Cevap : Politika Hikayeleri

**TiFus** · 08-15-2009

Avcı Kekliği

Hayy Hak,
Hak dostum Hak

Efendim, bir varmış bir yokmuş

Allah’ın kulu çokmuş

Develer tellal iken, pireler berber iken, bir kişinin yediği, binlerce kişinin baktığı amma kıyametin gene de kopmadığı bir memleket varmış

Bu memleket kaf dağının ardında değilmiş

Yeri belliymiş

Yeri belliymiş de; nereye gittiği belli değilmiş

Bu memleketin adını ben demeyeyim size, siz bulun söyleyin kendinize

Bu memleketi yönetenler in; vızır vızır arıları, kovan kovan balları, İran’dan gelme halıları, her işe burunlarını sokan karıları varmış

Ve dahi bu memleketin; kalabalık şehirleri, orta halli kasabaları, kendi haline terk edilen köyleri varmış

İşte bizim kıssamız da bu köylerden birinde geçer

Bu köy; kendi halinde, suya sabuna dokunmayan, küçük, şirin bir köymüş

Bu köyün ahalisi ava çok meraklıymış; ille de keklik avına…

Ha bir de; bu köyde, özü sözü doğru, dili dualı, ak sakallı; Derviş Baba namıyla bilinen, bir ihtiyarcık yaşarmış

Derviş Baba, ahalinin bu keklik avı merakına pek bi içerlenirmiş amma, onların merakının derecesini bildiğinden sesini de çıkaramazmış pek

Köyde hemen hemen her evde bir avcı kekliği bulunurmuş

Avcı kekliği dediğin ne ki; güzel ötüşlü kafeste yaşamaya alıştırılmış dişi bir keklik işte

Kafeste yaşayacak, yemini, suyunu başkaları sunacak, almadan vermek olur mu, madem veriyor insanoğlu karşılığını elbet alacak

Avcı; kekliği kafesiyle çalıların arasına koyacak, kendisi pusuya yatacak

İşte o zaman keklik yediğinin hakkını verecek

En güzel sesiyle ötecek

Onu duyan kafese girmemiş özgür keklikler, bu güzel sesli dişinin, fettanca davetine kanacak

Üçü beşi birden etrafına toplanacak

Onlar kur yaparken kafesteki kekliğe, yattığı pusudan avcı basacak tetiğe; keklikleri vuracak

Sonrada oturup afiyetle yiyecek

Avcı sindirirken özgür keklikleri midesinde, cak cak ötecek avcı kekliği kafesinde

İşte av dedikleri de, avcı dedikleri de, avcı kekliği dedikleri de bundan ibaret

Alınacak çok ders var, bu durumdan elbet

Anlayana anlayana anlayabilene

Neyse

Velhasıl-ı kelâm; bu köyde av da, avcı da, avcı kekliği de bolmuş vesselâm

Hele içlerinden birinde öyle bir avcı kekliği varmış ki; dillere destanmış

Amma öyle böyle değil canım

Yani anlatılır gibi değilmiş

Bin bir çeşit hüneri, kınalı kınalı tüyleri varmış

Hele hele bir ötüşü varmış ki; can dayanmazmış canım

İnsanı mest eder kendinden geçirirmiş

Sahibi ona kınalı yapıncak dermiş

Alırmış gün aşırı kafesi eline, köy meydanından geçermiş gerine gerine, ava gidermiş

Ahali ardından baka kalır, kekliğin sahibine imrenirmiş

Anlayacağınız bütün köylünün gözü bu keklikteymiş

Gel zaman git zaman; kınalı yapıncağın sahibi sıkışmış paraya, boşuna koşturmuş durmuş oraya buraya

Kimden yardım istediyse ters yüz edilmiş, üç-otuz paraya avcı, mahkum edilmiş

Adamcağız sonunda çaresiz kalmış, kınalı yapıncağı açık arttırmayla satışa çıkarmış

İşte o zaman anlamış köylünün gerçek niyetini bilmiş ki alacaklar elinden Kınalı kekliğini

