..Ve Ben Sustum..

Ve ben sustum
Gökyüzü sustu
Toprak sustu
Gece sustu
Bir koca dünya sustu karanlikta
Kara zindanlar sustu
Vakit sustu
Sabir sustu
Ümit sustu
Olanca gücüyle hayat sustu

Ah Efendim, nicedir düstüm gül ormanina
Bir yanda kervanlar yürüdü, diger yanda ben
Mavilere sürerek dilimin kandilini
Daldim isiltisina güzelliklerin
Yani susmalarin
Yani hayatin

Yenilmisligime ver sessizligimi
Bir rüzgara bile sözüm gecmiyor

Efendim!

Ölüm, soluklaniyor gecelerimde
Yüzyildir soguk bir düste yatiyorum besbelli
Varligim orda, varsin olsun, hissetmiyorum
Birakip gidiyor ya, asil direncim
Nerde oldugu önemli degil kuvvetin!

Düslerimde kabartma sureti Sevgilinin
Beni dinlemeden mi gidiyorsun Efendim?

Yalniz odalarda kalmisim veya kalabalik
Sehrin caddelerinde kendimi bulamam ki ben!
Gözlerimi örter kirgin deniz, pasli su
Ve kiyameti cöllerin

Ah Efendim, gül koklarim yoklugunda cagir beni
Yeter ki, sefaat üfle omurgasina ruhumun
O gün, susma günü yattigim keskin bicakta
Ask yine hasret yine Senin yolunda adimlarim
Bir kiyama sahlanir, askinda durulur

Yitirdigim düsleri buldur bana Efendim
Cikmaz sokaklarinda sasirdim hayatimin!

Simdi susma zamani

Sözü,
Sesi
Ve düsü