İnsanlar, Ağaçlar Ve Kendini Bilmek!

**GöKKuŞaĞı** · 04-04-2009

Bir ağaç gibi köklerine bağlı olmak gerek
Bir ağaç gibi çok güçlü ama en sert rüzgârlara dahi direnebilecek kadar esnek olmak gerek
Bütün mevsimlerle bir ağaç gibi yüzleşmeyi; yağmura kara aldırmamayı, gün gelip kupkuru dallardan yemyeşil filizler vermeyi becermek gerek
Hani uzunca beklemek, bekletilmek ve bekleye bekleye perişan olmak anlamında sokak dilinde " ağaç olmak " deniyor ya
Oysa beklemek, direnmektir
Beklemek, sevmektir
Ve bu anlamda bile ağaca benzemek anlamlıdır

Ama bir dakika!
İnsanız biz
Gerektiğinde ve zaman zaman ağaç gibi olabiliriz fakat ağaç olamayız
İspanyol yazar Juan Goytisolo'nun çevirmeni Neyire Gül Işık yazarla kimlik duygusu, coğrafya ve tarihin kimlik duygumuz üzerindeki rolü hakkında sohbet ederken
" Köklerimiz önemli Kökler meselesi çok çetin mesele" diyecek olmuş
Sözünü kesmiş Goytisolo
Ve " insan nihayetinde ağaç değildir; insan kalkar, yürür gider" demiş

Evet, insan kalkar, yürür gider
Öyle olur ki, köklerini koruması için bile gitmesi gerekir insanın
Tarihini, coğrafyasını, kimlik duygusunu koruması için
Onurunu koruması için
Hatta bazen çok sıradan, çok gündelik gözüken bir biçimde
Sevmek ve sevilmek için
" Yer "ini terk etmesi; alıp başını oradan gitmesi gerekir bazen
Aslına bakılırsa eğer toprağı, suyu, havası insanın kendi içinde değilse
Vay haline!

O yüzden işte
" Bilmek " eşsiz bir meziyettir
Ne zaman duracağını, ne zaman gideceğini bilmek
Ne zaman ağaç gibi, ne zaman daldaki kuş gibi davranacağını bilmek
Rüzgâr zorlasa bile ayakta kalabilmeyi
Zamanı gelince rüzgârı beklemeden çekip gidebilmeyi bilmek

Haşmet Babaoğlu

04-04-2009	#1
GöKKuŞaĞı	İnsanlar, Ağaçlar Ve Kendini Bilmek! Bir ağaç gibi köklerine bağlı olmak gerek Bir ağaç gibi çok güçlü ama en sert rüzgârlara dahi direnebilecek kadar esnek olmak gerek Bütün mevsimlerle bir ağaç gibi yüzleşmeyi; yağmura kara aldırmamayı, gün gelip kupkuru dallardan yemyeşil filizler vermeyi becermek gerek Hani uzunca beklemek, bekletilmek ve bekleye bekleye perişan olmak anlamında sokak dilinde " ağaç olmak " deniyor ya Oysa beklemek, direnmektir Beklemek, sevmektir Ve bu anlamda bile ağaca benzemek anlamlıdır Ama bir dakika! İnsanız biz Gerektiğinde ve zaman zaman ağaç gibi olabiliriz fakat ağaç olamayız İspanyol yazar Juan Goytisolo'nun çevirmeni Neyire Gül Işık yazarla kimlik duygusu, coğrafya ve tarihin kimlik duygumuz üzerindeki rolü hakkında sohbet ederken " Köklerimiz önemli Kökler meselesi çok çetin mesele" diyecek olmuş Sözünü kesmiş Goytisolo Ve " insan nihayetinde ağaç değildir; insan kalkar, yürür gider" demiş Evet, insan kalkar, yürür gider Öyle olur ki, köklerini koruması için bile gitmesi gerekir insanın Tarihini, coğrafyasını, kimlik duygusunu koruması için Onurunu koruması için Hatta bazen çok sıradan, çok gündelik gözüken bir biçimde Sevmek ve sevilmek için " Yer "ini terk etmesi; alıp başını oradan gitmesi gerekir bazen Aslına bakılırsa eğer toprağı, suyu, havası insanın kendi içinde değilse Vay haline! O yüzden işte " Bilmek " eşsiz bir meziyettir Ne zaman duracağını, ne zaman gideceğini bilmek Ne zaman ağaç gibi, ne zaman daldaki kuş gibi davranacağını bilmek Rüzgâr zorlasa bile ayakta kalabilmeyi Zamanı gelince rüzgârı beklemeden çekip gidebilmeyi bilmek Haşmet Babaoğlu __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı