06-25-2009
|
#9
|
TiFus
|
Cevap : Dramatik Hikayeler
Neden Hep Ben
ne gelirse zaten benim başıma geliyo,14 yaşındayım ve emin olun tattığım acılar sayesinde gün görmüş fakat geçirmiş değil geçirememiş bir kişiyim Canımdan çok sevdiğim iki arkadaşımı gözlerimin önünde kaybettim en çok sevdiğim arkdaşım kardeşim gibiydi,bir gün pikniğe gittik yeşillik güzel bir gündü rahmetli dondurmayı çok severdi hele antepfıstıklısı yokmu ölürdü onun için öldü zaten,canı dondurma çeken iki öğretmenim ve arkdaşım ve beraberinde ben yolun karşısındaki dondurmacıya gittik,yedik geri dönüyordukki arkim WC ihtiyacı duydu geri dödük tabi bizim öğretmenler piknik alanına dönmüştü,nese ben arkimi beklerken o bana şaka yapmaya çalışıyormuş,benim haberim olmadan pknik alanına gidip beni bekletecekmiş ki olmadı fren sesi üzerine gözlerimi yola çevirdiğimde arkadaşımı paramparça olarak gördüm,onunla son dakikalarında konuştum,onu hatırladığımda; bana ağlamamı değil,gülmemi istedi yoksa hakkını helal etmeyeceğini söyledi ve sonra onu ebedi bi yolculuğa uğurladım daha sonra bayılmışım tabi kendime geldiğimde hiç ağlamadan gülmeye başlamışım ve cenazede bile gülmüşüm onun öldüğü ilk ay kendimi toparlayamamış,bitkisel bir çöküşe girmişim sürekli okuldaydım,yanımda oturuyordu rahmetli,sıramızda onun bir resmi ve mum vardı mum yanıyordu,arkimin resmi mumla beraber düştü ve yandı ve de o güne kadar hiç ağlamamıştım işte bu bir ay içerisinde onu hatırlıyorum sanki o resim yanarken ben yandım sadece ama sadece onu hatırlıyorum diğerleri arkilerimin anlatııkları ,arkadaşlarım beni bir bebekmişim gibi bakıyorlarmış cenazesinde kollarımdan ikiz olan atilla ve atakan tutmuşlar ve bana ddestek olmuşlar fakat atakan ve atilla çok zayıf olduklarından beni tutmamışlar ve mezarın içine düşmüşüm tabi güç bela zor çıkarmışlar Arkadaşlarımın aramadığı hoca kalmamış ve o günden sonra hatırladıkça bayılma nöbetlerim çoğalmış Tabi daha sonraları kendime gelmişim bir arkimin sayesinde bana yaptığı konuşma sayesinde hayata yeniden başlamıştım Fakat çok geçmedi bir yıl sonra öğretmenlerle beraber gittiğimiz bir alışveriş mağazasında bana konuşma yapan arkadaşım kenini merdiven boşluğundan atarak intihar etti Fakat hiç bir zaman Allah benden arkadaşlarımı aldı diye hiç bir zaman isyan etmedim ama neden hala ben   
|
|
|