Cevap : Gökada-Samanyolu Gökadası-Galaksi

NGC 4414, Berenis’in Saçı takımyıldızı’nda gözlemlenen tipik bir sarmal gökada örneği 17000 parsek yarıçapında olup, bizden 20000000 parsek uzaklıktadır

Gökadalar çeşitli çoklu yıldız sistemlerini, yıldız kümelerini ve çeşitli nebulaları da içerebilirler Çevresinde gezegenler ve asteroitler gibi çeşitli kozmik cisimler dönen Güneş’imiz Samanyolu gökadamız içerisindeki yıldızlardan yalnızca bir tanesidir

Tarihsel olarak gökadalar görünürdeki (gözle görülen) biçimlerine göre sınıflanmışlardır Bu biçimsel sınıflandırmadaki (Hubble düzeni) sınıflardan biri biçimleri elipsi andıran eliptik gökadalardır Çoğunluğu oluşturan sarmal gökadalar ise tozlu kolları olan eğik bir diski andırırlar Diğer iki sınıfın biçiminden farklı, tuhaf ya da olağan-dışı biçimli istisnai gökadalar ise "tuhaf (özel) gökadalar" (İng peculiar galaxies) sınıfına sokulurlar Bunların bu farklı biçimleri komşu gökadaların kütleçekim etkisinin yol açtığı eğilip bükülmelerden

kaynaklanmaktadır Birbirlerine yakın gökadaların arasındaki bu tür etkileşimler, sözkonusu iki gökadanın birleşmesiyle sonuçlanır Bu olay aynı zamanda gökadadaki "yıldız doğum oranı"nda “patlama” denecek kadar müthiş bir artmayı da beraberinde getirir ki, bu durumdaki gökadalar “starburst galaksi” terimiyle ifade edilir Düzenli bir yapıya sahip olmayan küçük gökadalar da düzensiz gökadalar (İng irregular galaxy) sınıfına sokulur

Gökadaların çoğu 1000 ile 100000 parsek arasındaki bir yarıçapa sahip olup, genellikle birbirlerinden

milyonlarca parsek uzaklıklarda bulunurlar


Gökadalararası uzay ortalama yoğunluğu

m3 başına bir atom bile düşmeyecek derecede az olan bir gazla doludur Gökadaların çoğu, kütleçekimi etkisi sayesinde birbirlerine bağlı “kümeler” adı verilen topluluklar oluştururlar; onlar da yine kütleçekimi etkisi sayesinde birbirlerine bağlı süperkümeleri oluştururlar Bir yapıdaki teller gibi dizili süperkümeler de Büyük Duvar CfA2 denilen daha büyük bir yapıya bağlı olduğundan, bu gruplaşmalar zinciri süperkümelerle de son bulmaz ve muhtemelen evrenin gitgide daha büyük ölçekteki gruplaşmalarınca kapsanma sözkonusu olacak şekilde, hiyerarşik olarak uzar gider

Karanlık madde henüz çok iyi bir şekilde anlaşılamamış olmakla birlikte, öyle görünüyor ki, gökadaların çoğunun kütlesinin yaklaşık % 90’ını karanlık madde oluşturmaktadır Gözlem verileri bazı gökada merkezlerinde dev karadeliklerin mevcut olabileceğini ortaya koymaktadır Anlaşıldığına göre, Samanyolu gökadamız da çekirdek kısmında böyle bir karadelik içermektedir

Bir sanatçı tarafından hazırlanan Samanyolu Gökadası İki ana spiral kol çekirdekteki çubuk oluşumunun uçlarından çıkmaktadır Güneş bu kollardan birinde yer almaktadır