Cevap : Türkiye 1. Lig

KAPLAN Kullanıcısı İçin Detaylı Arama

Trabzonspor ;

Trabzonspor, Trabzon'da 1967 yılında kurulan spor kulübüdür Renkleri Bordo ve Mavi dir Özellikle futbol şubesiyle ünlü olan kulüp, Profesyonel Futbol Ligleri tarihinde Türkiye Şampiyonu olan 4 takımdan biri ve tek Anadolu takımıdır

TARİH
________________________________________________

Türkiye İdman Cemiyetleri ittifakının kurulması ve Türk Sporu'nun bu ilk örgütünün tüm Anadolu'ya yayılması, Trabzon'da da etkisini göstermişti Bu etki sonucu yeni yeni kulüpler kurulmaya başlandı İdmanocağı, İdmangücü, Necmiati'den sonra Trabzon Lisesi bünyesinde lise adını taşıyan yeni bir kulübün kurulmasıyla kulüp sayısı 4 olmuştu 1923 yılından sonra Trabzon'da İdmanocağı ve İdmangücü arasında büyük bir rekabet başlamıştı Trabzon sanki Ocaklılar, Güçlüler diye ikiye ayrılmıştı Trabzon'da futbolun bu iki takım arasındaki rekabetten yüceldiği söylenebilir Rekabet zamanla öylesine büyük boyutlara vardı ki, Trabzon'un Türkiye liglerinde geç temsil edilmesine bile sebep oldu

1923 yılında Trabzon'da ilk resmi lig maçları oynanmaya başlandı İlk sezon İdmanocağı şampiyon olmuştu Bunu 1923-24,1924-25 sezonlarında Lise takımının arka arkaya şampiyonlukları izledi 1925 sezonunda yine İdmanocağı şampiyon olurken, 1929 yılına kadar da önce Lise, arkasından Muallim Mektebi daha sonra da Ticaret Lisesi takımları mutlu sona ulaştılar

İdmanocağı ile İdmangücü arasındaki büyük rekabet 1930'dan sonra had safhaya ulaştı 1929-30'dan sonra 5 kez arka arkaya İdmanocağı'nın şampiyon olmasından sonra 1934-35 sezonundan itibaren İdmangücü takımı tam 7 yıl arka arkaya şampiyon olarak bu iki takım arasındaki rekabeti büsbütün alevlendirmişti

1940'lı yıllarda Trabzon futbolundaki güç lise takımlarına geçmişti Tam 6 kez arka arkaya şampiyonluğu kazanması da bunu gösteriyordu Bu aralar dikkat çeken bir hususta Trabzon'daki bütün futbol yıldızlarının lise takımlarından yetişmiş olmalarıydı Özellikle Trabzon Lisesi bir futbolcu kaynağı olmuştu 1947-48 sezonundan itibaren şampiyonluk yine İdmanocağı ile İdmangücü arasında el değiştiriyordu Bu arada Necmiati de iki sezon şampiyon olarak Trabzon futbolunda söz sahibi oldu Bu arada Trabzon'da yeni yeni kulüpler de kuruluyordu 1923 yılında Akçaabat Lisesi'nde kurulan Sebat Gençlik (Bugünkü Akçaabat Sebatspor), 1938'de kurulan Doğan Gençlik, 1950 yılında Sürmene ilçesinde kurulan Sürmene Gençlik, 1952 yılında aynı ilçede kurulan Zafer Gençlik, 1953 yılında kurulan Yolspor, 1955 yılında kurulan Yalıspor bu takımların başında geliyordu

1930'lu yıllarda başlayan İdmanocağı, İdmangücü rekabeti 1940'lı, 1950'li, 1960'lı yıllarda olanca şiddetiyle devam ediyordu Bu gitgide rekabetten öte boyutlara varmaktaydı Ocaklı ve Güçlü olmak Trabzon'da adeta bir spor mezhebi haline gelmişti En kötü sezonlarda bile rekabetlerinden hiçbir şey kaybetmiyorlardı

