Şengül Şirin
|
Augustus zamanında savaş ve genişleme [değiştir]
Augustus zamanında savaş ve genişleme
Augustus zamanında Roma İmparatorluğu sınırları; sarı renk, imparatorluğun M Ö 31 yılına kadar ki genişlemesini; gölgeli yeşil renk, Augustus zamanında fethedilmiş toprakları ve haritadaki pembe renk ise bağımlı devletleri göstermektedir
Imperator Caesar Divi Filius Augustus, net bir biçimde kendisini zaferle ilişkilendirebileceğini düşündüğünden ilk isim olarak Imperator yani "muzaffer komutan" unvanını seçti[140] 13 yılıyla birlikte, birlikleri tarafından başarılı savaşların ardından 21 kez İmparator ilan edilip övünebileceği fırsat elde etti[140] Res Gestae olarak bilinen, Augustus'un savaş anılarının anlatıldığı ve kendisi tarafından yazılan kitabın dördüncü bölümünün tamamı askeri zaferlere ve elde ettiği onursal ödüllere tahsis edilmiştir[140] Roma'lı vatanseverlerin teşvikiyle, Augustus dünyayı yönetme (Sınırlarını Roma'lıların bildiği) görevine
sahip Üstün Roma Medeniyeti idealini şu deyimle şekillendirmiştir; tu regere imperio populos, Romane, memento—"Romalılar, gücünüzle dünyanın halklarını yönetmeyi hatırlayın!"[127] Bu düşünce Roma elitleri ve dönemin yaygın halk düşüncesinin sahip olduğu yayılma politikasına uygundu ve dönemin ünlü Romalı şairi Virgil tarafından kullanılan, tanrıların Roma'ya imperium sine fine, "sınırsız egemenlik" verdiği şeklinde bir deyime yansıtıldı[141] Augustus'un bir Ortadoğu gücü olan Persler'in işgal edilmeyeceğine karar vermesi ve bu sebeple Crassus'un intikamının alınamayacak olduğu fikri halk arasında hayal kırıklığınana ve üzüntüye neden oldu[142] Her halukarda, fethedilebilecek daha başka uygun ülkeler vardı
Augustus'un emrinde oldukça başarılı bir ordu komutanıyken, sonradan onun tarafından evlatlık alınan ve mirasçısı tayin edilen Tiberius'un büstü
Saltanatının sonlarına doğru Augustus'un orduları Kuzey Hispania (şimdi İspanya),[143]Rhaetia ve Noricum'un Alp bölgelerini (şimdi İsviçre, Bavyera, Lombardiya, Avusturya, Slovenya),[143] İllirya ve Pannonia (şimdi Arnavutluk, Hırvatistan, Macaristan, Sırbistan, Slovakya, vb),[143] ve Afrika eyaletlerinin sınırlarını Doğu ve Güney'e doğru genişletti[143] Bağımlı Kral Büyük Herod'un saltanıtından sonra (73–MÖ 4) ardılı Herod Archelaus Augustus tarafından görevden alınınca Yahudiye, Suriye eyaleti'ne bağlandı[143] Tıpkı Mısır gibi Antonius'un MÖ 30 yılında yenilmesinden sonra fethedilen Suriye, Augustus'un bir prokonsül'ü ya da legate'si tarafından değil equestrian sınıftan bir yönetici tarafından yönetiliyordu class[143] MÖ 25'de ise Galatia (şimdi Türkiye) her hangi bir askeri çaba gerektirmeksizin Galatya'lı Amyntas'ın Homonada'lı bir prensin dul eşi tarafından intikam için
