Utanırım Ya Rahman..!

Utanırım ya RAHMAN SEN'in aşkın ile açan ve hoş kokular veren bir gül olamadım Bir güneş olup doğamadım bir rüzgar olup esemedim

Utanırım ya RAHMAN gaflet uykularımdan utanırım Sabahlara kadar SAN'a secde eden bir Ebubekir bir Ömer bir Osman olamadım Onlar gibi Rasule aşık olamadım onunlayken bile hasret kalamadım

Utanırım ya RAHMAN ashabı guzinin tövbesinden utanırım Üzeyr olup harama baktım diye vuramadım kendimi dağlara ağlaya ağlaya AFFET YA RABBİ diyemedim

Utanırım Ya RAHMAN mümin din kardeşlerim zulm altındayken gidip Ali ra olamadım SEN'in rızan için öldüremedim onları Ömer ra gibi hanımını çocuklarını yetim öksüz bırakmak isteyen gelsin diyemedim

Utanırım Ya RAHMAN korkamadım yatağa girip uyumaktan Seddad Bin Evs olamadım yataktan kalkıp sabaha kadar secde edemedim

Ya RAHMAN ne güzel kulların var ben onlardan olamadım şimdi ağlıyorum sessizce Sanki oturduğum yerde ölümümü bekliyorum Yok misali yasıyorum Her vasıtaya bindik fanide simdi sıra tabut denen cansız ata binmekte

Şehadettir arzuhalım nasib edermisin Ya RAHMAN cennette cemalinle şereflendirirmisin bu acizi RAHMETiM, GAZABIMDAN ÜSTÜNDÜR buyurmuşsun Rahmetinle muamele eyle bizlere biz aciz kullarınız Öylesine bir ölüm nasip eyleki Azrail as geldiğinde hoş gelsin ve geldiğinde o görevini yerine getirmeden sen bizlerden Razı ol İNŞAALLAH (cc)