Şeytana Açık Mektup

Ey Şeytan!

Sana bu mektubumu, kabirden yazıyorum;

Ve kendime ilk defa, bu kadar kızıyorum

Nasıl oldu da beni, kendine inandırdın ?

Benim gibi çok zeki, bir insanı kandırdın !

Bir zamanlar önüme, ne servetler sermiştin;

''Sana ölüm yok'' diye, güvenceler vermiştin

Hani sonsuza kadar, sürecekti saltanat ?

Hani bana her zaman, olacaktın kol kanat ?

Ey şeytan ! O yıllarda, ne çok severdim seni;

Sırtımı hep sıvazlar, hep şımartırdın beni

İki duble atınca, hayale daldırırdın,

Ahlâki yasakları, ortadan kaldırırdın

Akşamları çalarken, hüzzam faslı derinden,

Bana hep gülümserdin, şarap kadehlerinden

Bazen şuh bir kadının, bedenine girerdin;

En gözde, en pahalı, parfümleri sürerdin

O cömert gerdanına, mücevherler takardın;

Sonra bir çift göz olur, ihtirasla bakardın

Gönül antenlerimiz, mesajları alırdı,

Bundan sonrası artık, iç güdüye kalırdı

Namustan dem vuranı, dosyalarda fişlerdin;

İrticâ kompleksini, beyinlere işlerdin

Hep gırgıra alırdık, cehennemde yanmayı;

Hoşgörü denizinde, boğardık utanmayı

Düşünen bir insanı, görünce irkilirdik;

Beyinleri sadece, bir sakatat bilirdik

Ne güzeldi o günler, ne bulursak yiyorduk;

Hayvanlar gibi mutlu, yaşayıp gidiyorduk

Biliyorum şu anda, hâlime gülüyorsun;

Artık beni hiçbir şey, kurtarmaz Biliyorsun

Biraz sonra gelecek, sorgu için melekler;

Yanımda ne bir kuruş, ne bir senet, ne çekler

Kendi derdine düşmüş, mezarlık sakinleri

Baktım Karmakarışık, meşrepleri, dinleri

Kimisinin totemi, sallanıyor boynunda,

Kimisinin dövmesi, kalçasında, koynunda

Buraya gelir gelmez, etrafımı sardılar;

Bilir misin ey şeytan ! Hepsi seni sordular

Kimi genç, kimi yaşlı, kimi miskin bir dede;

Hepsi de benim gibi, olmuşlar şeytanzede

Kimisini kumarla, düşürmüşsün ağına;

İncirleri dikmişsin, kırk yıllık ocağına

Kimi, senin yüzünden, aldatmış kocasını,

Süslemişsin gözünde, o kayak hocasını

Kimisine en sinsi, tuzakları kurmuşsun;

Esrarla, eroinle, kokainle vurmuşsun

Kimisinin girmişsin, vesveseyle kanına,

O da gidip kastetmiş, karısının canına

Kimisini makamla, rütbeyle kandırmışsın;

Bir ilâh olduğuna, onu inandırmışsın

Kimi hukuk cambazı, sola kaymış kantarı;

Hâlâ beyin sanıyor, başındaki mantarı

Kur'ân diye bir kitap, duymuştum yaşıyorken;

Ciddiye almamıştım, peşinden koşuyorken

Meğerse o kitapta, adın çok geçiyormuş,

''İnsana hüsran!'' diye, şeytan and içiyormuş

Eğer bir fırsat daha, verseydi bana;

Hep seni anlatırdım, altı milyar insana

Gerçi bütün insanlar, seni ismen tanıyor,

Ama gaflete bak ki; cismini yok sanıyor

Ey şeytan ! Vakit geldi, ben artık gitmeliyim,

Sana yenik düşmüşüm Îtiraf etmeliyim

Hiç korkma Bu insanlar, böyle gâfil oldukça;

Sana hep tapacaklar, cüzdanları doldukça

__________________