18 Yıllık Suskunlugun özeti, Kac Kelimeye Sıgar ?

**KRDNZ** · 06-27-2009

anılgılar yaşanmışlıklar birde hiç yaşanmamışlar…
Koca bir ömrün özeti yazılacak olanlar…

18 yıllık suskunluğun özeti kaç kelimeye sığar?
Ölü bir hüznün son celsesi sırrı ifşadır bu satırlar…
Bir varmış hep yokmuşlarla başlayan bir hayat…
Islak gülüşlerin güneşe yamandığı bir yaşam…
Rengi soluk ölümler yarım kalmış gülüşler…
Ve teneşire adını tersten yazan garip bir kız…

Bir gün büyüyecek…
Evden kaçan çocuk olmaktan yorgun düşecek…
Mezarlar eskisi gibi üzerine titremeyecek…

Bir gün büyüyecek ve ölüler bile artık kimsesizliğine gülecek…
Ölülerin bile insafsız olduğu bir şehirde efkar dilli kız peltek bir hüzünle büyüdüğüne küfredecek

Tek sığınağı bir mezarken; toprak ihanet edecek…
Ve cesedini hiçbir mezar kabul etmeyecek…
Bir gün büyüyecek ve hiç ölemeyecek…

Masalların rengini yitirdiği bir kentte şehirlerin dilsizliğini ezberleyecek…
Sonu yazılmayan şehir öykülerinden adına noktalar biriktirecek…
Ve yetim kalmış sonları bir o sevecek…
Ve bilecek ki;

“Her masal biraz gridir
Her şehir biraz yarım
…
Büyüdüğünde bir masal yazacak belki…
Her harfe üç nokta…
Her noktaya bir aşk…
Her aşka bir son…
Bir masal yazacak belki…
Kibritçi kızdan kalma birazda derme çatma…

Ve hiç bilmeyecek her masalda adını bir kez daha kaybettiğini…
Ve bilmeyecek kalemin sükuta ihanetini
Bir kent sevecek
Çığlıkları karşı yakayı ağlatan bir kenti titreyen kalbiyle sevecek…
Bir kent geçecek…
Notası kırık bir şarkının içe dokunuşu kadar ıslak bir kenti gece yürüyüşüyle geçecek
Bir kenti ölecek…
Yorgun bir kentin son nefesini usulca dillendirecek
Ve bir kentte ölecek…
Yakına hep uzak kalsa da gidişler gökyüzüne bakıp boğulmayı dileyecek kimsesizler
Ve kentlere aşina bir yüz kentlerin kimsesizliğinde ölecek…
…
Ve bir gün
Ölü bir masal deli bir masalcıya kefen biçecek…

Ve o garip kız bir gün uzak kentin yorgun yüzlü yüreğini dında kısık sesli bir tebessümle sevecek
Kirpiklerine dokunup masal gibi ölmeyi dileyecek
…
Ve bir kent ki…
Suçlarıyla doğacak masallar
Alınlarında bir leke
Aşk gibi Gitmek gibi Ölmek gibi
Oysa tek suçları kim/se(s)sizlikleri
Ezelden düşmüş kirpiklerine hüznün sesi…
Ve bir hayat ki…
Kaderi yanıktır masalların kederi gözlerinden tanırlar
İlk harfi yalnızlıktır geçmişin son harfi bulmak için yazarlar
Başı sonu bellidir oysa
Masal kağıda düşer
Hüzün ölüme küser

Ve yalnızlık aşka el sürer
Ve ak kanatlı bir kuş…
Kanadına aşk düşecek…
Efkar dilli kız masal sanıp sevecek…
Yalnızlığı kente bırakıp onun gülüşüyle gülecek
Kanadındaki kırıklara bileklerindeki kesikle yarenlik edecek
Yüreğine yaslanıp usulca ölmeyi dileyecek
Ve ak kanatlı kuş dudağında al bir hüzünle gidecek
Kanadındaki yarayı bir şairin gülüşünde ağlatıp yitecek
Giderken masalların lığını da alıp gidecek…
kelimeler bırakacak geriye
Ve birde…
Sonlara ayarlı başlangıçlar…
Masallar artık hep bitecek…
Başlangıçların olmadığı bir kentte düşler gülüşleri inşa edecek…

Gülüşü yaralı kız hüznünü düşlere teslim edecek
Yaralı bir masalı taşımaktan yorgun düşecek ve düş/üş/lere ısmarlayacak onu tutuklu masallar
Ve gece…
Ve son

Efkar dilli bir kız Geceyi ağlayacak Geceyi susacak…
Ve aşk susmaktır Geç anlayacak
Günü gelecek bir gün o garip kız yeniden susacak

Bazıları masal yazmak için yaşar bazıları masal gibi yaşar
Ben masal gibi yazdım masal gibi susuyorum
Yazdığım her masaldan af diliyorum
Ve masal gibi ölmek için;

GİDİYORUM

EYVAllAH!

