Şengül Şirin
|
Cevap : Caesar Divi Filius Augustus
Sezar'ın mirasçısı
Jean-Léon Gérôme, Sezar'ın ölümü, (1867) 15 Mart MÖ 44'de Octavius'un üvey babası Jül Sezar, elebaşlığını Marcus Junius Brutus ve Gaius Cassius Longinus'un yaptığı bir suikast sonucu öldürülmüştür
Jül Sezar MÖ 15 Mart 44'de öldürüldüğünde, Octavius askerî eğitim almak için İllirya'daki Apollonia kentinde bulunuyordu Bazı ordu komutanlarının Makedonya'ya sığınma önerisini reddederek, siyasi açıdan herhangi bir şansı ya da güvencesi olup olmadığını araştırmak için gemiyle İtalya'ya geçti[17] Brundisium yakınlarındaki Lupiae'de karaya çıktıktan sonra, Sezar'ın vasiyetinin içeriğini öğrendi ve ondan sonra Sezar'ın siyasi vârisi, mülklerinin de üçte ikisinin mirasçısı olmaya karar verdi[18][17][13] Hiçbir meşru çocuğu bulunmayan (tek kızı Julia MÖ 54 yılında ölmüştü) Sezar, yeğeni Octavius'u oğlu ve mirasçısı olarak evlat edinmişti[19] Bu nedenle Octavius Gaius Julius Caesar adını almıştı Roma geleneklerine göre biyolojik ailesini belirtmek için Octavianus soyadını da kullanması gerekiyordu ancak elde soyadını kullandığına dair bir kanıt yoktur Bunun nedeni muhtemelen soyadının mütevazı köklerini fazla göz önüne çıkartacak olmasıdır[20][21] Daha sonraları Marcus Antonius, Octavianus'u Sezar'ın cinsel arzularını tatmin ederek evlatlığı olmakla suçlamış, ancak Suetonius Antonius'un bu suçlamasının politik bir iftira olarak tanımlamıştır[22]
Octavianus Roma'nın siyasi hiyerarşisine başarılı bir giriş yapabilmek için sınırlı malî imkânlarına güvenemezdi[23] Sezar'ın Brundisium'daki askerleri tarafından sıcak bir biçimde karşılandıktan sonra[24] Octavianus, Sezar'ın Partlara karşı düzenlenecek sefer için tahsis ettiği paranın bir bölümünü talep etti[23] Doğuya yönelik askerî harekâtların başlangıç noktası olan Brundisium'da tutulan para yaklaşık 700 milyon sestertiusdu[25] Bu paranın kaybolmasıyla ilgili olarak sonradan yapılan bir Senato soruşturmasında Octavianus'a karşı herhangi bir eylemde bulunulmadı; zira Octavianus parayı senatonun baş düşmanı Marcus Antonius'a karşı asker toplamak için kullanmıştı[24] Octavianus, MÖ 44 yılında bir cesur hareket de daha bulunmuş ve Roma'nın yakın doğu eyaletlerinden İtalya'ya gönderilen yıllık vergileri herhangi resmi bir izin olmaksızın zimmetine geçirdi[21][26] Octavianus, kendine ait birlikleri Sezar'ın deneyimli lejyonerleri ve Partlar ile yapılacak savaş için görevlendirilmiş askerlerle güçlendirerek Sezar'ın vârisi olduğu gerçeğini vurgulayarak destek topladı[27][17] Roma'ya doğru ilerleyişi sırasında duruşu ve yeni elde ettiği paralar, Sezar'ın Campania'da konuşlanmış eski deneyimli askerlerini kendi yanına çekti[21] Haziran ayına gelindiğinde, her birine 500 denarius maaş ödediği 3000 sadık kıdemli askerden oluşan bir orduya sahipti[28][29][30]
Augustus'u tasvir eden bir 20 Yüzyıl resmi
Octavianus 6 Mayıs MÖ 44 tarihinde Roma'ya ulaştığında,[21] Sezar'ın eski arkadaşı Marcus Antonius, Sezar'ın suikastçileriyle her an bozulabilecek bir ateşkes yapmıştı 17 Mart tarihinde suikastçiler için af çıkarılmış ancak Antonius çoğunu Roma'nın dışına göndermeyi başarmıştı[21] Bunu Sezar'ın cenazesinde yaptığı, halkı suikastçilerin aleyhine çeken "tahrik edici" konuşmayla başarmıştı[21] Marcus Antonius'un siyasi desteğe sahip olmasına karşın, Octavianus'un hâlâ Sezar'ı destekleyen hizibin lideri olarak Antonius'a karşı mücadele verme şansı vardı Marcus Antonius, birçok Romalının ve Sezar taraftarının desteğini Sezar'a ilahî statü verilmesine yönelik talebe başlangıçta karşı çıkarak kaybetti[31] Octavianus, Antonius'u Sezar'ın bıraktığı paradan feragat etmeye iknada başarısız olduysa da yaz boyunca Sezar'ın sempatizanlarının desteğini kazanmayı başardı[32] Eylül ayında, ünlü hatip Marcus Tullius Cicero
