Susarım Bazen....

susarım bazen,
anlatamam derdimi,
gözyaşlarımı görmez kimse,
'ağladım'derim,
ağladığımı bilirsin en fazla
dokunamazsın,saramazsın yaralarımı
sende susarsın,
bu susuş bana ses olur,
anlamazsın!
Seninde acıların vardır elbet
söyleyemediğin
konuşsan daha çok kanar mı?
oysa dinlerim ben seni
çare olamam yaralarına ama,
'konuş'diyene kadar dinlerim
çok sevdiğin istanbula gece erken iniyor artık
gecelerle yaşıyorum ben
kendimi siyahlara saklıyorum
çalınmış çocukluğuma inat,
sarıyorum bütün çocukları sevgimle
dünyada ölen her can,
benide götürüyor peşinde,
sonra sabahlar doğuyor
'insan mıyım'diye soruyorum kendime
açıyorum pencereyi,soğuk vuruyor tenime
elim gitmiyor kapatmaya,
üşümeyi öğreniyorum!
her insan öldürene katil dememeyi çoktan öğrendim
esirlik,
demir parmaklıkların ardında değil
umudun bittiği yerde başlıyor
köşeye sıkışmış duygulara aşk diyorum bazen
kendimi kandırıyorum böyle
olmayan bir aşka ağlıyorum
o benden gittiğinde anlıyorum,içimde bir boşluk kalmadığını
yalan söylüyorum,
olmak istemedğim biri gibi davranıyor
arkamdan söylenen herşeye gülüyorum,kızmak neye yarar ki,
insan duvara ne anlatabilir ki?
benden nefret edenlere,sevenlerden daha çok güveniyorum
bir sigara yaktım,
ilk içişim değil
içimdeki sıkıntıya dur diyemiyorum
bütün dünyanın sorumluluğu omuzlarımda
bu omuzlar ne kadar çeker bu yükü?
5 yaşıma geri dönmek isterdim
saçları iki yandan toplu bir kız çocuğu olmayı özledim
yaptığım aşırılıklar göze batmazdı
'çocuk işte'denirdi
ben şimdi büyüdüm mü? ? ?
çok konuşuyorum,
konuşmak çare olmuyor dertlere
hiç konuşmasamda anlar mısın beni
öyle dursam,baksam
sertleşse bakışlarım git gide
yinede anlar mısın beni
biliyor musun,beni sessizliğimle anlayan hiç olmamıştı

__________________