Tarihçe > 1870'ler > 1920'ler > 1945'ler > 1965'ler

Antik Akdeniz'in 2000 yıl süren görkemli matematik ve bilim dönemi artık sona erecek ve Ptolemy'nin bu sistemi daha sonra, Kilise'nin kanonlaştırdığı dogmalar arasına girecektir MS415 yılında; ünlü bir öğretmen, matematikçi ve astronom, aynı zamanda İsis rahibesi olan İskenderiyeli Hipatia'nın, halka açık bir din ayini sırasında, öfkeli Hıristiyan keşişleri tarafından kaçırılarak acımasızca öldürülmesi olayı, Karanlık Çağlar'ın ilk habercisi olur Dönemin ünlü kütüphaneleri birer birer kapatılırken, eski Grek eserleri toplu halde yakılmaya başlanır
Bundan sonraki parıltılar Doğu'dadır 628 yılında, Hintli matematikçi ve astronom Brahmagupta, sayılar teorisini incelemeye başlamış ve 'Evrenin Açılışı' ('Brahma-sphuta-siddhanta') başlıklı kitabını yazmıştır 7 ve 8 yüzyıllarda İslamiyet'in yayılmasıyla birlikte, Arapça güçlü bir yazılı dil haline gelir Hint eserlerinin yanı sıra, eski Grek eserleri de Arapçaya çevrilerek, yok olmaları önlenir Oluşan matematik ve astronomi kültürünün zirvesini, Bağdat'taki 'Bilgelik Evi'nde çalışan ve matematiğin cebir dalını geliştiren Al-Horezmi'nin, "Hesab el-cebr w'al-mukabele" başlıklı kitabı oluşturur 1000 yılına gelindiğinde, Alhazen adındaki Arap asıllı bir fizikçi, optik konusunda 7 ciltlik bir eser yayınlamıştır Bu gelişmelerden Avrupa, çoğunlukla Endülüs üzerinden haberdar olur Bath'li Adelard 12 yüzyılda, Öklid ve Horezmi'nin eserlerini Latince'ye çevirerek, Avrupalı düşünürlerin yararına sunmuştur İngiltere Adaları'ndan gelen bir başka tepki sesi, Avrupa'nın bundan sonraki düşünce hayatını derinden etkileyecektir Roger Bacon (1214-1294) doğanın sırlarını öğrenmek için, önce gözlemlememiz gerektiğini söyleyerek; doğal yaşamdan toplanan kanıtlardan hareketle kuramların türetilip geliştirilebileceği bir yöntem önermiştir

1450 yılında Gutenberg'in baskı makinasını keşfiyle birlikte, Avrupa'nın eğitim ve düşünce hayatında bir hareketlilik başlamış, 1482 yılında Öklid'in 'Unsurlar' ('Elements') adlı geometri kitabı yayınlanmıştır Hakim otoriteler, hızla yayılmaya başlayan bilgiyi kontrol altında tutmakta güçlük çekmektedir Kilise'nin kutsal sayıp ayakta tuttuğu dünya görüşünün temel direkleri sallanmaya başlar Nicholaus Copernicus (1473-1543), dünyanın diğer gezegenlerle birlikte güneş etrafında döndüğünü savunan 'Semai Kürelerin Döngüleri Hakkında' ('De revolutionibus orbium coelestium') başlıklı bir kitap yazmıştır Ancak, suçlanıp yargılanmaktan korktuğu için, vasiyeti üzerine kitap, ölümünden sonra 1543 yılında yayınlanır Bilim ve felsefe dünyasında, inanç ve düşünce hayatında tam bir deprem yaşanacaktır Başlayan 'Bilimsel Devrim'le birlikte, yeni bir anlayış doğmuştur Bilimsel kuramlar artık, bağımsız bireylerin düşünce dünyalarında kolay kolay gelişemeyecek, ayrıntılı sınama ve sorgulamalardan geçmedikçe kabul edilemeyecektir Bilim insanları arasındaki iletişim artar ve bu etkileşim hızla, çok sayıda yeni keşfe yol açar
1589 yılında, Piza Üniversitesi matematik profesörlerinden Galileo Galilei (1564-1642), cisimlerin hareketi üzerinde yaptığı çalışmaları anlattığı, 'Hareket Hakkında' ('De Motu') başlıklı bir kitap yazmaya başlar Bu kitabını asla bitiremeyecek; fakat eski varsayımları, bilimsel türetimlere dayalı yenileriyle değiştirme konusundaki esnekliğiyle, modern fiziğe ve bilimsel devrime babalık edecektir 1602 yılında, bir sarkaçın periyodunun genliğinden bağımsız olduğunu gözlemlemiş, mekanik konusundaki çalışmalarıyla Newton'a zemin hazırlamıştır Tycho Brahe (1546-1601) ise hayatının büyük bir kısmını, gezegenlerin hareketi üzerinde yaptığı titiz gözlemlerle geçirir Ölüm döşeğinde iken, topladığı verileri Johannes Kepler'e aktarmış ve bu verileri inceleyip sonuçlarını yayınlayarak hayatına anlam kazandırması için, kendisine adeta yalvarmıştır