öldürülmesinin ardından Roma eyaleti haline dönüştü[143] Günümüz İspanya'sındaki asi Cantabria kabilesinin isyanı nihayet MÖ 19'da bastırılınca toprakları Hispania ve Lusitania yönetimine girdi[144] Bu bölge zengin maden kaynakları nedeniyle Roma'nın maden projelerini gayretlendirmiş ve böylece Augustus'un gelecekteki askeri seferleri için oldukça değerli bir varlık haline gelmiştir[144] Alplerin MÖ 16 yılında fethedilmesi, İtalyanın Romalı yurttaşları ve onların düşmanları olan Germen halkları arasında bir tampon bölge oluşturacağı için Roma'lır çok önemli bir zafer olarak kabul edilir[145] Şair Horace, Monako yakınlarında inşaa edilen "Augustus Hatıra anıtı" onuruna, zafer adına bir kaside adamıştır[146] Alplerin ele geçirilmesi aynı zamanda MÖ 12 yılında Tiberius'un Illyricum'un Pannonian kabilelerine ve kardeşi Nero Claudius Drusus'un Doğu Rhineland'daki (Renanya) Germen kabilere karşı başlattıkları saldırılara hizmet etmiştir[147] Her iki seferde başarılı olmuştu ve Roma birlikleri Drusus'un attan düşmesinden kısa bir süre sonra MÖ 9 yılında Elbe nehrine kadar ulaşılmıştı[147] Dindar Tiberius'un kardeşinin cenazesinin önünde Roma'ya kadar yürüdüğü anlatılır[148]
İmparatorluğun Doğusunun Pers tehlikesinden koruyabilmek için Augustus tampon topraklar olarak kullanılacak ve gerekteğinde savunma için kendi askerleriyle müdahale edebilecek küçük uydu devletler oluşturdu[149] İmparatorluğun Doğu kanadının güvenliğini sağlamak için becerikli üvey oğlu Tiberius, Perslerle Roma diplomatı olarak müzakereleri sürdürdüğü sırada Suriye'ye bir Roma ordusu konuşlandırıldı[149] Tiberius'un en büyük diplomatik başarılarından birisi, sembolik bir zafer olan ve
Romalıların moralini yükselten Crassus'un savaş sancağını müzakereler sonucu geri alınmasıdır[149][148] Tiberius, aynı zamanda V Tigran'ın Ermenistan tahtına yeniden oturmasınında sorumlusuydu[148]
Her ne kadar Persler Roma'nın doğusu için bir tehlike olsada asıl tehlike Ren ve Tuna cepheleriydi[149] Antonius ile yapılan nihai savaştan önce, Octavianus'un Dalmaçya kabilelerine karşı yaptığı sefer Roma kolonilerinin Tuna'ya kadar genişletilmesinin ilk adımıydı[150] Romalıların fethettiği topraklar sürekli olarak düşmanları Germen kabileler tarafından geri alındığından savaşta elde edilmiş zafer kesin bir başarı anlamına gelmiyordu[149] Roma'lıların kaybettiği savaşlara örnek olabileceklerden birisi olan 9 yılındaki Teutoburg Ormanı Savaşı'nda Publius Quinctilius Varus'un komuta ettiği dokuz Lejyonun üçte biri Çeruskerler'in hayatta kalanları tarafından Arminius liderliğinde yok edildi[151] Augustus intikam almak için 13 yılında büyük bir zafer kazanacak olan Tiberius ve Drusus'u Renanya'ya gönderdi[152][153] Roma Generali Germanicus, Arminius ve Segestes arasındaki bir Cherusci iç savaşı sayesinde avantajı ele geçirdi ve savaştan kaçan Arminius dört yıl sonra 19 yılında ihanet yüzünden öldürüldü[154]
Ölümü ve ardılı
13–14 yıllarına ait bir Augustus dönemi aureus'u Ön yüzde bir quadriga'ya binen Tiberius, tribunal gücünün onbeşinci defa yenilenmesini kutluyor
