Can Çekişen Vatan: Doğu Türkistan

“Sincan katliamı” diye bir sürmanşet gördüğünüzde, muhtemelen, dünyanın uzak yerlerinden birinde, sizinle ve dünyanızla ilgisi bulunmayan bir şeylerin cereyan ettiği hissine kapılmışsınızdır
Peki, “Sincan” diye yazılan bölgenin aslında “Doğu Türkistan” olduğunu öğrenseniz, aynı duyarsızlıkta kalabilir misiniz?
Doğu Türkistan’da Uygur Türklerinin yaşadığını, Uygurların öz be öz Müslüman, öz be öz Türk olduğunu öğrenseniz, aynı duyarsızlıkta kalabilir misiniz?
Bir zamanlar “bağımsız devlet” olduklarını, bağımsız “Doğu Türkistan Cumhuriyeti”nin Çin tarafından işgal edildiğini, hükümet üyelerinin ülkeden kaçmak zorunda kaldığını, bu arada Doğu Türkistan Hükümeti Genel Sekreteri’nin uzun bir yürüyüşle önce Hindistan’a, sonra Türkiye’ye ulaştığını öğrenseniz aynı duyarsızlıkta kalabilir misiniz?
O Genel Sekreter’in adı İsa Yusuf Alptekin’di Bu tabloları ağlayarak anlatır, oradaki kardeşlerimizin kurtulması için devletleri harekete geçirmeye çalışırdı
Bu yolda bir ömür tüketti
Bir insanın büyük bir milleti sırtlayıp götürmesine onun şahsında şahit oldum
Fedakarlığın ne anlama geldiğini ondan öğrendim
Vatan sevgisinin insanı nasıl yakıp kavurduğunu ise en çok onda gördüm
Nasılmış dostlarım?
Doğu Türkistan bize çok mu uzakmış?
Değil işte
Çok yakın
Hemen yüreğimizin içinde
Bizim kadar “bizden”
Eski vatanımız
¥
Çinli yöneticiler şimdi de “işçi çatışması” süsü vererek bizim insanlarımızı öldürüyor, Doğu Türkistan’da
O toprakların gerçek sahiplerini yok etmeye çalışıyorlar
Tam bir soykırım uygulanıyor yıllardan beri, ama dünyanın kılı kıpırdamıyor
Bu ne ilk katliamdır, ne de -bu gidişle- son katliam olacaktır!
Çin bunu hep yapıyor, hep yapacaktır
Çünkü orada yaşayan Türkleri kendine bağlamayı başaramadı
Dinlerini değiştirmeye çalıştı olmadı, dillerini değiştirmeye çalıştı olmadı, alfabelerini değiştirdi, kıyafetlerini değiştirdi, ama yine olmadı; o zaman acımasızca öldürmeye başladı
Zaman zaman silah kullandı, zaman zaman aç bırakarak öldürdü
Aç bırakmak için, bölgede yetişmeyen ürünler ektirdi (ekmeyeni vatana ihanetten asıyordu), cebren; bölgeyi açlığa mahkum etti
1949-1952 yılları arasında 2 milyon 800 bin kişi
1952-1957 arasında 3 milyon 509 bin kişi
1958-1960 yılları arasında 6 milyon 700 bin kişi
1961-1965 yılları arasında ise 13 milyon 300 bin kişi ya Çinliler tarafından katledildi ya da yanlış ekim yüzünden rejimin bile bile davet ettiği kıtlık sonucunda öldüler
¥
Birkaç günden beri “bizim” bazı gazeteleri hayretler içinde okuyorum: Bizimle hiç ilgisi olmayan bir bölgeden bahseder gibi, “Sincan”dan bahsediyorlar
“Yüz kişi öldü Üç yüz kişi öldü Beş yüz kişi öldü”
Kimimizin kılı kıpırdamıyor
Kimimiz sadece “yazık” deyip geçiyoruz, başka kanala
“Aman görmeyelim, duymayalım” havasındayız
Çünkü hafızamızın hiçbir bölgesinde “Sincan” diye bir bölge yok
Deseler ki “Doğu Türkistan”
Deseler ki, “Uygur Türkleri”
Çoğumuz koltuklarımızdan hoplarız! “Bunlar bizimkilermiş” demeye başlarız
Zaten Çin bu yüzden değiştirmiş bölgenin adını
Yani “Sincan” ismi Çin’in bir oyunu İslam dünyasından, Türk dünyasından Doğu Türkistan’ı koparmak için böyle bir oyuna başvurmuş, devletlere de baskıyla kabul ettirmiş
Bu arada maalesef Türkiye Cumhuriyeti Devleti de “Sincan” ismini kabul etmiş
Oysa İsa Yusuf Bey Türkiye’nin bu ismi reddetmesi için ne kadar uğraşmıştı
Ama devletlerarası ilişkiler maddi telakkilere göre şekilleniyor
Devletin yüreği olmadığı için, acımıyor!
Duyguları olmadığı için ağlamıyor!
Ciğeri olmadığı için, yanmıyor!
Devletler çıkar hesabı yapıyor (yapmalı da) İki milyara yaklaşan nüfusuyla, ticaret hacmi açısından çok iştah açıcı gözüktüğü için, hiçbir devlet Çin’le arayı açmak istemiyor
Mazlum milletler bu pazarlıklar arasında, maalesef, kaynayıp gidiyor!
Bu arada “Sincan”ın “Kazanılmış topraklar” anlamına geldiğini, Çin’in bu bölgeyi “kazanç” hanesine çoktan kaydettiğini, bölgede verimli topraklar dışında petrol ve doğalgaz gibi zenginlikler de bulunduğunu kaydedelim
İçimiz yanıyor!

Yavuz Bahadıroğlu / Vakit

__________________