Trabzon öylesine ikiye ayrılmıştı ki Ocaklılar Sari-Kırmızı diye İstanbul'daki Galatasaray'ı İdmangüçlülerse Yeşil-Beyaz renklerine rağmen Fenerbahçe'yi destekliyorlardı Rekabet bir de bu şekliyle alevlenmişti Bu arada renkleri Sarı-Lacivert olan Necmiati bile bu rekabetin dışında kalmıştı Aslında bu büyük rekabetten en karlı Trabzon futbolu çıkıyordu Öncelikle şehirde futbol tutkusu körüklenmişti Bu büyük rekabetten doğan büyük iddia Trabzon'da büyük yıldızların çıkmasına neden olmuştur Ancak, Trabzon insanının alın yazısı olan gurbetçilik 1930'lu yıllarda Trabzon'daki futbol yıldızlarının kaderine tesir etmişti Pek çoğu yüksek öğrenim uğruna ana kucaklarını baba ocaklarını terk etmek zorunda kaldılar Gittikleri İstanbul ve Ankara'da sürdürdükleri futbol yaşamlarında gerçekten büyük yıldız oldular Bir Hasan Polat ve kardeşi Ali Polat Ankara Gençlerbirliği'nde , bir Selim Satıroğlu, Ahmet Karlıklı Galatasaray'da bir Taka Naci, Zekeriya Bali Fenerbahçe'de, Nazmi Bilge Beşiktaş'ta yıldız futbolcu oluverdiler

1962-63 sezonunda tüm yurtta bir İl takımı kurulması öngörülmüştü Zamanın Futbol Federasyonu Başkanı Orhan Şeref Apak, Türkiye liglerini güçlendirmek ve tüm yurda yaymak amacıyla bir seferberlik başlatmıştı Her ilde bir futbol takımı kurup Türkiye liglerinde yer alması seferberliği büyük bir hızla devam ediyordu Ancak "İl Kulübü" kurulmasının en zor olan illerin başında Trabzon gelmekteydi İdmanocağı, İdmangücü rekabeti Trabzon futboluna öylesine hakimdi ki, bu iki kulübün bir çatı altında toplanmasına imkan yoktu Nitekim böyle bir girişimde bulunmak isteyen bir avuç idealistin daha ilk çalışmalarında bunun imkansız olduğu gerçeği bir kez daha anlaşılmıştı

Trabzonlular, Trabzonspor adıyla bir kulübün kurulmasını yürekten arzuluyorlar, ancak bu işi bir türlü gerçekleştirememenin ezikliğini yaşıyorlardı Yetkililerinde araya girmesi, sonucu pek değiştirmiyordu Ocaklılar da, Güçlüler de yeni kurulacak kulüpte kendi isimlerinin, hatta renklerinin hakim olmasını istiyorlardı ve bu konuda en ufak bir fedakarlıkta bulunmuyorlardı Her gün, her akşam toplantı üstüne toplantı yapılıyordu Bazen tam bir anlaşma zemini ortaya çıkıyor ama yine en ufak bir ayrıntı her şeyi berbat ediyordu Havaya silahlar atılıyor, karakollara, hatta mahkemelere kadar uzanan olaylara rastlanıyordu Öte yandan Futbol Federasyonunun il kulüpleri için tanıdığı sürenin de sonu yaklaşıyordu