Augustus'un hastalığı, politik sorunları ve halk önünde ardılın kim olacağı sorununu ortaya çıkardı İstikrarı koruyabilmek adına, Roma toplumunda ve yönetiminde sahip olduğu ünik pozisyon için bir mirasçı atama ihtiyacı duydu Bu, monarşi hakkındaki senatoryal korkuyu harekete geçirmeyen küçük, dramatik olmayan bir yoldu[155] Eğer birileri onun sahip olduğu gayri resmi pozisyonun gücünü miras alacaksa bunu kendi alenen bilinen meziyetleri sayesinde yapmak zorunda kalacaktı[155] Bazı Augustus dönemi tarihçileri, Augustus'un kızı Yaşlı Julia ile apar topar evlenen kız kardeşinin oğlu Marcellus'un imparator tarafından işaret edildiğini savunurlar[156] Diğer tarihçiler Augustus'un hastalağının ilerlemesi sonucu
MÖ 23 yılında senato'da okunan vasiyetine istinaden bu iddiaya karşı çıkarlar[157] ve bunun yerine lejyonları kontrol edip imparatorluğu bir arada tutabilecek tek kişi olarak Marcus Agrippa'yı işaret ettiğini iddia ederler[158] Marcellus'un MÖ 23 yılında ölümünün ardından Augustus kızını Agrippa ile evlendirdi Bu birliktelikten üç oğlan; Gaius Caesar, Lucius Caesar, Vipsania Julia ve Yaşlı Agrippina ve Marcus Agrippa'nın ölümünün ardıdan doğduğu için Postumus Agrippa adı verilen kızları doğdu İkinci uzlaşmadan kısa bir süre sonra Agrippa, imparatorluğun Doğu yarısını yönetmek üzere prokonsül imperium ve Augustus'a da verilen tribunicia potestas yetkisiyle yönetim merkezi Kiklad Adalarından Samos olmak üzere beş yıllık bir süre için görevlendirildi[159][158] Bu görevlerin Agrippa'ya verilmesi Augustus'un ona olan sevgisini gösterdiği gibi aynı zamanda Sezar taraftarlarının, mensupları olduğu partinin üyelerinden birisine neredeyse Augustus'un sahip olduğuna eşdeğer bir güç vermesi memnuniyetlerinin bir ölçüsüydü[159]
Augustus'un Gaius ve Lucius Caesar'ı kendi çocukları olarak evlatlık edinmesi ve MÖ 5 ve 2 yıllarında her biriyle ortak Konsüllük yaparak politik kariyerlerinde yol göstermesi mirasçısı olarak kimleri seçtiğini açıkça gösterdi[118] Augustus, Livia'nın ilk evliliğinden olan üvey çocukları Nero Claudius Drusus Germanicus ve Tiberius Claudius'a ise askeri komutanlık ve kamu görevi ihsan ederek teveccüh gösterdi Ancak, Drusus'un Augustus'un yeğeni Antonia ile olan evliliği ardıllık sorununu aile içinde çözebilmekten uzak bir ilişkiydi[160] Agrippa'nın MÖ 12'de ölmesinin ardından Livia'nın oğlu Tiberius'a karısı Vipsania'dan ayrılarak Agrippa'nın yası biter bitmez Augustus'un kızı Julia ile evlenmesi emredildi[160] Drusus'un Antonia ile olan evliliği bozulamaz bir ilişki olarak kabul edilirken Vipsania onun Agrippa ile olan ilk evliliğinden tek kızıydı[160]
Augustus Mozolesi
Tiberius MÖ 6 yılında Augustus'la birlikte tribün erkini paylaştı ancak kısa bir süre sonra söylenenlere göre politikada daha fazla rol almak istemediğinden dolayı emekliye ayrıldı ve Rodos adasına kendi kendine sürgüne gitti[132][161] Bu kaçış için herhangi bir kesin sebep olmamakla birlikte belki de aralarında Julia ile olan yanlış evliliğin de bulunduğu bir dizi olayın neticesidir[132][161] Bir olasılık olarak Augustus'un evlatlık edindiği torunları Gaius ve Lucius'un genç yaşta rahipler okuluna kabul edilmeleri, izleyicilere daha olumlu olarak takdim edilmeleri ve Galya'da orduya tanıştırılmaları nedeniyle oluşan bir dışlanmışlık ve kıskançlık hissi sonucu Roma'dan ayrılmıştır[162][163] Lucius ve Gaius'un sırasıyla 2 ve 4 yıllarında erkenden ölmeleri, kardeşi Drusus'un ise (MÖ 9) yine erken ölümü sonucu Tiberius 4 Haziran'da Roma'ya geri çağırıldı ve Augustus tarafından evlatlık edinildi ve kendisi de yeğeni
