Rüzgarın Savurduğu Her Toz

RüzGarın savurduğu her tOz biR hayattıR asLında yada rüzgarLa savruLan her hayat göçebe bedenLerin ta kendisi

hayatın oLuşturduğu feLsefe sen veya ben gibi tekLikLeri kabuL etmez çoğu kezçünkü hayat bütünüyLe bir gayenin sarsıLmaz temeLi ve biz koLonLara takıLı hayatLardaki direnişin sebebi beLkide

neden ben o zaman,küçücük yüreğimdeki gözLerimin ışığı mı yoksa dayanıLmaz fırtınaLarın temeLindeki sıcacık sessizLiğim mi beni ben yapan ? beLki de biz demeyi her seferinde başardığım içindir ! ya da hayatı türkü tadında yaşadığım içindir
ne dersin ? acaba hayatı kocaman bir ben kabuL etsem takvimden düşen her yaprakta iç geçirir yada dakika tutar mıydım ? mevsimLerin o cıvıL cıvıL suskunLuğuna sarhoş gibi mi yaşardım acaba mutLuLuk denizindeki derin yaLnızLığı mı yoksa ayık oLmak mı zevk verirdi bana daha çok ? ben mi demek yoksa beni ben yaptığın için sen mi demek benciLLiğimi enkaz aLtına aLan darbe oLurdu biLemiyorum

bazen dindirmek için o kurak susuzLuğumu hayatı kana kana içmek ve Lanet edercesine kusmak istiyorum asLında,hayatın doyumsuzLuğunu her seferinde iddia edenLere hani hiçbir soru tam anLamıyLa cevabını buLamaz ya hani kumun üzerinde daLgaLara yenik düşmesi gibi beLki debeLki de hayat tetikLemek gibikaLabaLığın içinde kendini buLmayı başarabiLmek

DÜŞÜNDÜMDE HERŞEYE İNAT BEN ASLINDA;

SONSUZLUĞUN İÇİNDEKİ ILIK BİR RÜZGAR

BEN ZİFİRİ KARANLIĞIN ARDINDAKİ AYDINLIK;

BEN SONLARA İNAT BAŞLANGIÇLARIN TEK SAHİBİ;

VE BEN GÜZEL BİR DÜŞÜN BİTİMİNDEKİ MUTLU SON

__________________