TiFus
|
Cevap : Bilimsel Hikayeler
Olivia
karanlık ve boş sokakta,bir hayalet gibi süzülüyor eski sokak lambaları,etrafındaki koyu gölgelerin,ne olduklarını ve nereye koştuklarını anlamasına yetecek kadar parlak değil ağır olan adımları,gölgeler çoğaldıkça,giderek hızlanıyor Çok az kaldı Şu köşeyi dönünce herşey sona erecek bunu hissediyor,o köşenin ardında birşey var onu hem ürküten,hemde güven duymasını sağlayan birşey Şimdi yalnızca bir iki adım kaldı bir kaç saniye sonra huzura kavuşacak tam o sırada arkadan birisi adını haykırıyor bu ses,bu kadar tanıdık olmasa,asla arkasına dönüp bakmazdı ama o ses  Çok özlediği birinin sesi ağır ağır arkasını dönüyor ve şimdi karısı karşısında tanrım!hala,eskisi kadar güzel hatta belki,daha da fazla fakat,hala farkedemediği,bir değişiklik var karısında Öyle ya,ne bekliyordun ahmak herif Öleli bir yıldan fazla oldu değişmiştir elbet ama öylesine canlı ki kadının,dolgun dudaklarının arasından,zor anlaşılır bir sesle,iki kelime dökülüyor \"seni özledim\" adamın,gözlerinden kurtulan,bir iki damla yaş yanaklarından süzülüyor kadının kollarının arasına atıyor kendini \"tanrım!bende seni özledim tatlım seni öldün sanıyordum nasıl korktum,bilemezsin \"adamın konuşması,hıçkırıklarla kesiliyor kendini toparlayıp,konuşmayı sürdürüyor \"İşten eve geldiğimde,sen,karnında bebeğimizle,camın kenarındaki,sallanan sandalyede oturuyorsun güneş saçlarını aydınlatırken,ne kadar güzel olduğunu düşünüyorum fakat  birden birşey oluyor korkunç birşey birden,yüzün değişmeye başlıyor ve \"o\" oluveriyorsun \"o\" nun çılgınca bakışları,beni deliye çeviriyor kirli elleriyle,karnını okşuyor \"bana söz vermiştin \"diyor \"eğer bana birşey olursa,asla başkasını sevmeyecektin ama sen ne yaptın Öleli bir kaç yıl olmuştu ki,bu kadınla evlendin Şimdi birde bebeğiniz olacak tabi ben izin verirsem \"Çılgınca gülümsüyor hissediyorum,sana ve bebeğimize birşey yapacak bir çığlık atarak,masanın üzerindeki,ekmek bıçağını alıyorum \"o\" na dönüşen sana \"karımı ve oğlumu rahat bırak\" diye bağırırken,çılgınca bıçağı saplıyorum belki de milyonlarca kez ve  ve gözümü açıp baktığımda,\"o\" gitmiş ve sen kanlar içinde,yerde yatıyors  \" kadın,işaret parmağını dudaklarına götürerek \"şiiişşşt\" diyor müşvik bir sesle \"artık,hepsi geçti ben seni,beni öldürdüğün için affettim Şimdi sende,kendini affetmelisin \"adam,korkudan yerinden fırlamış gibi gözüken,gözlerini,kadına dikiyor \"Şimdi bana sıkıca sarıl\" diyor kadın \"ama çok sıkı\" kadın inanılmaz bir güçle,adamı sıkıyor adam artık nefes alamıyor ve o anda birden,karısındaki değişikliği farkediyor karısının,ela gözlerinin olması gereken yerde,siyah,dipsiz çukurlar var \"no 6-14 te,bir a4 kodu tespit edildi \" adam kurtulmak için çırpınırken  \"009060 no lu hasta msc1 tedavi odasına\"   kadın onu dahada sıkıyor biraz daha sıkarsa,öleceğim diye düşünüyor  \"Şok tedavisi için geri sayım 10-9-8  \" kadın çıldırmışçasına kahkahalar atıyor  \"3-2-1 şimdi \" otuzlu yaşlarda ki,009060 no lu hasta,göğsünde yoğun bir sancıyla uyandı bir an için,nere de olduğunu anımsayamasa da,başında,ellerinde şok aletleriyle ona bakan,bir yüz ifadeleri olsa,şaşkın bakacaklardı iki 2043 yapımı,eski model android,hafızasının yerine gelmesine yardımcı oldu oldukça yıpranmış bu androidlerden biri \"hasta,msc1 tedavi odasına götürülmeye hazır \"dedi diğeriyse \"anlaşıldı\" diyerek onayladı adam \"hayır\" diye bağırdı \"msc olmaz ben iyiyim yalnızca bir kabustu hepsi bu siz lanet yaratıklar,bunu anlayamıyormusunuz \"androidlerden