Yardım dilediğinde ters yüz edenler “gücümüz yok yardıma” diyenler açmışlar keselerinin ağzını, birer birer

Açık arttırma epeyce yüksek bir fiyattan başlamış çok kısa sürede acayip rakamlara ulaşmış

Amma bildiğiniz gibi değil

Herkes birbiriyle yarışta

Arttıran arttırana

Kıran kırana

Görülmemiş böyle bir açık arttırma

Millet neredeyse evdeki yatağını yorganını satacak ille de bu kekliğe sahip olacak

Artık son raddeye gelinmiş elenenler elenmiş Kınalı yapıncak satıldı satılacak

Derken

Kalabalığın ardından gür bir ses yükselmiş:

- Kim ne verirse ben bir fazlasını veriyorum o kekliği ben satın alıyorum!

Bir sessizlik çökmüş ortalığa dönüp bakmışlar sesin geldiği tarafa bir de ne görsünler; Derviş Baba

Şaşırmışlar

Hem de çok şaşırmışlar

- Yahu bu Derviş Baba ne yapacak bu kekliği acaba? Ne avdan anlar ne avcılıktan!

Demişler

Derviş Baba ahalinin şaşkın bakışları arasında gelmiş kekliğin yanına vermiş koc-ca bir kese dolusu tekliği almış sahibinden kekliği

Sonra elinde kafes dönmüş kalabalığa şöyle seslenmiş:

- Ey ümmet-i Muhammed! Ey milletim! İçinizde en yaşlı olanı benim!

- Sensin Derviş Baba!

- Bu güne kadar size hiç yalan demedim, asla ihanet etmedim!

- Etmedin Derviş Baba!

- Hainleri hiç mi hiç sevmedim!

- Sevmedin Derviş Baba!

- Şimdi bu keklik benim mi?

- He Derviş Baba senin!

- Şimdi ben buna istediğimi eder miyim?

- He Derviş Baba edersin!

Bunu duyunca ak sakallı koca derviş çekip besmeleyi kekliğin başını koparıvermiş

Ahali bu işi dehşet içinde seyretmiş

Şaşkınlıktan sesleri solukları kesilmiş

Kimi öylece, suskun, baka kalmış kimi ah-vah edip ağlamış

Sonra içlerinden Derviş Baba’ya en yakını ilk toplayan başına aklını:

- Aman Derviş Baba, can baba, canım baba! Ne istedin keklikten, niye kopardın başını?

Demiş

Derviş Baba gayet sakin dönmüş adama şöyle bir bakmış

Sonra adamın sırtını sıvazlamış

- O bunu çoktan hak etmişti… Çünkü o; kendi milletine ihanet etmişti!

Demiş

İşte o zaman milletin aklı suya ermiş

Üç gün üç gece düşünmüşler, taşınmışlar ak sakallı koca Derviş’e hak vermişler keklik avını hepten tergemişler

Evvet canlarım, ciğerlerim, değerli dostlarım, saygıdeğer dinleyenlerim

Bu nak’lettiğimiz bir meseldi, meseldi ya; şu cennet yurdumuzda dinleyene mesel gibi gelen daha nice gerçekler var öyle değil mi ya…

Dememiz o ki; her güzel ötüşlü kuşa kapılmayın, her dili ballıya kanmayın, zira avcılar pusuda bizi beklemekte

Haydi kalın sağlıcakla… Yarınlarınız umutlu, günleriniz aydınlık, bahtınız açık, gıdanız muhabbet ola; sürç-ü lisan ettiysek aff’ola

Hoşça kalın…
Dostça kalın

Sevgiyle yaşayın

Vesselâm

NOT: Baskı aşamasında olan “VESSELÂM (Avcı Kekliği)” adlı ikinci kitabımda yer alan bu kıssayı seçim atmosferine girdiğimiz şu günlerde (kitap eylül ayında dağıtıma verilecek) ForumBilgeNesil okuyucularıyla paylaşmak istedim

