Cuma Selamlığı

Osmanlı Devleti'nde,Cuma günleri Cuma namazına gidilirken selamlık dediğimiz törenin nasıl yapılacağı en ince ayrıntısına kadar tespit edilirdiVe bu sadece imparatorluğun halkı için değil,bütün islam dünyası için çok önemliydiCuma günleri bir törenin ötesinde bir adaletin tecelli günü,halkın en alt katmanındaki insanlarla,uzak köylerle hükümdarın ve vezirlerin temasa geçtiği gündüRikab-ı Hümayun dediğimiz,padişah atla geçerken onun güya eyerine yakalayarak verilen,takdim edilen dilekçelerin içinde sırf Türkçeleri değil bir alay Slav dillerinde ve Yunanca olanları vardıBu,19yüzyılda dahi devam eden bir ananeydiBunları arşivlerde de görmek mümkündürDolayısıyla imparatorluk bir dünya imparatorluğuydu ve İstanbul da o dünya imparatorluğunun başkentiydi
Cuma selamlığını herkes seyrederdiKadınların da seyredebilmeleri için arıca bir yer hazırlanırdıAsayişe dikkat edilirdiCuma selamlığındaki selam kıtalarında sadece Müslümanların değil,başka dinden yani millet gruplarından çavuş,mülazım neferlerin de bulunmasına dikkat edilirdiÇünkü Cuma selamlığına çıkan imparator yani Osmanlı Padişahı,son Roma hükümdarı,yeryüzündeki bütün bu milletlerin hükümdarıydıDolayısıyla milletler,kendisine saygılarını arzetmek durumundaydılarCuma selamlığı aynı zamanda imaparatorluk protokolünün abideleştiği bir yerdiDolayısıyla başkentteki elçilerin,hatta memur olmayan ecnebilerin de bunu seyretmesi imkan dahilindeydi ve imkan hazırlanırdı
Mesela,bir köşede bir takım ecnebi hanımların,madamların toplandığı ve töreni serettiği görülürdüCuma selamlığı son defa 29 Şubat 1924 yılında yapıldı