Bülbülün Güle Muhabbeti Ne Zaman Başladı?

**fatmanur** · 12-30-2008

BÜLBÜLÜN GÜLE MUHABBETİ NE ZAMAN BAŞLADI?

Hz

İbrahim’in, Nemrud tarafından ateşe atıldığını, ehlî ve vahşî hayvanlar dahi, Allâh Teala'nın ihsan ettiği bir his ile idrak etmiş oldukları için, onlar da ağlamakta, feryad etmektedirler

İşte bülbül ağlıyor

ve ortasının gülistan oluşundan bî-haber, etrafı hâlâ kor ve alev halindeki büyük ateşe doğru koşuyor

Cenab-ı Hak Cebrail’e (a

s

) emrediyor:

- Ey Cebrail koş, Nemrud'un ateşine doğru uçan bülbülü tut, ne istiyor, sor

Cibrîl yetişiyor, ateşe varmak üzere olan bülbülü tutuyor ve soruyor:

- Küçük kuş, burada işin ne? Bülbül ağlayarak cevap veriyor:

- Allah'ın Halîl'ini (dostunu) ateşe attılar; madem ki ben onu kurtarmaya kadir değilim, bari ben de onunla beraber yanayım, diyorum

Cebrail aleyhisselam bülbüle:

- Gel, diyor ve İlahî tecelliyi ona gösteriyor

Bülbül şimdi ne yapsın?

Feryadı dinmiştir

Sevincinden mesttir

Dili tutulmuştur

Kıyamete kadar böyle kalabilir

Cenab-ı Hak Cibrîl'e yine emir veriyor:

- Bülbüle söyle: Benden ne dilerse, şimdi dilesin

- İste bülbül, Rabbinden, ne isteyeceksen iste!

Bülbül dile geliyor:

- Ben, diyor, kendimi bildim bileli, Rabbimin zikri ile meşgulüm

İşittim ki, Rabbimin bin bir güzel ismi varmış; ama ben, sadece yüz birini biliyorum

Diğer dokuz yüzünü de öğrenmek isterim

Bülbülün dileği, derhal kabul edilmiş, bilmediği Esmâ-i Hüsnâ'yı da hemen öğrenivermiştir

Ve şimdi bülbülün vazifesi var: Cibrîl bülbülü alıyor; nârın, nûr olduğu yere, Hazret-i İbrâhim'in bulunduğu gülistana koyuyor ve ona ırmağın kenarındaki gül ağacını göstererek;

- Bülbül, diyor, senin yerin burası

Bülbül, güle konmuştur

Ötüyor

ötüyor

12-30-2008	#1
fatmanur	Bülbülün Güle Muhabbeti Ne Zaman Başladı? BÜLBÜLÜN GÜLE MUHABBETİ NE ZAMAN BAŞLADI? Hz İbrahim’in, Nemrud tarafından ateşe atıldığını, ehlî ve vahşî hayvanlar dahi, Allâh Teala'nın ihsan ettiği bir his ile idrak etmiş oldukları için, onlar da ağlamakta, feryad etmektedirler İşte bülbül ağlıyor ve ortasının gülistan oluşundan bî-haber, etrafı hâlâ kor ve alev halindeki büyük ateşe doğru koşuyor Cenab-ı Hak Cebrail’e (as) emrediyor: - Ey Cebrail koş, Nemrud'un ateşine doğru uçan bülbülü tut, ne istiyor, sor Cibrîl yetişiyor, ateşe varmak üzere olan bülbülü tutuyor ve soruyor: - Küçük kuş, burada işin ne? Bülbül ağlayarak cevap veriyor: - Allah'ın Halîl'ini (dostunu) ateşe attılar; madem ki ben onu kurtarmaya kadir değilim, bari ben de onunla beraber yanayım, diyorum Cebrail aleyhisselam bülbüle: - Gel, diyor ve İlahî tecelliyi ona gösteriyor Bülbül şimdi ne yapsın? Feryadı dinmiştir Sevincinden mesttir Dili tutulmuştur Kıyamete kadar böyle kalabilir Cenab-ı Hak Cibrîl'e yine emir veriyor: - Bülbüle söyle: Benden ne dilerse, şimdi dilesin - İste bülbül, Rabbinden, ne isteyeceksen iste! Bülbül dile geliyor: - Ben, diyor, kendimi bildim bileli, Rabbimin zikri ile meşgulüm İşittim ki, Rabbimin bin bir güzel ismi varmış; ama ben, sadece yüz birini biliyorum Diğer dokuz yüzünü de öğrenmek isterim Bülbülün dileği, derhal kabul edilmiş, bilmediği Esmâ-i Hüsnâ'yı da hemen öğrenivermiştir Ve şimdi bülbülün vazifesi var: Cibrîl bülbülü alıyor; nârın, nûr olduğu yere, Hazret-i İbrâhim'in bulunduğu gülistana koyuyor ve ona ırmağın kenarındaki gül ağacını göstererek; - Bülbül, diyor, senin yerin burası Bülbül, güle konmuştur Ötüyor ötüyor ötüyor __________________ Ya Rahman! Sen öyle rahmet edersin ki rahmetinin bir cilvesi cennetim olur Rahmetinden bir parıltı sonsuz mutluluğumdur Rahmetinin bir damlası herkesin rızkına kefil olur Su çorak gönlüme merhametini indir Su fani ömrümü sonsuzluğa eriştir