03-01-2009
|
#1
|
evrem88
|
Hayır Herşey Bitmedi
ÇİTLERİN KENARINA dizilmiş çiçekler gibi, dizilmişiz hayatın duvar kokan koridorlarına!
Yine de biz, belki bu halimizle, evet şu halde, güzeliz efendim!
Güzeliz, çünkü varız Varız ve hiçbir şey bitmedi henüz
Düş Vakitleri'nde Tarık Tufan diyordu ki:
”Ve son söz hâlâ söylenmedi
Herşey bitmedi
Hayır, Rabbin seni unutmadı  
Bu, kâinatın tek eskimeyen kitabından, Rabbimizden bir hitaptı Duha’ydı Bizlereydi  
Bir film yapımcısı olun ve gördüğünüz şeylerden kendinizce bir gösteri hazırlayın
Çünkü, hayattan kareler gözlerimizin önüne düştükçe, ve her bakışta daha fazla kare yakalamaya çabaladıkça, işte o zaman anlaşılır gibi oluyor: Hayat ne geniş!
Şu son soluğa kadar, öyle geniş ki 
Bugünden kareler misal 
Bugünkü filmim işte
Ayakları sakat fakat yüzü gayet mütebessim, mutlu bir genç kız tezgâhtarlık yapıyor
Sağlıklı iki ayrı genç kız, sohbet halindeler Mevzu yeni alınan çantanın, kolyenin ve bluzun ne kadar yakıştığı, nelerle uyuşacağı Bir otobüs yolculuğu boyunca bu heyecan
Sınavlara hazırlanan küçüklerin ellerinde yaprak testler, kalemler, silgiler
Kirlenmiş üstü başıyla gördüğü herkese elini uzatıp “Para!” diyen çaresiz meczup
İdealleri uğruna sokaklara dökülmüş, broşür dağıtan gençler
Mescitte kucağında uyumuş çocuğuyla Kur'ân okuyan anne
Tüm kitaplarını okuduğu yazara son kitabını imzalatmak üzere kitapçıya gelen gencin heyecanı
Okunan birkaç satır üstüne bir düşünce: “Ölüm, güzel!” Tıpkı Ölüm Son Değildir kitabında bahsolunduğu gibi 
Bir başka kare Ufacık kızına camiyi göstererek, “Bak kızım, Allah diyor!” diyen genç anne, çocuğunu severek “Kurban olurum seni yaratana!” diye ekliyor
Anlaşılıyor ki, çocuklar çok iyi birer hediye aynı zamanda
O'ndan gelen hediyeler 
O'na kurban olmayı, hayatını O’na hediye etmeyi hatırlatıcı belki
Kareler birikmeye devam ediyor 
Bir hediye paketinin insanların öfkelenmelerine neden olabilmesi
Kolsuz ve bacaksız bir amcanın ağzıyla muhasebe kaydı yapması
Ve dahası 
Yeni tanıştığım bir ağabeyin elime tutuşturduğu ‘sabah duası ’
Yerde neşeyle zıplayan serçe
Ve saire  
Parçasıyız biz de kent yaşamının
Şanslıyız belki, türlü insan manzaralarına tanık olabiliyoruz
Farkettim ki yeniden, biz yaşıyoruz!
İçimin kıpır kıpırlığı bundan olsa gerek
Farkettim ki, işte şu duvar kokulu koridorlar, işte uçsuz bucaksız ovalar, işte okyanus, işte buzullar ve yanardağlar 
‘Bir işte  ’
Çünkü
Nerede isek, hayatımızın sayacı orada geriye doğru çalışıyor
Öyleyse,
Buradayım ve burayı seviyorum
Yaşıyorum ve yaşamayı seviyorum!
Çünkü biri dedi ki:
“Hayır, herşey bitmedi! ”
23/03/2007
© 2009 karakalem net, Rabia Nazik Kaya
|
|
|