biriaynı yıl yapılmış olmalarına rağmen,diğerinden çok daha eski duruyordu \"komut olumsuz\"dedi \"hasta 009060 direnirse,uyuşturucu iğne yapılması konusunda onay bekliyorum \"kulak vazifesi gören,komik çıkıntıya yerleştirilmiş mikrofondan,tiz bir ses duyuldu \"uyuşturucu iğne onaylandı \" hayır,009060 nolu hasta,zorluk çıkartmadı bu gelişmiş akıl hastahanesine kapatılalı,bir yıl olmuştu artık,neye zorluk çıkartıp,neye çıkartmayacağını,çok iyi öğrenmişti ruhsuz yaratıklar tarafından,odasına geri konduğunda,adım dahi atamayacak kadar,bitkin durumdaydı yatağına ulaşamadan,olduğu yerde,yığılıp kaldı ayıldığında da,küçücük penceresinden görünen,kızıl gök yüzüne bakarak,altı,yedi saat kadar uyuduğunu düşündü ayağının dibine bırakılmış,yeşil renkli,ne olduğunu bilmediği ve asla öğrenemeyeceği,tavuk tadını andıran,iğrenç görünüşlü yemeğini iterek,onlara kendilerini geliştirmeleri için verilen bilgisayarının başına geçti bu iğrenç yerdeki,en güzel şey,bu bilgisayardı ona olivia adını vermişti daha önce,tüm makinalardan,nefret ederdi nede olsa,bilgisayarlar,gelişmemiş android ler demekti yani olivia ile tanışana kadar öyle düşünüyordu oysa olivia farklıydı onu anlıyor,dinliyordu hatta onunla konuşuyordu bile kimse inanmasa da olivianın duyguları olduğundan emindi nasırlaşmış parmaklarını,tozlu monitörün üzerinde gezdirdi \"uyan tatlım ben geldim\" monitör,yavaş yavaş,gözlerini açıyormuş gibi aydınlandı ekranda,silik bir yazı belirdi \"bu gün nasılsın dostum\"009060 no lu hasta,tam delilere yakışacak bir biçimde sırıttı parmaklarını,klavyeye götürüyordu ki,artık adını unuttuğu,009043 no lu hastanın,ona seslenmesiyle,kötü bir iş yapmak üzere olan,yaramaz bir çocuk gibi,ellerini geri çekti artık,kendi adını bile hatırlayamıyordu o 009060 no lu hastaydı hepsi bu \"hey dostum\"dedi 009043 \"bu sefer ki planım,gerçekten kusursuz artık,bu delikten kurtulacağım belki de,hala yeşilliklerin olduğu söylenen,o gizli bölgeyi bulurum sen hiç yeşillik gördünmü?\"009060 \"hayır\"der gibi,başını,iki yana salladı \"ama annem görmüş cennete benzediklerini söylerdi \"009043 \"ne dersin dostum,benimle gelmek,istermisin?birlikte yeşillikleri bulabiliriz \"adam acı bir şekilde iç çekerek\"sen delisin derim \"dedi 009043 \"ee ne var bunda hepimiz deliyiz bunun için buradayız hadi bu delikten,sonsuza kadar kurtulup,cenneti bulalım \"009060 acı bir kahkaha attı \"asıl,buradan çıkmayı denersek,cenneti boylarız ayrıca,57 planın içinde kusursuz demiştin ama sonunda,bu koğuşta,msc2 yi gören,tek insan olma,şerefine eriştin Üzgünüm dostum benim keyfim yerinde tabi sen,kademe atlayıp,msc3 üde görmek istiyorsan,devam et \"birden 009043 ün gözleri,korkuyla irileşti \"bunu sakın,bir daha söyleme msc3 artık yok onu kaldırdılar o  o olaydan sonra \"ellerini,sinirli bir şekilde,sallayarak konuşuyordu 009060\"tamam,tamam msc3 yok hadi yat,uyu beni de,rahat bırak \"009043,kendi kendine söylenmeye devam ederek,yatağına uzandı 009060 ise,olivia ile sohbetine geri döndü o gece,uzun,uzun sohbet ettiler yatağına uzandığındaysa,msc1 in hala süren etkisiyle,hemen sızıverdi gözünü açtığında,ilk önce,hayal gördüğünü sandı oda karanlık olduğuna göre,hala geceydi karşısında \"o\" duruyordu Çığlık atmaya çalıştı fakat sesi,boğazında düğümlendi \"o\" oradaydı İlk karısı ayda,bomboş,fakat kin dolu gözlerle,ona bakıyordu adam \"sen  sen gerçek değilsin\"diye kekeledi kadın,yüzündeki,artık hiçte dudağa benzemeyen,biçimsiz yarıklarla,sırıttı \"ah,emin ol,gerçeğim bitanem bana söz vermiştin ben,ölüm döşeğindeyken benden başkasını,asla sevmeyeceğine söz vermiştin ama sözünü tutmadın siz erkekler,asla verdiğiniz sözleri tutmazsınız \"adam,inanılmaz bir öfkeyle,yerinden fırladı \"Öcünü aldın bu tutulmamış söz,gencecik bir kadının ve doğmamış çocuğumun hayatına mal oldu artık,neden beni rahat bırakmıyorsun?