21 Haziran 1966 tarihinde İdmanocağı, Martıspor ve Yıldızspor'un da katılımı ile sarı Kırmızı renkler altında Türkiye 2 Ligi'ne alındı Ancak, resmi bir yazının süresi içinde ilgili yere tebliğ edilmediği için İdmanocağı'nın İkinci Lig'de oynaması durduruldu Bu tarihten yaklaşık bir ay sonra 20 Temmuz 1966'da bu kez İdmangücü, Karadenizgücü, Martıspor ve Yolspor'un katılmasıyla Trabzonspor, Kırmızı-Beyaz renklerle kuruldu ve 1966-1967 sezonunda 2ligde oynadı Ne var ki, İdmanocağı buna karşı çıktı Bu kulübün 1967 yılının Mayıs ayının sonunda Danıştay'da açtığı dava sonucu yürütmeyi durdurma kararı alınınca ortalık yine karıştı Trabzon'daki gergin durum üzerine araya zamanın Beden Terbiyesi Genel Müdürü Ulvi Yenal girdi Ulvi Yenal, İdmanocağı ve İdmangücü'nün birleşmemeleri halinde iki kulübünde Türkiye 2 Ligi'ne alınmayacağını bildirdi Bu durum Trabzon'da ve her iki kulüp çevresinde şok etkisi yaratmıştı Birleşmeleri büyük sorun olan bu iki kulübün, birleşmemeleri halinde Trabzon Türkiye liglerinde temsil edilemeyecekti Trabzon'daki geceli gündüzlü yapılan ve büyük tartışmalara neden olan toplantılar sonunda 2 Ağustos 1967 günü İdmanocağı ile İdmangücü birleşmesi gerçekleşti ve Trabzonspor; İdmanocağı, İdmangücü, Karadenizgücü ve Martıspor'un birleşmesi ile ortaya çıktı

Artık bütün resmi işlemler tamamlandıktan sonra Trabzonspor'un renklerine sıra gelmişti Trabzon'da uzun yıllar süren İdmanocağı-İdmangücü rekabetinde Sari-Kırmızı ve Yeşil-Beyaz renkler hakimdi Trabzonspor'un renkleri bu renklerin dışında olmalıydı Trabzon'u ve Karadeniz'i simgeleyen renkler aranıyordu Bu konuda yarışma açılması da gündeme geldi ancak sonra vazgeçildi İlk dört toplantıdan sonuç alınamamıştı Beşinci toplantıda her şey bitecekti Sonunda Trabzon ve Karadeniz'in sembolü olan Hamsi üzerinde duruldu Hamsinin gümüş mavisi rengi ve gözlerinin bordosu dikkate alındı Trabzonspor'un renlerini, İngiltere'nin Aston Villa takımından aldığı yönünde görüşler de vardır

BAŞKANLAR

_______________________________________________

1967-1968 A Osman Ulusoy
1968-1969 Rıfat Dedeoğlu
1969-1970 A Osman Ulusoy
1970-1971 Rıfat Dedeoğlu
1971-1972 Suat Oyman
1972-1973 A Salih Erdem
1973-1974 A Salih Erdem
1974-1975 A Salih Erdem
1975-1976 A Salih Erdem
1976-1977 M Şamil Ekinci
1977-1978 M Şamil Ekinci
1978-1979 M Şamil Ekinci
1979-1980 M Şamil Ekinci
1980-1981 A Celal Ataman
1981-1982 Mustafa Günaydın
1982-1983 M Ali Yılmaz
1983-1984 M Ali Yılmaz
1984-1985 M Ali Yılmaz
1985-1986 M Ali Yılmaz
1986-1987 M Ali Yılmaz
1987-1988 M Ali Yılmaz
1988-1989 Mazhar Afacan
1989-1990 M Ali Yılmaz
1990-1991 M Ali Yılmaz
1991-1992 M Ali Yılmaz
1992-1993 Sadri Şener
1993-1994 Sadri Şener
1994-1995 Faruk Nafiz Özak
1995-1996 Faruk Nafiz Özak
1996-1997 Faruk Nafiz Özak
1997-1998 M Ali Yılmaz
1998-1999 M Ali Yılmaz
1999-2000 M Ali Yılmaz
2000-2001 Özkan Sümer
2001-2002 Özkan Sümer
2002-2003 Özkan Sümer
2003-2004 Atay Aktuğ
2004-2005 Atay Aktuğ
2005-2006 Atay Aktuğ - Nuri Albayrak
2006-2007 Nuri Albayrak
2007-2008 Nuri Albayrak - Sadri Şener

