Bir Balıkçı Hikayesi

Bir balıkçı hikâyesi

Fakir bir adam, oltayla balık tutuyordu ki,


O yerin hükümdarı, buna yaklaşıp,

- Oltana ilk takılan şey ne olursa, sana,


onun ağırlığınca altın


vereceğim,


dedi

Biraz sonra oltaya,


ortası delik bir kemik


takıldı

Hükümdar;


- Ne yapalım, şansın bu kadarmış,


dedi

Ve o garibi sarayına götürüp;


- Bu balıkçıya, elindeki kemiğin


ağırlığınca “altın”verin!


diye emretti

- Başüstüne sultanım!


dediler ve

ortası delik kemiği


terazinin bir kefesine koydular

Öbür kefesine de


altın liralar


koymaya başladılar

Bir, beş, on, yirmi, elli, yüz

Hayret! Kemiğin bulunduğu kefe,


yerinden oynamıyordu

Halbuki görünüşte,


Bir iki tane altını


zor tartardı

Altın koymaya devam ettiler


Kefe doldu taştı,

Ama


kemiğin bulunduğu kefe


bir milim bile oynamadı


yerinden

- Bunda bir sır var,


dediler

Ve bir bilge kişi çağırıp;


- Bu işin sırrı nedir?


diye sordular

Bilge kişi, kemiğe şöyle bir bakıp;


- Bu kemik, açgözlü bir insanın göz çukurudur


Bunu tartmak için, hazineyi koysanız


yine tartamazsınız


dedi

Ve ekledi:

- Çünkü bu doymaz Bunu ancak


“bir avuç toprak”


doyurur

Hemen öbür kefeye,


bir avuç toprak


Koydular

Kefe, ânında yukarı


kalktı