02-26-2009
|
#1
|
su perisi
|
Meleğime Mektup..
Sevgilim;
Sevgilim bu aciz kalemimin ucu saf bir beyaz kağıtla sevişirken ben uzun ve bir o kadarda yorgun bu yolda umuda yolculukta Balıkesir'e gidiyorum yollar nereye kadar devam eder,umutlar ne zaman tükenir bilmiyorum Tek bildiğim bir şey var ki sevgilim yollar nerede bitse de umutlar nerede tükense de seni sevmenin verdiği o heyecan hiç bitmeyecek yollar hep aynı devam ederken umutlar henüz tükenmemişken ben seni düşünüyorum
Meleğim o masum dudaklarını, beni bırakmak istemeyen ellerini,utangaç gözlerini,senin bir türlü beğenmediğin burnunu,ses tellerinin yarattığı o güzel melodileri,sonunun nereye gittiğini bilemediğim saçlarını özledim ama bu özlem bile heyecanımı ,sana olan sevgimi bastıramadı hatta bu kavgacı özlem ki sevgimi arttıran,heyecanının ve umudun sınırlarını zorlayan bir yardımcı
Ey yorgun yollar! dost musunuz bana? bana sevgilimi hatırlatan ezgiler ya siz dost musunuz yoksa kavgacı özlem nefretsi duygularını vekaletini mi aldınız
Meleklerin bile kıskanabileceği güzellik ezgilerle kurduğum hayallerde sessiz öpüşmelerimizi,teninin tenime değmesini hatırlıyorum mutlu muyduk o anlarda yoksa biliyor muydu bu ürkek tenlerimiz bir gün susuyacağını bir birlerine
Sevgililerin en masumu anımsatıyordun o en kutsal,en dokunulması zor anılarda bedenlerimizin ayrılacağını bense seni susturmayı yeğliyordum o tatlı rüyaların fanileşip bozulmaması için
En tatlı rüyam; seni seviyorum
Can Mehmet Coşkun  Alıntı  
__________________
|
|
|