TEKNİK DİREKTÖRLER

________________________________________________

1966/67 Hayri Gür
1967/68 Halil Özyazıcı - Harun Kılman
1968/69 Erdoğan Gürhan
1969/70 Ahmet Karlıklı - Altan Santepe
1970/71 Altan Santepe
1971/72 Kamuran Soykıray
1972/73 Mustafa Ertan – Ahmet Suat Özyazıcı
1973/74 Ahmet Suat Özyazıcı
1974/75 Ahmet Suat Özyazıcı
1975/76 Şükrü Ersoy - Ahmet Suat Özyazıcı
1976/77 Ahmet Suat Özyazıcı
1977/78 Ahmet Suat Özyazıcı
1978/79 Özkan Sümer
1979/80 Ahmet Suat Özyazıcı
1980/81 Özkan Sümer
1981/82 Ahmet Suat Özyazıcı
1982/83 Ahmet Suat Özyazıcı
1983/84 Ahmet Suat Özyazıcı
1984/85 Özkan Sümer - İlyas Akçay
1985/86 Jürgen Sundermann - Ahmet Suat Özyazıcı
1986/87 Ahmet Suat Özyazıcı
1987/88 Metin Türel – Ahmet Suat Özyazıcı
1988/89 Werner Biskup – Şenol Güneş
1989/90 Şenol Güneş - Urbain Braems
1990/91 Özkan Sümer
1991/92 Urbain Braems
1992/93 George Leekens
1993/94 George Leekens - Şenol Güneş
1994/95 Şenol Güneş
1995/96 Şenol Güneş
1996/97 Şenol Güneş - Yılmaz Vural
1997/98 Yılmaz Vural – Özkan Sümer - Ali Kemal Denizci
1998/99 Gordon Milne
1999/00 Ahmet Suat Özyazıcı - Giray Bulak
2000/01 Giray Bulak – Sadi Tekelioğlu
2001/02 Sadi Tekelioğlu – Hans-Peter Briegel
2002/03 Samet Aybaba
2003/04 Samet Aybaba – Turgay Semercioğlu - Ziya Doğan
2004/05 Ziya Doğan – İhsan Derelioğlu - Şenol Güneş
2005/06 Şenol Güneş - Orhan Çıkırıkçı - Vahid Halilhodzic
2006/07 Sebastião Lazaroni - Ziya Doğan
2007/08 Ziya Doğan - Ersun Yanal

HÜSEYİN AVNİ AKER

______________________________________________

1889 yılında Trabzon’un Vakfıkebir ilçesinin Çavuşlu Köyü’nde dünyaya geldi İlk,orta tahsilini Trabzon’ da yaptı ve Trabzon mahalli mektebinden mezun oldu İstiklal Savaşı’na katılarak cephede düşmana karşı savaştı 1925 yılına kadar Akçaabat, Sürmene ve Trabzon’da ilkokul öğretmenliği yaptı 1926 yılında ünlü spor adamı Selim Sırrı Tarcan tarafından İstanbul‘da açılan Beden Eğitimi Kursuna katıldı ve buradan diploma aldı Trabzon tarihinin ilk beden eğitimi öğretmeni olarak tarihe geçen H Avni Aker Trabzon Lisesi Muallim Mektebi ve Ticaret Lisesine atandı Buralardaki başarılı hizmetlerinden sonra Beden Terbiyesi Bölge Asbaşkanlığı (şimdiki Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü) görevini üstlenerek Trabzon sporunun en üst makamına yükselen değerli spor adamı yaşama veda ettiği 1944 yılına kadar bu görevini sürdürdü

Hüseyin Avni Aker görevde bulunduğu yıllar içinde Trabzon‘a bir stad kazandırmak ve bugün stadın bulunduğu araziyi bu amaçla istimlak etmek için çok uğraştı Onun müthiş çabası daha sonra adının verildiği stadı Trabzon futboluna kazandırdı

TRABZONSPOR MÜZESİ

___________________________________________

Trabzonspor Müzesi, 23 Eylül 1996'da hizmete açılmıştır Daha önceden Sadri Şener Tesisleri'nin arka kısmında hizmet veren müze yeni düzenlenerek, Sadri Şener Sosyal Tesisleri'nin ikinci katında hizmete girmiştir Müzede yaklaşık 600 kupa, şilt ve plaket sergilenmektedir Trabzonspor'u oluşturan takımlardan gelen kupalar, Trabzonspor'un Şampiyonluk Kupaları büyük ilgi çekmektedir