Germanicus'u evlatlık edindi[164] Bu gelenek en azından iki nesil boyunca daha kullanılacaktı[160] Aynı yıl, Tiberius'a tribün ve prokonsul erki verildi, yabancı kralların temsilcileri ona saygılarını göstermekle yükümlü kılındı ve 13 yılında ikinci zafer alayını kazanarak Augustus'la birlikte imperium derecesine yükseltildi[165] Taht üzerine hak iddia edebilecek olası bir diğer aday olan ve 7 yılında Augustus tarafından sürgüne gönderilen Postumus Agrippa'nın cezası senato tarafından kalıcı hale getirildi ve Augustus tarafından resmi olarak mirastan reddedildi[166] Kesin olarak Augustus'un mirasından mahrum edildi; tarihçi Erich S Gruen, çağdaşı birkaç farklı kaynağın Postumus Agrippa'nın "kaba genç bir adam, gaddar ve hayvani ve ahlaksız karaktere sahip birisi" olduğunu aktardığını söyler[166]
19 Ağustos 14'de, Augustus babasının öldüğü yer olan Nola'yı ziyaret ederken öldü ve Tiberius, Augustus'un ölüm döşeğinde yanında bulunan Livia sayesinde imparator ilan edildi[167] Augustus'un imparatorluğu sırasında ortaya koyduğu yönetime istinaden söylediği meşhur son sözü "Gösteriyi sevdiniz mi?" olmuştur Yas tutanların oluşturduğu muazzam bir cenaze alayı Augustus'un naaşıyla birlikte Nola'dan Roma'ya kadar yürümüş ve cenaze töreninin olduğu gün tüm resmi daireler ve dükkânlar kapanmıştır[167] Tiberius ve oğlu Drusus bir rostra üzerine çıkarak cenazeye methiye düzmüşlerdir[3] Augustus'un cesedi bir tabut içerisinde Mozole'si yakınlarında yakılmış ve Augustus'un Roma panteon'una mensup tanrıların arasına katıldığı açıklanmıştır[3] 410 yılında Roma'nın Gotlar tarafınan yağmalanması sırasında Augustus'un mozelesi soyulmuş ve külleri dağıtılmıştır
Augustus'un mirası
Ünlü Prima Porta Augustus'u
Augustus'un saltanatı, Roma İmparatorluğu'nun kesin olarak sona ereceği zamana kadar yüzlerce yıl sürecek bir rejimin kuruluşunun başlangıcıdır Ödünç aldığı soy adı Caesar(Sezar) ve unvanı Augustus ölümünden sonra on dört yüzyıl boyunca Roma ve Bizans tahtına oturan imparatorların kalıcı unvanları haline gelmiştir Birçok dilde caesar unvanı, tıpkı Almanca Kaiser, ve Rusça Çar unvalarında olduğu gibi imparator sözcüğünün karşılığı haline gelmiştir Divus Augustus kültü, devlet dininin 391 yılında imparator Theodosius I tarafından Hristiyanlık olarak değiştirilmesine kadar devam etmiştir Sonuç olarak, ilk imparatorun birçok harika heykeli ve büstü vardır Başarılarının bir kısmını anlattığı Res Gestae Divi
Augusti, Mozole'sinin önüne bronz üzerine yazılmıştır[168] Bu metnin kopyaları, ölümünün ardından imparatorluğun hemen her yerine yazılmıştır[169] Latince yazıtlar, Yunanca çevirisiyle birlikte Ankara'da bulunan ve Theodor Mommsen tarafından yazıtların kraliçesi olarak tanımlanan Monumentum Ancyranum (Ankara Augustus Tapınağı) örneğinde olduğu gibi büyük kamu binalarına kazınmıştır[170] Augustus tarafından yazıldığı bilinen birkaç yazıtsa günümüze ulaşmamıştır Bunlar arasında şiirleri, Sicily, Epiphanus ve Ajax, 13 kitaptan oluşan bir otobiyografi, bir felsefik inceleme ve Brutus'un Cato'nun methiyesi adlı eserinin eleştirisi sayılabilir[171]
