Kırılmış Çok Şey Var Anne!..

Aklımın yangınlarına inat üşür yüreğim
Sorular öğütler dersler kaybedişler…
Titrek yüreğimde değeri yok hiçbirinin

Kapımı açan asi rüzgâriçeri savurur anıLarımı
Pervasızca odama dağılır zamanlar Annemin kızgın sureti canlanır içimde“Toplayacağım anne”
“Çocuk yanımı bulabilirsem
düzelteceğim hepsini”…
İnanmaz yine…

Vazgeçerim diye… Kızgın gidişine hak verir ellerim Vazgeçerim
Efkârım önüme düşer
Islanır adımlarım

Uykumu çalan geceler yağar sabahlara Başıma kitapların sayfaları uçuşur
Biraz aşk biraz coğrafya… Taşlaşır adımlarım Bir soluk ak…
Biraz beyazı olmalı bu kâğıtların

Penceremde kalır gözlerim Kırık kanatlar var pervazlarda
Yağmurları kana bular yaralı turnalar…
Akşamı bulur vakit Yüreğimde aynı titreme…
Odama gelme anne
Açma kapımı üşür yaralarımToplamadım toplayamadım yine zamanı
Nereye dönsem üzerime devrilir
gecikmişliklerim
Nazlı bir yıldıza aldanıp; keşke,kırmasaydım titrek lambamı

Kırılmış çok şey var anne
Raflarda yarım kalmış hayallerim dağınık…
Kopkoyu bir duman; korkularım…
“Topla” deme artık
Anla ki yerinde her şey…
Ayaklarım kanamasa yürüyemem artık kızıl adımlarımı izler çocukluğum
Kaybolursa; bulamam umudumu
Yüreğime batmasa nazlı yıldızın parçaları duygularım üşür
Sızlamasa yüreğim ölürüm anne… Yaza varmaz krizantemler Hercai menekşelere bahar zulümdür Anla beni anne
Çabaladım solacağımı bile bile senin için…
Yapraklarımı kaybettim dallarım taşımadı sahte tebessümlerimi
Yoruldum çok yoruldum anne
Düzen bensiz kurulmuş ayak uyduramadım
Odama gelme anneAçma kapımıüşür yaralarım

Toplayamıyorum Yüreğimin Kırıntılarını Anne!

__________________