ŞEMSEDDİN SAMİ
1850'de bugünkü Yunanistan sınırları içinde kalan Yanya'da (İoannina) doğdu

18 Haziran 1904'te İstanbul'da yaşamını yitirdi

İlk Türk romanı olan Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat ile ilk Türkçe sözlük Kamus-ı Türki'nin yazarı, önemli dil bilgini

Tımar sahibi Fraşerî ailesinden Halil Beyin oğlu

Ortaöğrenimini Yanya'daki bir Rum lisesinde tamamladı

eski Yunanca, Fransızca ve İtalyanca öğrendi

Bir süre Yanya'da Mektubi Kalemi'nde çalıştı

1871'da İstanbul'a geldi

Matbuat Kalemi'nde memur olarak göreve başladı

Memurluk yaparken bir yandan da Sirac ve Hadika gazetelerinde çalıştı

1974'te Trablusgarp'a gitti

Vilayet gazetesini yönetti

Ardından İstanbul'a döndü

1876'da yayınlanmaya başlanan Sabah gazetesinin başyazarı oldu

Tercüman-ı Şark gazetesinde de çalıştı

Bu gazetenin kapanmasından sonra Aile (1880) ve Hafta (1981-1982) dergilerinde yazılar yazdı
1893'te sarayda kurulan Teftiş'i Askeri Komisyonu'nun başkatipliğine getirildi

1896'dan sonra 2

Abdülhamid tarafından Erenköy'deki evinde ikamete mahkum edildi

Yaşamının son yıllarını araştırarak, yazarak geçirdi

Tüm yaşamını Türkçe'ye adadı

Dilin sorunlarını inceledi, Türkçe'nin yabancı sözcük ve kurallardan arındırılmasına çalıştı

En önemli çalışmalarını dil konusunda yaptı

Türkçe'ye Osmanlıca denilmesine karşı çıktı

Ona göre Türkçe konuşan kavmin adı Türk'tür
Arapça ve Farsça sözcükler yüzyıllarca kullanılmalarına rağmen Türkçe'yle kaynaşmamış, yabancı kalmışlardır

Doğu Türkçesi, söyleyiş kabalığına karşın sözcük dağarcığı bakımından Batı Türkçesi'nden zengindir

Bu nedenle Batı Türkçesi'ne tercih edilmelidir

Türkçe'yi zengileştirmenin yolu yabancı sözcükler yerine Doğu Türkçesi'ndeki sözcüklerin kullanımının artırılmasıdır

Şemseddin Sami, Osmanlıca'daki sözcüklerin yüzde 80'inin konuşma dilinde kullanılmadığını, Tanzimat edebiyatının Osmanlı ve Osmanlıca etkisinden uzaklaşmaya çalışmasına rağmen, sözcük kaynağı konusunda sıkıntı çektiğini savunur

Türkçe konusunda çalışmalarının yanında tarihve coğrafya ile ilgili araştırmalar da yaptı
ESERLERİ:
ROMAN:
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat (1872)
OYUN:
Besa yahut Ahde Vefa (1875)
Gâve (1876)
DİL KİTAPLARI:
Kamus-ı Türki (2 cilt, 1899-1900, tıpkıbasımları 1978, 1989)
Kamus-ı Fransevi (1882-1905, Fransızca'dan Türkçe'ye sözlük)
Kamus-ı Fransevi (1885, Türkçe'den, Fransızca'ya sözlük)
Küçük Kamus-ı Fransevi (1886, Fransızca'dan Türkçe'ye sözlük)
Usul-i Tenkit ve Tertib (1886)
Nev'usul Sarf-ı Türki ((1891)
Kamus'ül Âlam (6 cilt, 1889-1898, tarih ve coğrafya ansiklopedisi)
Ayrıca "Cep Kitapları" adıyla çeşitli konularda küçük öğrenci kitapları yayınladı