Augustus birçoklarına göre Roma'nın en büyük imparatorudur ve politikaları imparatorluğun hayatta kalma süresini uzatmış, Pax Romana ya da Pax Augusta olarak bilinen görece barış dönemini başlatmıştır Zeki, kararlı ve kurnaz bir politikacı olmasına rağmen belki de Sezar kadar karizmatik değildi ve ayrıca üçüncü karısı Livia'nın etkisi altında kalıyordu Yine de mirasının daha dayanıklı olduğu ispatlanmıştır Roma şehri Augustus zamanında tamamen değişmiş ve Roma'nın polis gücü, itfaiye teşkilatı ve belediye başkanlığı kurumsallaştırılarak kalıcı bir makam haline getirilmiştir[172] Polis gücü 500 kişilik kohortlara bölünürken, itfaiye birimleri 500 kişiden 1000 kişiye çıkartılmış ve toplam 7 birim 14 bölgeye ayrılan şehre tahsis edilmiştir[172] Bir praefectus vigilum ya da "Gözcü Prefect'i", Roma'nın yangın ve polis ekiplerinde görevlendirilmiştir[173] Roma iç savaşının sona ermesiyle birlikte Augustus, Roma İmparatorluğu için 28 Lejyon ve yaklaşık 170000 askerden oluşan kalıcı bir ordu kurabilme şansı yakaladı[174] Bu ordu aynı zamanda her biri 500 kişiden oluşan ve yakın zamanda fethedilmiş
bölgelerden toplanan yardımcı birlikler tarafından destekleniyordu[175] İtalya'daki yolların bakım masraflarını kendisi üstlenen Augustus ayrıca praefectus vehiculorum olarak bilinen bir askeri görevli tarafından denetlenen ve belli aralıklarla dizilmiş istasyonlardan oluşan resmi bir kurye sistemi kurmuştur[176] İtalyan şehirleri arasında geliştirilen iletişim ağının yanında, İtalya boyunca inşa ettirdiği yaygın yol sistemi Roma ordularının daha hızlı hareket etmesine ve ülkeyi bir uçtan diğer uca görülmemiş bir hızda geçmelerine olanak vermiştir[177] 6 yılında Augustus, aerarium militare olarak bilinen askeri hazineye aktif ve emekli askerlere verilmek üzere 170 milyon sesterces bağışladı[178] Augustus tarafından oluşturulan en uzun soluklu kurumlardan birisi de MÖ 27 yılında kurulan ve aslında savaş alanında imparatorun kişisel güvenliğini sağlamakla görevli olan, zaman içerisinde imparatorluk muhafızları olarak geliştirilen ve Roma politik yaşamında önemli bir yere sahip Praetorian muhafızlarıdır[179] Bu muhafızlar Senatonun gözünü korkutacak bir güce sahip oldukları gibi, yeni bir imparator atayabiliyor veya sevmediklerini tahttan indirebiliyorlardı I Constantinus tarafından MS 4 yüzyıl başlarında garnizonları Castra Praetoria yerle bir edilerek dağıtılmadan önce emrinde görev yaptıkları son imparator Maxentius'tur[180]
Nubiya'daki Kalabsha Tapınağı'ndaki bir taş oyma üzerinde Augustus'un Mısır tarzı tasviri
