Kadınlar...
Belki de en başında beri belliydi kaderimiz

Ve aslında hepsi birbirinin aynıydı

Ufak şeylerle mutlu olabildiğimizi göremediler

Görünüşte dır dır eden hep biz idik

Şeytana uyanlarımız da çıktı elbet

Her zaman nazik olmalarına rağmen anlayamadık onları

Ama mutluyuz biz

İçimiz yanınca ağlayabiliyoruz…

Erkek dünyasının savaşlarında en çok yıprananlar olsak da

Bu görüntülerin nedeni de hiçbir zaman kadınlar olmadı…

Bunları biz öğretmedik onlara…

Biz ağlamak ister miyiz yitik canların ardından…

Bir tas yemeğe bile sevinir hale getirenler kimler sizce…

Dedim ya mutluyuz biz…
Niye mi?

Biz bu mucizenin gerçek tanıklarıyız

Toprağa can veren su gibi, dünyaya biz can veriyoruz

Dünya bizimle renkli…

Aile olmayı seviyoruz…

Yan yana anlamlıyız
Geride veya ileride olmak değil önemli olan 

Bağımlı bile olsak,
özgür ruhluyuz

Her yaşta öğrenmeye açığız…

Bırakalım erkek gününü ,kadın gününü, anneler gününü

Tüm güzel insanlara kucaklar dolusu sevgilerimle…
Her günümüz “insanlık” adına utanç duymadan yaşansın
Resim yeniden boyutlandırıldı Gerçek boyutunu görmek için bu alana tıklayınız Resmin gerçek boyutu 957x718 ve 28KB 
__________________
Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar, 'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?
Ey ŞaiR! Bana Yağmurdan bahsetme, yağdır
|