Hoşçakal Sevgili...Eceldir Tek Kurtuluş

**gülgüzeli** · 01-05-2009

Yalnızlık kokan odamda yine ba$ba$a ben ve o çürümü$ duvarlar
Ne yapmalı da kurtulmalı bu sessiz rutubetli yerden
Ya da hep orda mı kalmalı? Gerçeklerle yüzle$mekten korkmalı, hep kaçmalı mı?!
Tesellileri hep kağıtlarda, bitmekte olan mürekkep kokularında mı almalı?!
Her geçen saniye nefesimin kesildiğini, kalp atı$larımın yava$ladığını hisseder oldum
Nedir beni sarho$ körlüğünde yazmaya iten adını bile koyamadığım sebepsiz duygular
Bildiğim halde kendime bile anlatmaktan kaçtığım ayaz soğuklar
Ü$ür oldu ellerim, eksik kaldı sensiz sol yanım Tek yürek ağır geldi be sevgilim
Gidi$ini izlemek, son bakı$ın son nefes alı$ım
Gitmeler bu denli yakınmıydı ey sevgili, böyle miydi birbirimize verdiğimiz gerçek sandığım söz veri$ler
Hayal oldup aktı gözbebeklerimden parça parça kırıklıklar
Ya$amın son çizgisinde gidi$ini izlemek olsun gözlerimin önündeki son perde
Odamda ki ı$ık bile terketti beni yava$ladı bileklerimden akan kanlar misali
Kendime susu$larım kaldı artık ellerimde
Dalda kalan son yapraktı ömrüm, mevsim deği$ti yaprak dü$tü
Aldı rüzgar, götürdü benim gibi yitirilmi$liklere o kusursuz kurumu$ bedeni
Zaman tükendi sevgili
Ellerim titiriyor Kanım çekiliyor adeta
Yakla$ıyor ölümün soğukluğu vuruyor yüzüme
İstedim ki birlikte kapayalım gözlerimizi kurduğumuz dü$lerle birlikte
Olmadı be sevgilim
Sensiz geçmedi ömür akmadı zaman su misali
Tek kurtulu$ bu belkide
Ah sevgili Tutamıyorum parmaklarımın ucundaki mürekkep kokan kalemi
Ağırla$tı gözlerim
Bedenimin hafifliğini hissediyorum
Titreyen ellerimle zorlandığım son mısralarda sadece son kez $unu bil
Sevdim Seni Sevgili Kimsenin Sevemeyeceği kadar
Öldüm sevgili kimsenin cesaret edemeyeceği kadar

01-05-2009	#1
gülgüzeli	Hoşçakal Sevgili...Eceldir Tek Kurtuluş Yalnızlık kokan odamda yine ba$ba$a ben ve o çürümü$ duvarlar Ne yapmalı da kurtulmalı bu sessiz rutubetli yerden Ya da hep orda mı kalmalı? Gerçeklerle yüzle$mekten korkmalı, hep kaçmalı mı?! Tesellileri hep kağıtlarda, bitmekte olan mürekkep kokularında mı almalı?! Her geçen saniye nefesimin kesildiğini, kalp atı$larımın yava$ladığını hisseder oldum Nedir beni sarho$ körlüğünde yazmaya iten adını bile koyamadığım sebepsiz duygular Bildiğim halde kendime bile anlatmaktan kaçtığım ayaz soğuklar Ü$ür oldu ellerim, eksik kaldı sensiz sol yanım Tek yürek ağır geldi be sevgilim Gidi$ini izlemek, son bakı$ın son nefes alı$ım Gitmeler bu denli yakınmıydı ey sevgili, böyle miydi birbirimize verdiğimiz gerçek sandığım söz veri$ler Hayal oldup aktı gözbebeklerimden parça parça kırıklıklar Ya$amın son çizgisinde gidi$ini izlemek olsun gözlerimin önündeki son perde Odamda ki ı$ık bile terketti beni yava$ladı bileklerimden akan kanlar misali Kendime susu$larım kaldı artık ellerimde Dalda kalan son yapraktı ömrüm, mevsim deği$ti yaprak dü$tü Aldı rüzgar, götürdü benim gibi yitirilmi$liklere o kusursuz kurumu$ bedeni Zaman tükendi sevgili Ellerim titiriyor Kanım çekiliyor adeta Yakla$ıyor ölümün soğukluğu vuruyor yüzüme İstedim ki birlikte kapayalım gözlerimizi kurduğumuz dü$lerle birlikte Olmadı be sevgilim Sensiz geçmedi ömür akmadı zaman su misali Tek kurtulu$ bu belkide Ah sevgili Tutamıyorum parmaklarımın ucundaki mürekkep kokan kalemi Ağırla$tı gözlerim Bedenimin hafifliğini hissediyorum Titreyen ellerimle zorlandığım son mısralarda sadece son kez $unu bil Sevdim Seni Sevgili Kimsenin Sevemeyeceği kadar Öldüm sevgili kimsenin cesaret edemeyeceği kadar __________________