fatmanur
|
Rasülüllah Geliyor ... Müjdeler Olsun ...
Sizinde Dünyanıza Rasülüllah *S a v * gelsin bugün  

Sevinçle birbirlerine bağırıyorlardı;
"Müjde! Müjde! Resûlullah geliyor!
Peygamberimiz geliyor!
Sevinin ey Medîneliler!
Bayram edin! Habîbullah geliyor! Baş tâcımız geliyor! " diyerek bağırmaya başladılar Bu haber bir anda Medîne-i münevvere sokaklarını doldurdu Yedisinden yetmişine, yaşlısından hastasına kadar herkes, bu eşi görülmedik sevinçli haberi bekliyorlardı
Bütün Medîneliler en güzel elbiselerini giyenerek, sür'atle Âlemlerin efendisini karşılamak için koştular Tekbîr sedâları semâyı çınlatıyor, sevinçten gözyaşları sel gibi akıyordu Hüzün ve mutluluk dolu bir hava esiyor ve Medîne, târihinde en güzel günlerden birini yaşıyordu Bir tarafta, herkesin "Emîn" lâkabıyla tanıdığı, Allahü teâlânın Habîbini öldürmek için üzerine mükâfat koyanlar; diğer tarafta ise O'nu ve arkadaşlarını korumak, bağırlarına basmak ve bu uğurda canlarını fedâ etmek istiyenler vardı
Herkeste büyük bir heyecan ve merak başladı Acaba Kusvâ nereye çökecekti?! Medîne içine doğru Kusvâ ilerliyor, her kapının önünden geçerken ev sâhipleri heyecanla bekliyorlardı
Peygamber efendimiz Medîne'ye iyice yaklaşmıştı Mubârek hicreti son bulmak üzereydi Medîneliler bir an önce sevgili Peygamberimizin nûrlu cemâlini görmek istiyorlardı Medîne, Medîne olalı böyle sevinçli, böyle mubârek bir an görmemişti Bu, o güne kadar, yaşanmamış bir bayramdı
Benzeri görülmemiş ve görülemeyecek olan bu bayramda, çocuklar ve kadınlar şöyle şiirler terennüm ediyorlardı:
"Tale'al-bedrü aleynâ,
Min seniyyât-il-vedâ',
Veceb-eş-şükrü aleynâ,
Mâ de'â lillahi dâ'
Eyyüh-el-meb'ûsu fînâ,
Ci'te bil-emr-il mutâ'! "
Türkçesi:
Seniyyet-ül vedâ'dan, Bedr doğdu üstümüze,
Hakka da'vet ettikçe, şükr vâcib oldu bize
Sen bize gönderildin, emrullahı getirdin,
Medîne'ye hoş geldin, şeref verir da'vetin
İzzet ikrâmla dolduk, eskilerden kurtulduk,
Şana kavuştuk doyduk, ziyândaydık kâr bulduk
Zulmet gideren ay der, "selâm ehline deyin,
Muhammed'e *S a v *uyana, aslâ zulüm etmeyin "
Hep birlikte söz verdik, yemîn edilen günde,
Doğruluk yolumuzdur, hâinlik olmaz dînde
Vallahi ben unutmam, elemsiz gün hiç yoktu,
Şâhidsin Emn yıldızı, vefân sevgin pek çoktu
"Hoş geldin yâ Resûlallah! " "Bize buyurun yâ Resûlallah! " şeklindeki istekler ortalığı çınlatıyordu
Medîne'nin ileri gelen kimselerinden ba'zıları Kusvâ'nın yularından tutup; "Yâ Resûlallah! Bize buyurun  " diyerek istirhamda bulundular Onlara,
- "Devemin yularını bırakınız O me'mûrdur Kimin evinin önünde çökerse, orada misâfir olurum!' buyurdular
Herkeste büyük bir heyecan ve merak başladı Acaba Kusvâ nereye çökecekti?! Medîne içine doğru Kusvâ ilerliyor, her kapının önünden geçerken ev sâhipleri; "Yâ Resûlallah! Bizi teşrif ediniz, bizi teşrif ediniz!" diye yalvarıyorlardı Peygamber efendimiz onlara tebessüm buyurarak,
- "Devenin yolunu açınız! Nereye çökeceği ona buyurulmuştur" diyordu
Kusvâ, nihâyet Peygamber efendimizin bugünkü mescid-i şerîfinin kapısının bulunduğu yere çöktü Resûlullah devesinden inmediler ------ tekrar ayağa kalktı Yürümeye başladı Eski yere dönüp çöktü ve bir daha kalkmadı Bunun üzerine Efendimiz, Kusvâ'nın üzerinden inip,
- İnşâallah menzilimiz burasıdır, buyurdu Sonra,
- Burası kimindir? buyurunca,
- Yâ Resûlallah! Amr'ın oğulları Süheyl ve Sehl'indir, diye cevap verdiler Bu çocuklar yetim idi Peygamberimiz,
- Akrabâlarımızdan hangisinin evi buraya daha yakındır? buyurdu
Benim evim daha yakındır 
Zîrâ Resûlullah efendimizin dedesi Abdülmuttalib'in annesi, Neccâroğullarından idi Hâlid bin Zeyd Ebû Eyyûb el-Ensârî hazretleri sevinçle,
- Yâ Resûlallah! Benim evim daha yakındır İşte şu evim, şu da kapısı, diyerek heyecanla gösterdi
Kusvâ'nın yükünü indirip, Resûlullah efendimizi buyur etti Medîneli müslümanlar ve Muhâcirler, Efendimizin hicretine pek ziyâde sevindiler İşte Resûlullahın bu hicreti müslümanların hicri yılbaşısı kabûl edildi
Zeyd Ebû Eyyûb el-Ensârî, İstanbul'un Fethi için İstanbul'a gelip şehîd olan, Eyüp Sultan'da medfûn bulunan mubârek zâttır
Resûlullah efendimizin hicreti ile başlayan Hicrî kamerî takvimin sene başı, Muharrem ayının ilk günüdür Bu günde müslümanlar, birbirinin yeni yılını tebrik eder büyüklerin elleri öpülür, hayır duâlar alınır Böyle günler vesîle edilerek dargınlıklar, kırgınlıklar giderilir Allahü teâlânın verdiği ni'metler için, emirleri yaparak, yasaklardan sakınarak şükredilir Günahlardan tevbe edilir Çoluk çocuğa, yakınlara, tanıdıklara iyilik ve ikrâmlarda bulunulur
Sizinde Dünyanıza Rasülüllah *S a v * gelsin bugün 

|