06-27-2009	#1
KRDNZ	18 Yıllık Suskunlugun özeti, Kac Kelimeye Sıgar ? anılgılar yaşanmışlıklar birde hiç yaşanmamışlar… Koca bir ömrün özeti yazılacak olanlar… 18 yıllık suskunluğun özeti kaç kelimeye sığar? Ölü bir hüznün son celsesi sırrı ifşadır bu satırlar… Bir varmış hep yokmuşlarla başlayan bir hayat… Islak gülüşlerin güneşe yamandığı bir yaşam… Rengi soluk ölümler yarım kalmış gülüşler… Ve teneşire adını tersten yazan garip bir kız… Bir gün büyüyecek… Evden kaçan çocuk olmaktan yorgun düşecek… Mezarlar eskisi gibi üzerine titremeyecek… Bir gün büyüyecek ve ölüler bile artık kimsesizliğine gülecek… Ölülerin bile insafsız olduğu bir şehirde efkar dilli kız peltek bir hüzünle büyüdüğüne küfredecek Tek sığınağı bir mezarken; toprak ihanet edecek… Ve cesedini hiçbir mezar kabul etmeyecek… Bir gün büyüyecek ve hiç ölemeyecek… Masalların rengini yitirdiği bir kentte şehirlerin dilsizliğini ezberleyecek… Sonu yazılmayan şehir öykülerinden adına noktalar biriktirecek… Ve yetim kalmış sonları bir o sevecek… Ve bilecek ki; “Her masal biraz gridir Her şehir biraz yarım … Büyüdüğünde bir masal yazacak belki… Her harfe üç nokta… Her noktaya bir aşk… Her aşka bir son… Bir masal yazacak belki… Kibritçi kızdan kalma birazda derme çatma… Ve hiç bilmeyecek her masalda adını bir kez daha kaybettiğini… Ve bilmeyecek kalemin sükuta ihanetini Bir kent sevecek Çığlıkları karşı yakayı ağlatan bir kenti titreyen kalbiyle sevecek… Bir kent geçecek… Notası kırık bir şarkının içe dokunuşu kadar ıslak bir kenti gece yürüyüşüyle geçecek Bir kenti ölecek… Yorgun bir kentin son nefesini usulca dillendirecek Ve bir kentte ölecek… Yakına hep uzak kalsa da gidişler gökyüzüne bakıp boğulmayı dileyecek kimsesizler Ve kentlere aşina bir yüz kentlerin kimsesizliğinde ölecek… … Ve bir gün Ölü bir masal deli bir masalcıya kefen biçecek… Ve o garip kız bir gün uzak kentin yorgun yüzlü yüreğini dında kısık sesli bir tebessümle sevecek Kirpiklerine dokunup masal gibi ölmeyi dileyecek … Ve bir kent ki… Suçlarıyla doğacak masallar Alınlarında bir leke Aşk gibi Gitmek gibi Ölmek gibi Oysa tek suçları kim/se(s)sizlikleri Ezelden düşmüş kirpiklerine hüznün sesi… Ve bir hayat ki… Kaderi yanıktır masalların kederi gözlerinden tanırlar İlk harfi yalnızlıktır geçmişin son harfi bulmak için yazarlar Başı sonu bellidir oysa Masal kağıda düşer Hüzün ölüme küser Ve yalnızlık aşka el sürer Ve ak kanatlı bir kuş… Kanadına aşk düşecek… Efkar dilli kız masal sanıp sevecek… Yalnızlığı kente bırakıp onun gülüşüyle gülecek Kanadındaki kırıklara bileklerindeki kesikle yarenlik edecek Yüreğine yaslanıp usulca ölmeyi dileyecek Ve ak kanatlı kuş dudağında al bir hüzünle gidecek Kanadındaki yarayı bir şairin gülüşünde ağlatıp yitecek Giderken masalların lığını da alıp gidecek… kelimeler bırakacak geriye Ve birde… Sonlara ayarlı başlangıçlar… Masallar artık hep bitecek… Başlangıçların olmadığı bir kentte düşler gülüşleri inşa edecek… Gülüşü yaralı kız hüznünü düşlere teslim edecek Yaralı bir masalı taşımaktan yorgun düşecek ve düş/üş/lere ısmarlayacak onu tutuklu masallar Ve gece… Ve son Efkar dilli bir kız Geceyi ağlayacak Geceyi susacak… Ve aşk susmaktır Geç anlayacak Günü gelecek bir gün o garip kız yeniden susacak Bazıları masal yazmak için yaşar bazıları masal gibi yaşar Ben masal gibi yazdım masal gibi susuyorum Yazdığım her masaldan af diliyorum Ve masal gibi ölmek için; GİDİYORUM EYVAllAH! __________________ Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar, 'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar? Ey ŞaiR! Bana Yağmurdan bahsetme, yağdır