Roma İmparatorluğundaki en güçlü kişi olduğu halde, Augustus Cumhuriyetçi erdem ve kuralların ruhunu cisimleştirmeyi dilemiştir Aynı zamanda plebs ve rahip sınıfından olmayanlarla ilgilendi Bunu da değişik cömertlik yöntemleri ve savurgan harcamaları azaltarak sağladı MÖ 29 yılında Augustus, 250,000 yurttaşın her birine 400 sestertius, kolonilerdeki 120,000 eski askerin her birine 1,000 sesterces verdi ve askerlerini yerleştirebilmek amacıyla satın aldığı topraklara da 700 milyon sesterces harcadı[181] Roma Panteonunun tanrılarına olan ilgisini gösterebilmek için 82 farklı tapınağı tamir ettirdi[181] Eğer sonuncu örnekler onun cömertliğini gösteriyorsa, onun anısına ve ona benzer şekilde yaptırılmış 80 gümüş heykeli erittirmesi de tutumluluğunun alçak gönüllü bir göstergesidir[181]
Augustus'un saltanatının uzun ömürlülüğü ve onun Roma dünyasına mirası, başarısının anahtarı olduğu gözden kaçmamalıdır Tacitus'un yazdığı gibi, MS 14 yılında hayatta olan genç nesiller Principate'den başka bir yönetim şekli tanımıyorlardı[182] Eğer Augustus erken ölseydi (Örnek olarak MÖ23'den önce) olaylar farklı olabilirdi İç savaşın Cumhuriyetçi oligarşi üzerinde yarattığı tahribat ve Augustus'un saltanatının uzunluğu, Roma devletinin bu yıllarda de facto bir monarşiye dönüşmesine yardım eden asıl faktörlerdir Augustus'un kendi deneyimleri, sabrı, nezaketi ve politik kavrama hızı da başarısında önemli rol oynamıştır İmparatorluğun geleceğini; sağlam yollar, cepheye ya da cephe yakınlarına konuşlanmış kalıcı profesyonel ordular, İmparatorluk veraseti için sık sık kullanılan hanedan ilkeleri ve başkentin kişisel harcamaları ile süslenmesi sayesinde şekillendirmiştir Augustus'un en büyük mirası, bizzat kendisi tarafından kurulan sistemin bir ürünü olan ve imparatorluğun çok sevdiği iki yüzyıllık barış ve başarı dönemidir Hatırası, imparatorluğun değerler sistemi içerisinde iyi imparatorlar tarafından kutsal bir yere konumlandırılmıştır Roma'nın her imparatoru, zaman içerisinde bir isim olarak anlamını yitirerek bir unvan haline dönüşen Caesar Augustus adını taşımıştır[3]
Gelir reformları
Doğu Hindistan'daki Pudukottai'da bulunmuş bir Augustus sikkesi British Museum
Bir Augustus sikkesinin Hint taklidi 1 Yüzyıl British Museum
Arap Yarımadası'nın güney kıyılarındaki Himyar Krallığı'na ait bir sikke Bu da bir Augustus sikkesi taklididir 1Yüzyıl
Augustus'un "Kamu Gelir reformları" nın İmparatorluğun sonraki başarıları üzerinde oldukça etkisi olmuştur Augustus, öncüllerinin yaptığı gibi yerel eyaletlerin kısmen isteğine bağlı olan ve toplaması oldukça zahmetli, değişken ve kesik kesik olan vergilendirme yerine, imparatorluğun genişleyen topraklarının en uzak ve geniş parçalarını bir araya getiren tutarlı ve doğrudan Roma'dan salınan bir vergilendirme sistemi kurmuştur[183] Bu reform Roma'nın yeni topraklarından elde edilen net geliri oldukça arttırmış, gelir akışını dengelemiş ve keyfi vergi talepleri sonucu ortaya çıkan dargınlık ve kızgınlıkları engelleyerek, Roma ve eyaletleri arasındaki finansal ilişkilerin düzenlenmesine yardımcı olmuştur[183] Augustus'un saltanatı sırasında vergilendirme ölçüsü olarak nüfus sayımı sonucu ortaya çıkan ve her eyalet için belirlenmiş olan kotalar kullanılıyordu[184] Roma ve İtalya yurttaşları eyaletler gibi doğrudan değil dolaylı vergiler ödüyorlardı[184] Dolaylı vergilere, köle fiyatlarından 4%, mezatta satılan mallardan 1% ve miras yoluyla bir kişiden diğer kişiye ve değeri 100,000 sesterces'den fazla olan gayrimenkûller için alınan 5% vergi dahildir[184]
