45 Dakikalık Deneme
Soğuk bir Ocak sabahı bir adam Washington Dc'de bir metro istasyonunda kemanla 45 dakika boyunca 6 Bach eseri çalar Bu sürede çoğu işe gitme telaşındaki yaklaşık bin kişi kemancının önünden geçip gider Kemancı çalmaya başladıktan ancak 3 dakika sonra ilk defa orta yaşlı bir adam kemancıyı fark edip yavaşlar ve birkaç saniye sonra da gitmek üzere oldu yere yetişmek üzere hızla yoluna devam eder Kemancı ilk 1$ bahşişini bundan 1 dakika sora alır Bir kadın yürümesine ara vermeksizin parayı kemancının önündeki koyduğu kaba atarak hızla geçip gider Birkaç dakika sonra başka biri duraklayıp eğilerek dinlemeye başlar, ancak saatine göz attığında işe gaç kalmamak için acele ettiğini belirten ifadelerle hızla yoluna devam eder En fazla dikkatle duransa 3 yaşlarında bir erkek çocuğu olur Annesinin çekişmelerine rağmen çocuk kemancının önünde durur ve dikkatle ona bakar En sonunda annesi daha hızlı çekiştirerek çoçuğu yürümeye zorlar Çocuk arkasına dönüp dönüp kemancıya bakarak çaresizce anesinin peşinden gider Buna benzer şekilde birkaç çocuk daha olur ve hepsi ana-babaları tarafından yürümeye devam için zorlanarak uzaklaştırılırlar
Çaldığı 45 dakika boyuca sadece 6 kişi kemancının önünde çok kısa bir süre durur 20 kişi duraklamadan yürümeye devam ederek para verir Kemancı çaldığı sürede 32$ toplar Çalmayı bitirdiğindeyse sessizlik hakim olur; kimse evet hiç kimse onun durduğunu farkedip alkışlamaz
Ve hiç kimse onun dünyanın en iyi kemancısı Joshua Bell olduğunu, elindeki 35 milyon $'lık kemanla, yazılmış en karmaşık eserleri çaldığını anlamazOysa Joshua Bell'in metrodaki bu mini konserinden iki gün önce boston'da verdiği konserde biletleri 100 $'a satılmıştı
Bu gerçek bir hikayedir, Bell'in öylesine bir kılıkla metroda keman çalması Washington Post Gazetesi tarafından algılama, keyif alma ve öncelikler üzerine yapılan bir sosyal deney gereği kurgulanmıştır Sorgulanan şeyler şunlardır; "Sıaradan bir yerde, uygunsuz saatte güzelliği algılayabiliyor muyuz? Durup ondan keyif alıyor muyuz? Beklenmedik bir ortamda bir yeteneği tanıyabiliyor muyuz?"
Deneyden çıkarılacak kıssadan hisse şudur: Dünyanın en iyi müzisyeni dünyanın en iyi müziğini çalarken, önünde durup dinleyecek bir dakikamız dahi yoksa kimbilir başka neleri kaçırıyoruz acaba?
Hayat bir parça nakış işlemesine benzetilebilir Hayatın ilk yarısındaki herkes işlemenin ön tarafını görür, ikinci yarısındaysa tersini İkincisi o kadar güzel değildir ama öğreticidir,çünkü iplerin birbirine nasıl bağlanması gerektiğini görmemizi sağlar
Arthur Schopenhauer