Sen Ölmedin ki...

sen koca yürekli adam ,
sen, üşüdün,titredin, dondunda üstünü örten olmadımı ,
sen çırpındında kimse yetişmedimi ,
görmedimi çaresizliğini
keşke sesini hiç duymasaydık
keşke hiç konuşmasaydın
belki ozaman daha az kanardı yaralarımız
gözlerimizden kanlı yaşlar akmazdı
sen orda üşürken biz ısındıkmı sanıyorsun
donduk kurban olduğum donduk
daha beter donduk
sana gelemedik ,yardım edemedik,ayaklarımız buz tuttu,
sesimizi duyuramadık,avazımız çıktığı kadar bağıramadık dillerimiz buz tuttu
gecenin o ayazlarında sen nasıl dayandın nasıl direndin
oy oy oy oy oyyyyyyyyyy içim yanıyor
seni doğuran anaya kurbanlar olsun
bilirim her feryadında yavruların geldi aklına
daha doyamadın
ne yavruların sana
nede sen yavrularına
okadar inandım okadar inandıkki kurtulacağına
ama olmadı
şunuda biliyorumki kara toprak değil bembeyaz karlar örttü üstünü
ruhun gökyüzüne yükseldi
bir melek gibi gülümsedin bizlere
bembeyaz bir ölüm seninki,
sen ölmedinki


Fatma Arslan