum Karanlığın Üzerine
Darmadağınım Yorgun Ve Suskun
Yüreğimi Kaybedeli Çok Olmuş
Kim bilir nerede atım buruşturup
artık inancımda kalmadı yeni doğacak günün şafağına
Yitirirken Kendimi Kayıp Hecelerde
Son Mısramı Yazıyorum Üşümüş Ellerimle
Baş Başayım Zamanın Hiçe Saydığı Düşlerimle
Yoktum Hiç Olmadım Farkına Varamadım
Sözlerimin Suskunluğu Sorgulamaktayım Sanki
Kendimle Verdiğim En Büyük Savaşların Ortasındayım
Ya Susup Gitmeliyim Yada Haykırmalıyım Kendime
Farkına Varamadıkların Yaktı Canımı Diye
Yorgun Ve Yanlız Artık Satırlarım
Şiirlerimin Adı Bile Olmuyor
Boş Bir Kağıda Yazılıp Sonra Buruşturulup Atılıyor
Ellerim Sana Olan Kinini Satırlarımdan Çıkarıyor
Ağlamaya Başlıyorum Yine Ve Lanet Olasıca
Hayalden Başka Bir Şey Olmadığını Anlıyorum
Anlıyorumki Sen Gerçek Olamayacak Bir Hayalsin
Ve Bu Seferde Dizlerim Kanıyor Artık Koşamıyorumda Hayallere
Şimdi Ne Sen Nede Hayalin Var Bu Çaresiz Bende