Hüzün Haritası

Kimse ülkemizin iyi olmasını istemiyor
Dürüstlük mevsimi kurudu
İyinin kötüye yenik düştüğü gariplikler ülkesiyiz
Yerde duruyor aşklar
Saygılar, sevgiler tümden kayıp
Ayıp olan şeylerin ayıp olmadığı bir mevsimdeyiz artık

***
Bize emanet olan bütün resimleri yaktık
Simsiyah bir güneşle ısınıyoruz
Bir kıyamet deltasında, hepimizin suyu ısınıyor
Kestikçe uzayan tırnak gibi kötülük
Çocukların, kadınların, yaşlıların hiçbir güvencesi kalmadı
Herkes korkularına kilitli

***
Cilalı ihanet devrindeyiz
Tek korkumuz darbe
Memleketi soyanların, bir koymadan bin alanların hesabını soran yok
Krallar, yazılmış senaryoların oturtulmuş rollerinde
Ruhlarındaki adaleti paraya satanlar ülkesiyiz artık
Dört yanımız yılan ıslıkları

***
Özgürlük hakkı elinden alınan kölelere döndük
Tam teşekküllü demokrasi mezarlığında, ölme hakkı sahibiz, yaşama hakkına değil
Ankara'da yediğini ülkenin her yanına kusanların elinde oyuncak olduk
Gerçeği bildiğimiz halde, yalanlara inanıyoruz

***
Ne köprü var, ne geçit
Ülkemiz bir hüzün haritası
Dostluktan, barıştan ve kardeşlikten söz edeni görmezlikten geliyor
O yüzden iki yakası biraraya gelmiyor

***
Bir bakıyorsunuz, politik bir yaygara, bir fırtına
Ve toplumu tatmin edecek bir açıklama beklenirken, herkeste bir suskunluk
Hiç işkillenmiyor musunuz bu garip ilişkilerden?
Neden susması gerektiği yerde konuşanlar
Konuşması gerektiği yerde susuyorlar?

Hakkı Yalçın / Takvim