Aynı derecede önemli bir diğer reform ise özel vergi toplamanın kaldırılarak maaşlı kamu görevlisi olan vergi toplayıcıların görevlendirilmesidir Özel vergi toplayıcılar Cumhuriyet dönemi normlarına göre vergileri arttırıyorlar ve bazıları Roma'daki politikacıların oylarını etkileyebilecek kadar güce ulaşıyordu[183] Vergi toplayıcıları, oldukça zengin oldukları kadar yerel bölgeleri vergilendirme hakkına sahip olabildiklerinden yol açtıkları tahribat nedeniyle rezaletlere yol açabiliyorlardı[183] Roma'nın geliri, başarılı fiyat arttırmaları ve vergi toplayıcıların Roma halkından zorla toplayarak elde ettikleri kazançtan arta kalan toplamdan ibaretti Etkin bir yönetim boşluğuna vergi toplayıcıların kazançlarını arttırmak istemeleri de eklenince, vergi verenlere karşı sık sık oldukça barbarca olabilen ve ekonomi ve yatırımlar açısından adaletsiz olduğu (haklı olarak) düşünülen bir sistem üretildi
İmparatorluğun askeri operasyonlarında kullanılan Mısır'ın uçsuz bucaksız topraklarının gayrimenkûl gelirleri Augustus'un Mısır'ı fethederek burada Roma tarzı bir devlet sistemi kurmasına yol açtı[185] İmparatorluğa bağlı bir eyaletten ziyade Augustus'un kendi mülkü olarak kabul edilen Mısır, zaman içerisinde ardılları tarafından da kendi kontrollerindeki bir mülk haline getirilmiştir[186] Augustus bir legate ya da prokonsül yerine equestrian (atlı sınıf) sınıftan bir prefect'i Mısır'ı ve onun kârlı limanlarını yönetmesi için görevlendirmiştir; bu görev, herhangi bir equestrian için Praetorian Prefect olmanın yanında elde edilebilecek en önemli makamdı[187] Mısır'ın oldukça verimli topraklarındaki tarımsal üretimden elde edilen gelir sayesinde, gerek Augustus gerekse ardılları kamu işleri ve askeri seferler için yapılan ve Romalılar için ekmek ve gösteri anlamına gelen harcamaları karşılayabiliyorlardı[185]
Ağustos Ayı
Ağustos Ayı (Latince: Augustus) Augustus'tan sonra adlandırılmıştır; bu zamana kadar adı Sextilis'tir (böyle adlandırılmıştır çünkü orijinal Roma Takvimi'ne göre altıncı aydır ve altı rakamının Latince karşılığı sex tir) Genellikle tekrarlanan bir bilgiye göre Ağustos 31 gün çeker çünkü Augustus kendi ayının gün sayısının Julius Caesar'ın ayı Temmuz (July) ile aynı olmasını istemiştir ancak bu Johannes de Sacrobosco adlı bir 13 Yüzyıl bilgininin uydurmasıdır Sextilis, aslında yeniden adlandırılmadan önce de 31 gün çekerdi ve uzunluğundan dolayı seçilmemişti Macrobius'un bir senatus consultum dan yaptığı alıntıya göre, Sextilis Augustus'un onuruna yeniden adlandırılmıştı çünkü İskenderiye'nin düşmesi ile sona eren yükselişi sırasında bir çok büyük olay bu ayda meydana gelmiştir[188]
İnşaat projeleri
Ara Pacis'den (Barış Sunağı) yakın plan motif detayı, MÖ 13 - MS 9