Müze hafta içi her gün saat: 0900-1730, Cumartesi ise 1100-1700 arası ziyarete açıktır Müzede 6 adet Birinci Lig Şampiyonluk Kupası, 7 adet Türkiye Kupası, 7 adet Cumhurbaşkanlığı Kupası, 5 adet Başbakanlık Kupası, Kıbrıs Kupası ve daha birçok kupa yer almaktadır

Müzede en çok ilgiyi "Yarım Kupa" görmektedir 1957-58 sezonunda Trabzon'da oynanan Türkiye Amatör Futbol Şampiyonasında Trabzon İdmanocağı ile Ankara Havagücü tüm maçlarını kazanarak final için şimdiki adı Hüseyin Avni Aker olan Şehir Stadyumu'nda karşı karşıya gelir Maçta taraflar eşitliği bozamazlar Maç berabere biter ama takımların puanları ve averajları eşittir Ne yapılması konusunda uzun tartışmalar yaşanır Bir grup yeni bir maçın oynanmasını ister Trabzon İdmanocağı tarafı, maçın tekrar Trabzon'da oynanması konusunda diretir Havagücü, tarafsız saha ister Ancak bir türlü anlaşamazlar Sonunda Hüseyin Avni Aker Stadyumu'nun hemen güney kısmında yer alan Sanat Lisesi'nde şampiyonluk kupası ortadan ikiye bölünür ve iki şampiyon ilan edilir Türkiye Futbol Federasyonu da bu olayı tescil eder


ULUSAL BAŞARILAR

__________________________________________________

Süper Lig:

6 Şampiyonluk: 1975-76, 1976-77, 1978-79, 1979-80, 1980-81, 1983-84,

Türkiye Kupası:

7 Şampiyonluk: 1976-77, 1977-78, 1983-84, 1991-92, 1994-95, 2002-03,
2003-04

Cumhurbaşkanlığı Kupası:

7 Şampiyonluk: 1975-76, 1976-77, 1977-78, 1978-79, 1979-80, 1982-83,
1994-95

Başbakanlık Kupası:

5 Şampiyonluk: 1975-76, 1977-78, 1984-85, 1993-94, 1995-96

2007-2008 Sezonu Futbol Takımı Kadrosu

______________________________________________
01 Jefferson Kaleci 2005 Botafogo
35 Onur Recep Kıvrak Kaleci 2008 Karşıyaka
29 Tolga Zengin Kaleci 2001 Altyapı
77 Ahmet Şahin Kaleci 2006 İstanbul BB
Savunma
15 Daouda Jabi Defans 2007 Kayseri Erciyesspor
04 Çağdaş Atan Defans 2005 Beşiktaş
32 Mustafa Keçeli Defans 2006 Denizlispor
44 Tolga Seyhan Defans 2007 Shakhtar Donetsk
85 Ferhat Çökmüş Defans 2006 BSC Young Boys
38 Erdinç Yavuz Defans 2003 Kayserispor
18 Tayfun Cora Defans 2002 Altyapı
17 Sayed Moawad Defans 2008 Ismaily
Ortasaha/ Kanatlar
13 Adnan Güngör Orta Saha 2007 Samsunspor
69 Kadir Keleş Orta saha 2008 Altyapı
30 Serkan Balcı Orta Saha 2007 Fenerbahçe
05 Hüseyin Çimşir Orta Saha 2001 Antalyaspor
12 Ayman Abdelaziz Orta Saha 2006 Gençlerbirliği
61 Gökdeniz Karadeniz Orta Saha 2000 Altyapı
16 Musa Büyük Orta Saha 2006 Ankaraspor
06 Hasan Üçüncü Orta Saha 2001 Altyapı
11 İbrahima Yattara Orta Saha 2003 FC Antwerp
90 Barış Memiş Orta Saha 2008 Altyapı
Hücum
10 Umut Bulut Forvet 2006 Ankaragücü
08 Ömer Rıza Forvet 2005 Denizlispor
07 Ergin Keleş Alt yapı