\"kadın öfkeyle \"asla\" diye bağırdı \"Ölene kadar,peşinde olacağım \"ellerini,adamı boğacakmış gibi açarak,üstüne atladı artık,boğuşuyorlardı adam,bir taraftan çığlıklar atarken,bir yandanda,androidlerin seslerini duydu daha eskiymiş gibi görünen,\"kırmızı kod 009060 no lu hasta için msc  hazırlansın adam,son söylenenleri işitemedi Çılgın gibi boğuşuyordu bir ara,kendini toparladı ve artık odada yalnız olduğunu farketti kadın gitmişti androidlerse,giderek yaklaşıyorlardı tanrım!kırmızı kodmu demişti o kırmızı kod,şu ana kadar,yalnızca bir kişi için verilmişti oda,msc3 e gönderilmeden önceydi msc1,onları en derin korkularıyla yüzleştiren,bir tür tedavi programıydı sinir uçlarına bağladıkları,halüsilasyon yaratıcısı msc1,2 ve 3,şu ana kadar yapılmış,en gelişmiş androit tarafından yaratılmıştı oxi,yarı insan bir makinaydı ve bu tımarhanenin yöneticisiydi msc2 yi tek gören 009043,bunun konusunu bile asla açmamış,msc3 ü gören tek hastaysa,içeride olanları anlatacak kadar çok yaşamamıştı msc3 ten çıkarıldığında,kafası bir kavun gibi,patlamış durumdaydı ve şu anda,odaya yaklaşmakta olan androidler,kırmızı koddan,yani kafa uçuran msc3 ten bahsediyorlardı 009060,olanlara inanamıyormuşçasına,etrafına bakındı bu sırada,iki android,odaya daldılar daha yeni gözüken,odada hiç ellenmeden duran,yemek tepsisini eline alarak,adama döndü \"oxi,bu gün,başka yemek yemenizi yasakladı yarın,msc3 programı için,hazır olmalısınız oxiden iletilmesi gereken bir mesaj_karabasan ve kabuslarınızdan kurtulmanız için,msc3 ün,şart olduğuna karar verdim zorluk çıkarmayacağınızı umarım _\"son iki cümle,androidlere ait,boğuk,metalik sesle değilde,oxinin insanımsı,fakat soğuk sesiyle yankılanmıştı androidler,odadan çıkarken,009060,arkalarından öylece bakakaldı sonrada,irileşmiş gözlerini,ona şaşkın şaşkın bakarak,neler olduğunu anlamaya çalışan,009043 e çevirdi \"hazırlan bu yarın sabah gidiyoruz \"009043 hiçbirşey sormadan,evet anlamında başını salladı ve hazırlıklara koyuldu 009060 olivianın başına geçti kısık bir sesle\"sende duydunmu?\"dedi \"beni,msc3 e gönderecekler hayır,buna asla izin vermeyeceğim \"ekranda beliren yazıyı okuyunca,009060,rahatlayarak,yüzünde,yine o delice sırıtış olduğu halde,arkasına yaslandı ve ekrandaki yazıyı,yüksek sesle tekrarladı \"sabah kurtulacaksın,bana güven \"evet güveniyordu hemde kimseye güvenmediği kadar 009060 ve 009043 gece yarısı,televizyon odasında,planı tekrar gözden geçirmek için buluştular İkiside çok gergindi sabah,androidler,009060 ı,msc3 e götüreceklerdi msc3 odasının kapısı kilitlenip,program başlamaya hazır olduğunda,olivia,devreyi içten çökertecek,program çalışıyor gibi gözükmesine rağmen,çalışmayacaktı programdan çıktığında,onun baygın olduğunu sanan,androidleri atlatması çok kolay olacaktı Çöp boşaltım bölümünde,009043 le buluşacak,boşaltım sisteminden bahçeye ulaşacaklardı buraya kadar herşey yolunda gitse bile,bahçe kapısını geçmeleri imkansızdı bahçe duvarları,yanına yaklaşan her canlıyı,binlerce parçaya bölebilecek,bir sistemle güçlendirilmişti İşte burada söze,009043 karıştı heyecanla,elinde tuttuğu disketi kaldırıp,salladı \"hala biz,onlardan daha zekiyiz \" \"o nedir?