Antonius'un senatonun karşısındaki en büyük tehdit olarak gösteren bir dizi konuşmayla Antonius'a karşı saldırıya geçti[33][34] Roma'daki atmosferin aleyhine dönmesi ve konsüllük görevi yakında sona erecek olması nedeniyle, Antonius Senato'dan Sezar'ın suikastçilerinden birisi olan Decimus Junius Brutus Albinus tarafından yönetimi kendisine devredilen Cisalpina Galya eyaletinin kontrolünün kendisine verilmesini içeren bir kanun geçirmeyi denedi[35][36] Bu arada Octavian, İtalya'da Sezar'ın eski askerlerinden oluşan özel bir ordu oluşturdu ve 28 Kasım'da Antonius'un iki lejyonunu ikna edici bir para teklifiyle kendi tarafına çekti [37][38][39] Octavianus'un büyük ve etkili gücü karşısında Antonius, Roma'da kalmasının kendisi için tehlikeli olacağını anlayarak 1 Ocak'ta kendisine devredilen Cisalpine Galya'ya kaçtı ve senatoya rahat bir nefes aldırmış oldu[39]
Antonius ile ilk çatışması
Decimus Brutus'un Cisalpine Galya'yı devretmeyi reddetmesi üzerine, Antonius onu Mutina'da kuşattı[40] Şiddetin durdurulması için Roma Senatosu'nın aldığı kararları Antonius kabul etmedi Senatonun Antonius'a karşı duracak bir ordusu olmaması halihazırda elinde bir ordusu olduğu bilinen Octavianus'a bir fırsat sağladı[38] Aynı zamanda Cicero da, Antonius'un Octavianus'un soylu bir aileden gelmemesiyle dalga geçmesi karşısında, "maalesef gençler arasında geleneksel dindarlığımızın örneği olabilecek pırlanta gibi başka bir örnek yok" diyerek Octavianus'u savundu[41] Bu Cicero'nun aktardığına göre Antonius'un Octavianus'a söylediği "Sen, çocuk, her şeyini adına borçlusun" sözlerini çürütme girişiminin bir parçasıydı[42][43] Sezar karşıtı senatörlerin başında gelen Cicero tarafından ayarlanan bu zayıf ittifak sonucu, Senato Octavianus'u MÖ 43 yılının 1 Ocak günü fahri senato üyesi yaptı ve ayrıca eski konsüllerin yanında oy kullanma hakkı verdi[38][39] İlave olarak, Octavianus'a birliklerine yasal olarak komuta etme gücü veren imperium unvanı (komuta etme gücü) verildi Octavianus o sırada konsül olan Hirtius ve Pansa'yla birlikte Mutina'ya gitti[44][38] MÖ 43 yılı Nisan'ında, Antonius'un güçleri Forum Gallorum ve Mutina savaşlarında yenildi ve Antonius Galya Transalpine'ye geri çekilmek zorunda kaldı Ancak, her iki konsül de savaşta öldü ve Octavianus orduların yegane komutanı oldu[45][46]
Decimus Brutus'un Antony'ye karşı elde edilen zafer sırasında Octavianus'dan daha fazla ödül alması üzerine, Senato Konsular lejyonların komutasını Decimus Brutus'a vermeye teşebbüs edince, Octavianus işbirliği yapmamaya karar verdi[47] Bunun yerine, Octavianus Po Ovası'nda kaldı ve Antonius'a karşı yardım taleplerini geri çevirdi[48] Temmuz'da, Octavianus tarafından gönderilen bir centurion heyeti Roma'ya girdi ve Octavianus'a Hirtius ve Pansa'dan boşalan konsüllük görevlerinin verilemsini talep etti[49] Octavianus aynı zamanda Antonius'un bir halk düşmanı olduğu hakkındaki kararnamenin iptalini talep etti[48] Bu talebinin reddedilmesi üzerine sekiz lejyonla birlikte Roma'ya yürüdü[48] Roma'ya kadar herhangi bir askeri güçle karşılaşmadı ve 19 Ağustos MÖ 43'te Roma'ya girdi ve ardından akrabası Quintus Pedius eş konsülü olmak üzere konsül seçildi[50][51] Bu arada Antonius, başka bir Sezar taraftarı lider olan Marcus Aemilius Lepidus ile ittifak kurdu[52]
__________________
Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır
|