Güllerin De Ağladığı Bir Zaman Vardır

Güllerinde ağladığı bir zaman vardır
Ama bir gül varki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır
Gceler onun gözyaşlarını kendine saklarAma gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar
Denizler onun gözyaşaları gibi ıslak;güneşler hüzünleri kadar sıcaktır
Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır
Ama bir gül varki O’nun sevgi saçan kokusu her zaman vardır
Kokusu sevgiden rengi hasretten bir güldür
O kalbi kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,kül olmamış,kor olmuştur ve Allah adını kırmızı gül koymuştur
Güllerinde seviştiği bir zaman vardır
Ama bir gül varki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır
O ’nun ;gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır
Ama o gözyaşında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır
Onun gözünde vazolara girmenin anlamı yokturAma Onun hüznünü ve sevincini
Paylaştığı kır çiçekleri ile arkadaşlığı vardır
Güllerinde uyuduğu bir zaman vardır
Ama bir gül varkiOnun geceleri bile kapanmayan gözleri vardırSevgisi gece gündüz yol alır,Duası,kokusu,anbean sevdiğine varır
Güllerinde Solduğu Bir Zaman Vardır
Ama bir gül varki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştirde bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır
Ve onun mezar taşına şu sözler yazılmıştır
Sevmeyen insan ölür ama Seven Güller solmaz onların KABR ide olmaz!