\"diye sordu 009060 009043 ün yüzüne şimdi,sinsi bir gülüş yayılmıştı \"bu bebek,bahçe duvarlarının sistemini çökertecek programa sahip yani dostum,sen bizi bahçeye kadar çıkar,gerisini bana bırak \"adam,şaşkınlıktan dili tutularak,bakakaldı \"onu nerden buldun?\" \"ben yazdım bununla uğraşacak,bol bol vaktim olduğuna emin olabilirsin \"sonra iki adam,birbirlerine bakıp,tam da kendilerine yakışacak şekilde,delice gülmeye başladılar sabahın ilk ışıklarıyla,009060 yatağından kalktı zaten hiç uyumamıştı bütün gece,yeşilliklerle dolu o yer,gerçekten varmı diye,düşünüp durdu Şimdi penceresinden dışarı bakarken,androidlerin,yaklaşan ayak seslerini duyabiliyordu 009043 no lu hastayla,birbirlerine bakıp gülümsediler bu andan itibaren,herşey çok daha farklı olacaktı androidler,onu kollarından kavrayıp,götürürken,özgürlüğüne doğru yola çıktığını biliyordu olivia onun yanındaydı ve o yanında olduğu sürece,hiçbir şeyden korkmazdı Çünkü olivia,onu dinliyordu ve kimse inanmasada,duyguları vardı onun  msc3 odası,kızıl gezegenden çıkarılan,redmetal madeninden yapılmıştı odanın içi,tuhaf bir losyon ve yanık et kokuyordu bir kaç dakika içinde,tuhaf losyon kokusunun nerden geldiğini anladı gelişmiş,dişi bir android,sinir uçlarını belirleyip,yeşil yapışkan bir sıvı sürdü kuruyup,donmasını bekledikten sonra,üstlerine kabloları yerleştirdi karşıdaki,program bilgisayarında,bir an için,olivianın yüzü belirip kayboldu demek buradaydı Şimdi kendini,bu iğrenç yeşil sıvılara rağmen çok iyi hissediyordu boş odanın içindeki hoparlörlerde,oxinin sesi yankılanmaya başladı \"009060 no lu hasta buraya yatırıldığınızda,karabasan ve real kabus şikayetleriniz vardı tedaviye başlayalı,bir seneden fazla olmasına rağmen,sizde,hiçbir gelişme gözlenemedi taktir edersiniz ki,dünyanın kimyasal yok oluşundan sonra,yaşam alanlarımız,oldukça kısıtlandı ve birleşik konsey,yalnızca,tamamen sorunsuz,hiçbir hastalığı olmayan insanların bu kısıtlı alanları hakettiğini düşünüyor o yüzden,hakkınızda yok etme kararı alındı bu fedakarlığa gösterdiğiniz anlayış için teşekkürler \"009060 duyduklarına inanamıyordu demek buradaki tüm hastalar,eninde sonunda bu sona ulaşacaktı neyseki,endişelenmesine gerek yoktu bir kaç saat içinde,bu iğrenç yerden kurtulmuş olacaktı 009043 ve olivia ile beraber cennetlerini bulmak için,yola çıkacaklardı son hazırlıklar tamamlanırken,oxinin soğuk sesi tekrar yankılandı \"009060 no lu hasta,son olarak,seni sadık yardımcım olivia ile tanıştırmak istiyorum gerçi,sen onu,çok yakından tanıyorsun zaten \"009060 karşıdaki monitöre,dehşetle baktı olivianın,güven dolu gülümsemesi,şimdi ona çok donuk ve metalik görünüyordu monitörde ki yazıyı okurken,kendini tam bir salak gibi hissediyordu oysa dün gece,009043 \"hala biz onlardan zekiyiz\" demişti ne acı bir komedi monütörde\"elveda 009060 seninle tanışmak bir zevkti \" yazılıydı oxi ve olivia,programı başlatmak için,geriye doğru sayarken,009060 no lu hasta,bu dünyadan gittiğime,gerçekten üzülmelimiyim diye düşünüyordu belki de gerçek cennet,yeşilliklerle dolu o gizli bahçe,bu dünyadan çok çok uzaklarda bir yerlerdeydi 009043 no lu hasta,saatlerce,çöp boşaltım ünitesinde bekledikten sonra,ümidini kaybedip,odasına döndü masasının üzerinde,eski model bir bilgisayar duruyordu bu oliviaydı hemen başına oturup,ona neler olduğunu sordu olivi,bir makinada olması imkansız bir şekilde,üzgün gözüküyordu solgun monitörün camında olivianın sözleri belirdi \"yapamadım onu kurtaramadım hepsi benim suçum \"009043,bir anda oliviaya inanılmaz bir yakınlık duydu onunla iyi dost olacaklardı hemde çok iyi 
|