08-15-2009	#3
TiFus	Cevap : Politika Hikayeleri Avcı Kekliği Hayy Hak, Hak dostum Hak Efendim, bir varmış bir yokmuş Allah’ın kulu çokmuş Develer tellal iken, pireler berber iken, bir kişinin yediği, binlerce kişinin baktığı amma kıyametin gene de kopmadığı bir memleket varmış Bu memleket kaf dağının ardında değilmiş Yeri belliymiş Yeri belliymiş de; nereye gittiği belli değilmiş Bu memleketin adını ben demeyeyim size, siz bulun söyleyin kendinize Bu memleketi yönetenler in; vızır vızır arıları, kovan kovan balları, İran’dan gelme halıları, her işe burunlarını sokan karıları varmış Ve dahi bu memleketin; kalabalık şehirleri, orta halli kasabaları, kendi haline terk edilen köyleri varmış İşte bizim kıssamız da bu köylerden birinde geçer Bu köy; kendi halinde, suya sabuna dokunmayan, küçük, şirin bir köymüş Bu köyün ahalisi ava çok meraklıymış; ille de keklik avına… Ha bir de; bu köyde, özü sözü doğru, dili dualı, ak sakallı; Derviş Baba namıyla bilinen, bir ihtiyarcık yaşarmış Derviş Baba, ahalinin bu keklik avı merakına pek bi içerlenirmiş amma, onların merakının derecesini bildiğinden sesini de çıkaramazmış pek Köyde hemen hemen her evde bir avcı kekliği bulunurmuş Avcı kekliği dediğin ne ki; güzel ötüşlü kafeste yaşamaya alıştırılmış dişi bir keklik işte Kafeste yaşayacak, yemini, suyunu başkaları sunacak, almadan vermek olur mu, madem veriyor insanoğlu karşılığını elbet alacak Avcı; kekliği kafesiyle çalıların arasına koyacak, kendisi pusuya yatacak İşte o zaman keklik yediğinin hakkını verecek En güzel sesiyle ötecek Onu duyan kafese girmemiş özgür keklikler, bu güzel sesli dişinin, fettanca davetine kanacak Üçü beşi birden etrafına toplanacak Onlar kur yaparken kafesteki kekliğe, yattığı pusudan avcı basacak tetiğe; keklikleri vuracak Sonrada oturup afiyetle yiyecek Avcı sindirirken özgür keklikleri midesinde, cak cak ötecek avcı kekliği kafesinde İşte av dedikleri de, avcı dedikleri de, avcı kekliği dedikleri de bundan ibaret Alınacak çok ders var, bu durumdan elbet Anlayana anlayana anlayabilene Neyse Velhasıl-ı kelâm; bu köyde av da, avcı da, avcı kekliği de bolmuş vesselâm Hele içlerinden birinde öyle bir avcı kekliği varmış ki; dillere destanmış Amma öyle böyle değil canım Yani anlatılır gibi değilmiş Bin bir çeşit hüneri, kınalı kınalı tüyleri varmış Hele hele bir ötüşü varmış ki; can dayanmazmış canım İnsanı mest eder kendinden geçirirmiş Sahibi ona kınalı yapıncak dermiş Alırmış gün aşırı kafesi eline, köy meydanından geçermiş gerine gerine, ava gidermiş Ahali ardından baka kalır, kekliğin sahibine imrenirmiş Anlayacağınız bütün köylünün gözü bu keklikteymiş Gel zaman git zaman; kınalı yapıncağın sahibi sıkışmış paraya, boşuna koşturmuş durmuş oraya buraya Kimden yardım istediyse ters yüz edilmiş, üç-otuz paraya avcı, mahkum edilmiş Adamcağız sonunda çaresiz kalmış, kınalı yapıncağı açık arttırmayla satışa çıkarmış İşte o zaman anlamış köylünün gerçek niyetini bilmiş