Augustus ölüm döşeğinde, "Roma'yı çamur içinde buldum; size mermerden bir şehir bıraktım;" demiş, bu sözün düz anlamında kısmen gerçeklik olsa da Cassius Dio bu ifadenin imparatorluğun gücünü anlatan bir metafor olduğunu iddia etmiştir[189] Mermer, Roma'da Augustus öncesi dönemde de kullanılıyordu ancak Augustus dönemine kadar bir yapı malzemesi olarak bu kadar yaygın kullanılmamıştır[190] Her ne kadar bu uygulama kentin "subura" olarak bilinen kenar semtlerinde tatbik edilmemişse de, Campus Martius ve merkezin anıtsal topografisine Ara Pacis (Barış sunağı) ve merkezinde Mısır'dan getirilmiş bir obelisk bulunan anıtsal bir güneş saati inşa edilmiştir[191] Ara Pacis'i süsleyen kabartma heykeller Augustus'a ait Res Gestae adlı eserinde anlatılan zafer alayının görsel bir anlatımıdır[192] Kabartmalar, praetor'ların imparatorluk alayını , Vestilleri ve Roma yurttaşlarını tasvir etmektedir[192] Augustus aynı zamanda
Sezar Tapınağı, Agrippa Hamamları ve Augustus Forumu'uyla birlikte Mars Ultor Tapınağı'nı da inşa ettirmiştir Yine, Balbus Tiyatrosu ve Agrippa'nın Panteon inşaatı ya da onunla ilişkilendirilen (Octavia Portikosu, Marcellus Tiyatrosu) diğer yapılar, bu kişiler tarafından Augustus'un cesaretlendirmesiyle inşa edilmişti Ayrıca Augustus Mozolesi de ölümünden önce aile mensupları için yaptırılmıştır[193] Actium zaferi anısına, MÖ 29 yılında Castor ve Pollux Tapınağı girişine Augustus kemeri inşa edildi ve MÖ 19 yılında aynı kemer üç gözlü olarak genişletildi[190] Aynı zamanda Roma dışında, günümüz İspanya'sındaki Merida Tiyatrosu, günümüz Güney Fransa'sındaki Nîmes'te Maison Carrée ve Monaco yakınlarındaki La Turbie'de bulunan Augustus Zafer Anıtı gibi Augutus adını ve mirasını taşıyan eserler inşa edilmiştir
Augustus ve Livia'ın Viyana'daki tapınağı, MÖ geç 1 yüzyıl
Agrippa'nın MÖ 12'de ölümünün ardından Roma'nın su tedarik sisteminin bakımı için bir çözüm bulunmak zorundaydı Bu zamana kadar aidile olarak görev yapan Agrippa tarafından denetlendiği ve bağımsız bir yurttaş olarak masrafları karşıladığı için herhangi bir sorun ortaya çıkmamıştı [172] Aynı yıl, Augustus'un belirlediği bir sistem uyarınca Senato üç adet üyesini su tedariğinin masraflarının karşılanması ve Roma'nın su kemerlerinin bakımsızlıktan yıkılmasını önlemek için sorumlu baş üyeler olarak görevlendirdi[172] Augustus döneminin sonlarına doğru sayısı beşe çıkan bu üyeler curatores locorum publicorum iudicandorum olarak adlandırıldı ve ayrıca kamu binaları ile devlet kültü tapınaklarının bakımlarının denetlenmesiyle de sorumlu kılındılar[172] Augustus, curatores viarum olarak adlandırılan ve ülke genelindeki yolların yerel görevliler tarafından düzenli olarak tamir edilmesinden sorumlu olan bir senatoryal komisyon oluşturdu[176]
Antik Yunan kökenli bir mimari düzen olan Korint düzeni, Augustus çağı ve Roma'nın İmparatorluk döneminin baskın mimari üslubu olmuştur [190] Suetonius, Roma'nın Augustus ve Agrippa tarafından Klasik Yunan modeli uyarınca düzenlenmeden önce bir İmparatorluk başkenti olmak için uygunsuz olduğundan bahseder[190]
__________________
Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır
|