ağlayan adam....

ağlıyordu adam

yanağından süzülen yaş birikerek kalbinde,
yeniden taşıyordu kirpiklerinden adamın!

ve "böyle olmasını istemezdim" in izini kazıyordu sanki yüzüne

ağlıyordu adam
ama "mecbur"du

beyaz kanepede
dirseklerini dayayarak
geceyi giymişti sanki üzerine
ve birleştirmişti yumruklarını alnında,
ağır gelen başına destek tutuyordu

ağlıyordu adam

seviyordu ama;

"mecbur"du


ve bir başka evin bir başka odasında,
kadın;
baktığı siyah beyaz resimler ile ısınmaya çalışıyordu yatağında iki büklüm
içini çeke çeke
içine döke döke
ağlıyordu

sonra bir müzik sesi duyuldu inceden

Vakit tamam seni terk ediyorum ! diye başlayıp,

Bu incecik bir veda havasıdır
Parmak uçlarına değen sıcaklık
İncinen bir hayatın yarasıdır

diye diye akıp giden yanaklardan

Kalacak tüm izlerin hayatımda
Gözümden bir damla yaş aktığında
Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan
Kan tarlası gelincik şafağında

diyordu adam ve dinliyordu kadın ve ağlıyordu ikisi

Hoşçakal canımın içi, hoşçakal
Hoşçakal gözümün nuru, hoşçakal
Hoşçakal iki gözüm, hoşçakal

diyordu kadın ve dinliyordu adamgözyaşlarından yol yapıp sarılmışlardı birbirlerine

cama düşen yağmur taneleri
ayrılık zamanının geldiğini çaldı ardarda

ayrıldı yolları

adam ağladı

kadın çok üşüdü



ve perde kapandı

mevsim : sonbahardı


belkı bıraz sıır turunde olmasada ıdare etdın ıste yha

okumanız dılegıyle

__________________
BEN GUZELE GUZEL DEMEM
KAFAM GUZEL OLMAYINCA