Putun şehadeti

Peygamber-i zîşân”ın nübüvvetini, bâzan,
Putlar bile konuşup, söylerdi zaman zaman

Nitekim sahabeden "Abbas" adında bir zât,
Yaşadığı vak’ayı anlatır kendi bizzat

Der ki: (Ben, iman ile henüz şereflenmeden,
Bir yere gidiyordum gayet ıssız bir yerden

Rastladım çok acayip, şekilsiz birisine,
Ki, hatta binmişti bir deve kuşu üstüne

"Cin"lerden olduğunu tahmin ettim onun ben,
Bir şeyler söylüyordu, hem de bana hitaben

Diyordu ki: (Ey Abbâs, son buldu fitne fesat,
Çünkü islâmiyyetin sahibi geldi bizzât

Adı Muhammed'dir ki, emin, doğru sözlüdür,
O, cihana son gelen Allah'ın Resulüdür

Hemen iman eyle ki Onun nübüvvetine,
Ölünce, kavuşasın Cennet nimetlerine)

Bir hayli etkilendim onun bu sözlerinden,
Zîrâ hiç böyle şeyler duymamıştım birinden

Henüz mü'min değildim ben bunu duyduğumda,
Hattâ bir "Put"um vardı, hep taşırdım boynumda

O putun üzerine elimi koydum hemen,
Ve kurtulmak istedim o cinnî’nin şerrinden

Lâkin benim put dahî hemen dile gelerek,
Başladı konuşmağa Resûlü methederek

Hem de bana hitâben konuşuyordu esas,
Açık bir lisân ile diyordu ki: (Ey Abbâs!

O cin doğru söylüyor, inan onun sözüne,
Sen de git îmân eyle Allah'ın Resûlüne)

Ben, bunları putumdan dinleyip eve geldim,
Sonra bu hâdiseyi kavmime haber verdim


“Üç yüz” kişi toplanıp, Mekke'ye geldik hemen,
İmanla şereflendik hiç vakit geçirmeden

Bir gün de Resûlullah, bir kabileye vardı,
Yahûdîler toplanmış, “Tevrât” okuyorlardı

Resûlullah gelince, okumayı kestiler,
(Niçin birden sustunuz?) diye sordu o Server

Cevap veren olmadı lâkin Yahûdîlerden,
Biri, (Ben söyleyeyim) diyerek kalktı hemen

Bu nûr yüzlü ihtiyar, yalnız oturuyordu,
Ve o Yahûdîlere hiç de benzemiyordu

Dedi: (Ahir zamanda gelecek Peygamberin,
Yüksek vasıflarını okurlardı ki demin,

Siz teşrif eylediniz buraya tam o anda,
Bunun için kestiler okumayı onlar da)

Buyurdu: (Öyle ise, sen oku onu bizzat)
O da onu okuyup, dedi ki: (Sensin o zat)

“Şahâdet”i getirip îmân etti ve hemen,
Teslim etti rûhunu başka şey söylemeden


İlmun TALİBUN