Kendimi Hicretine Sürgün Ettim.

Biz seninle!
Şiirlerle konuşurduk mısralarla ağlar
Biz seninle!
En koyu hüzünlerin gölgesinde
Sürgün ağlamaklı
Yalnız biçare
Öylece akardık sevda dolu gönüllere…
Biz seninle
Umutları büyütürdük bir hasret türküsünde
Nağmelerin diliyle seslenirdik
Demet demet nergislere
En yalın haliydi belki sevdanın
Sen bendin ben de sen
Sözlerinde bulurdum duygunun anlamını
Her estiğinde gönül sesin meltemlerde
Yüreğime dokunsun isterdim
hece hece
Biz seninle!
Şiirlerle yaşardık mısralarla ağlar,
Yıldızların tebessümünde bulurduk
Gecenin gizemini
Her gizem bir savdaydı aslında
En asil sevdaların buğusunu
Ay damlalarıyla sunardı geceye
Ve dönerdi
Gizemini çözemediğimiz bir bilmeceye
Biz seninle !
Şiirlerle dolardık mısralarla ağlar
Nehirler yıkanırdı ruhumuzda
Sessizce dertleşirdik
Dile gelirdi mısralar
Bir beyaz gelinlikti hayallerine bürünen
Kelimelerin duvağında
Her şiir biraz daha bizdik
Biraz daha ikimiz
Ve
Asırlıktı bizim şiirimiz
Biz seninle!
Şiirlerde yaşardık mısralarda ağlar
Şimdi bir bir düştü sevdanın takviminden
Hüzün dolu yapraklar
Solgun ve vurgundu her şiir
Ben kendimi hicretine sürgün etmeden önce