12-16-2008
|
#1
|
gülgüzeli
|
Firakım Sensin Allahım
İnsanların ahını alan kimselere, ecel yatakta uğramaz
Bir birine zıt olan fikir ve mizaçları, bir kabın içerisine koyup eriterek, kader birliği ettiren İmandır
Cesareti bile yanlış tarif ettiler bize, meğer en büyük cesaret ve değer biçilmez saygı, haklara hürmet etmekten geçmiş
Her istenilen yanlışa uymak, hakkı sahibine teslim etmek değildir
Gönüllerin terazisi İslam’a göre ayarlıdır Yapma dediği halde yaparsan nefsine, Şeytana uymuş, 'a isyan etmiş olursun
Gönül terazisi, kitaba, vahye göre ayarlanmıştır Hem de doğruyu ve yanlışı tartacak biçimde
Kaderin her cevherine tahammül gerek Çünkü sefa ile cefa müşterektir
Her varlık etrafını düşünmeden, kendisi için yaşama sevdasına düşerse toplum rahatsız olur
Öfkeyi söndürmek, ateşi söndürmekten daha zordur
İftiranın yıkamadığı kale yoktur Kılıçtan keskin, zehirden daha etkilidir Fakat hemen teslim olmamak gerek
Gerçek Müslüman ölmez Bu hayatta göçünce hakiki yaşantısına döner
Topraktan fışkıran bir , toprak üstünde onun sembolü olacak, ama kısa ömürlü olacaktır Fakat kalpteki hiç solmayacaktır mahşere dek 
Eğer bir insan ahlaki değerleri redderek hayatını sürdürmek istiyorsa, bu kendisini ret etme anlamına gelir
İnsan toplumsal bir varlık olarak toplum bütününün bir parçası, bir organizmasıdır
Hayatın, kaza taşlarını insana hedef yapan zamandır
Şuurlu insanları gayeye ulaştıran en büyük bir kavramdır zaman 
Benliğini kaybedenlerin bir rüzgar gibi, hazan yaprağı gibi meçhulden meçhule sürükleyendir zaman
Akan her kat re gözyaşında ne sırlar ve ne kadar anlamlar gizlidir
Göz yaşı, bir mazinin yaşantısı onda gizlidir
Göz yaşı, 'a olan bağlılığın en büyük rumuzudur
Göz yaşı, kin ve nefreti, aşk ve şevke çeviren tek nedendir
Göz yaşı, hayat ve yaşam yolundaki kötü yaşantıyı iyiye çeviren bedeldir
Akan gözyaşları bir deniz meydana getirseydi oradaki yaşayan hayvanlar gam ve kederden kurtulabilir miydi acaba?
Ahlak, hem toplumda, hem de aile yuvasında olmalıdır ki, herkes ahlaklı olabilsin
Yürümüş olduğu yolun bir sonu olmayacağını düşünmeden dolu dizgin akan aciz insanlık 
Rabbim  Hayat, bütün arzularımı aldı elimden, bir kapı bulamadım darda kalan yüreğimi açacak, dertlerimi, firkatimi, ahım-ı, yüklenip sana geldim Onları maneviyat bahçesinde yeşert 
__________________
|
|
|