Hadi Git Harf Harf Tümcemden. Kalma Bende !!!

**gülgüzeli** · 07-22-2008

Kara kalemimden damlayan kara, senmişsin meğer Ben hep seni çizmek için uğraşmışım yıllarca ve o çizemediğim hem de silmeye kıyamadığım eksik yüz seninkiymiş Ben senle sevdim aslında beyazıma sadece siyahı çizmeyi

Yüzümde git gide derinleşen hüzün çizgileriyleydi kavgam Her savaşta yenik düşmüşlüğüm onlaraydı Tüm gülücüklerim sende asılı kaldıCeplerime doldurduğum hasretle yürüyorum şimdi yolları Ayağım iflah olmaz yalnızlıklara takılıyor Bizi bulmak adına kendimden vazgeçtim sanırken, dönüp baktığımda ardımda kalan ben değil hayat oluyor Acı mayasıyla yoğrulmuş dünler, çalıntı yarınlar ve tam yüreğinden kurşunlanan bir ömrün portresi kara kalem satırlar…
Günün gecesine çeyrek var Kalemiminse; günaydınlığına “bir” var Tüm satırlarım hala uyanmamışken, hadi git harf harf tümcemden

Pimi çekilmiş bir başkaldırıda yıkıldı umuttan yaptığım kaleler Ateşten bir gömlek giydim; yıldızlar yağdı üstüme Duvarıma astığım saniyeler düşüyor ellerime Özgürlük beyaz güvercinlerin bile payına düşmüyor şimdilerde Yazıyorum Her mısra bir ölüme teslim bundan böyle… “Az gittim, uzgittim…” masallarına kanmayacak kadar yürüdüm hayat yolunda Harabe kentleri buldu hep duraklarımDarağacına astım feryatlarımı Neye hüküm giymişse zaman, geçit vermiyor anılara Kurduğum tüm teselli cümlelerini gözyaşlarıma sunuyorum Düşlerim çınlıyor Söylesene bana sevmek hangi düşten artakalan bir ıstırap? Bir çift ağıtla gidebilir miyim yarınlara? Adım adım içine yürümeye çalıştığım sevda neden açmadı ki mührünü bana?

Şimdi gün için gece, kalem için sabah Hala gerçeğimde yok; ama satırlarımda gizli ismin Sana yol almaktan yorulmuş son nidamı savuruyorum göğüme;

HaDİ GİT HARF HARF TÜMCEMDEN KALMA BENDE !!!

alıntı

07-22-2008	#1
gülgüzeli	Hadi Git Harf Harf Tümcemden. Kalma Bende !!! Kara kalemimden damlayan kara, senmişsin meğer Ben hep seni çizmek için uğraşmışım yıllarca ve o çizemediğim hem de silmeye kıyamadığım eksik yüz seninkiymiş Ben senle sevdim aslında beyazıma sadece siyahı çizmeyi Yüzümde git gide derinleşen hüzün çizgileriyleydi kavgam Her savaşta yenik düşmüşlüğüm onlaraydı Tüm gülücüklerim sende asılı kaldıCeplerime doldurduğum hasretle yürüyorum şimdi yolları Ayağım iflah olmaz yalnızlıklara takılıyor Bizi bulmak adına kendimden vazgeçtim sanırken, dönüp baktığımda ardımda kalan ben değil hayat oluyor Acı mayasıyla yoğrulmuş dünler, çalıntı yarınlar ve tam yüreğinden kurşunlanan bir ömrün portresi kara kalem satırlar… *Günün gecesine çeyrek var Kalemiminse; günaydınlığına “bir” var Tüm satırlarım hala uyanmamışken, hadi git harf harf tümcemden* Pimi çekilmiş bir başkaldırıda yıkıldı umuttan yaptığım kaleler Ateşten bir gömlek giydim; yıldızlar yağdı üstüme Duvarıma astığım saniyeler düşüyor ellerime Özgürlük beyaz güvercinlerin bile payına düşmüyor şimdilerde Yazıyorum Her mısra bir ölüme teslim bundan böyle… “Az gittim, uzgittim…” masallarına kanmayacak kadar yürüdüm hayat yolunda Harabe kentleri buldu hep duraklarımDarağacına astım feryatlarımı Neye hüküm giymişse zaman, geçit vermiyor anılara Kurduğum tüm teselli cümlelerini gözyaşlarıma sunuyorum Düşlerim çınlıyor Söylesene bana sevmek hangi düşten artakalan bir ıstırap? Bir çift ağıtla gidebilir miyim yarınlara? Adım adım içine yürümeye çalıştığım sevda neden açmadı ki mührünü bana? *Şimdi gün için gece, kalem için sabah Hala gerçeğimde yok; ama satırlarımda gizli ismin Sana yol almaktan yorulmuş son nidamı savuruyorum göğüme;* HaDİ GİT HARF HARF TÜMCEMDEN KALMA BENDE !!! alıntı __________________