ki alacaklar elinden Kınalı kekliğini Yardım dilediğinde ters yüz edenler “gücümüz yok yardıma” diyenler açmışlar keselerinin ağzını, birer birer Açık arttırma epeyce yüksek bir fiyattan başlamış çok kısa sürede acayip rakamlara ulaşmış Amma bildiğiniz gibi değil Herkes birbiriyle yarışta Arttıran arttıranaKıran kırana Görülmemiş böyle bir açık arttırma Millet neredeyse evdeki yatağını yorganını satacak ille de bu kekliğe sahip olacak Artık son raddeye gelinmiş elenenler elenmiş Kınalı yapıncak satıldı satılacak Derken Kalabalığın ardından gür bir ses yükselmiş: - Kim ne verirse ben bir fazlasını veriyorum o kekliği ben satın alıyorum! Bir sessizlik çökmüş ortalığa dönüp bakmışlar sesin geldiği tarafa bir de ne görsünler; Derviş Baba Şaşırmışlar Hem de çok şaşırmışlar - Yahu bu Derviş Baba ne yapacak bu kekliği acaba? Ne avdan anlar ne avcılıktan! Demişler Derviş Baba ahalinin şaşkın bakışları arasında gelmiş kekliğin yanına vermiş koc-ca bir kese dolusu tekliği almış sahibinden kekliği Sonra elinde kafes dönmüş kalabalığa şöyle seslenmiş: - Ey ümmet-i Muhammed! Ey milletim! İçinizde en yaşlı olanı benim! - Sensin Derviş Baba! - Bu güne kadar size hiç yalan demedim, asla ihanet etmedim! - Etmedin Derviş Baba! - Hainleri hiç mi hiç sevmedim! - Sevmedin Derviş Baba! - Şimdi bu keklik benim mi? - He Derviş Baba senin! - Şimdi ben buna istediğimi eder miyim? - He Derviş Baba edersin! Bunu duyunca ak sakallı koca derviş çekip besmeleyi kekliğin başını koparıvermiş Ahali bu işi dehşet içinde seyretmiş Şaşkınlıktan sesleri solukları kesilmiş Kimi öylece, suskun, baka kalmış kimi ah-vah edip ağlamış Sonra içlerinden Derviş Baba’ya en yakını ilk toplayan başına aklını: - Aman Derviş Baba, can baba, canım baba! Ne istedin keklikten, niye kopardın başını? Demiş Derviş Baba gayet sakin dönmüş adama şöyle bir bakmış Sonra adamın sırtını sıvazlamış - O bunu çoktan hak etmişti… Çünkü o; kendi milletine ihanet etmişti! Demiş İşte o zaman milletin aklı suya ermiş Üç gün üç gece düşünmüşler, taşınmışlar ak sakallı koca Derviş’e hak vermişler keklik avını hepten tergemişler Evvet canlarım, ciğerlerim, değerli dostlarım, saygıdeğer dinleyenlerim Bu nak’lettiğimiz bir meseldi, meseldi ya; şu cennet yurdumuzda dinleyene mesel gibi gelen daha nice gerçekler var öyle değil mi ya… Dememiz o ki; her güzel ötüşlü kuşa kapılmayın, her dili ballıya kanmayın, zira avcılar pusuda bizi beklemekte Haydi kalın sağlıcakla… Yarınlarınız umutlu, günleriniz aydınlık, bahtınız açık, gıdanız muhabbet ola; sürç-ü lisan ettiysek aff’ola Hoşça kalın… Dostça kalın Sevgiyle yaşayın Vesselâm NOT: Baskı aşamasında olan “VESSELÂM (Avcı Kekliği)” adlı ikinci kitabımda yer alan bu kıssayı seçim atmosferine girdiğimiz şu günlerde (kitap eylül ayında dağıtıma verilecek) ForumBilgeNesil okuyucularıyla paylaşmak istedim __________________ TiFus-Sokak Sanatı GECELER ÇOK KATI KALMADI HİÇ TADI ! GECE GÜNDÜZ MÜCADELE İŞTE SOKAK SANATI