Sabrım Sonbahar!...

İçimde gizliden gizliye sakladıklarım vardı ya hani
Yüreğimde beslediğim,her şeyden koruduğum izler vardı ya hani
işte ben tümünü sana vermeye geldim bu gece
Sığabildiği kadarını bu geceye, arta kalanları gündüzlerine

İnsanın rahatlıkla sığınabileceği kadar parlaktı bakışlarınAlev alev yakıyordu gözlerinSeni,gözlerine yandığım o gün sevdim işte

Hiç korkmadan ve hiç kaçmadan dikilip karşınaSana sarıldım
Ve bütün benliğimide savurdum bir dokunuşla havaya
●
●
Aşk
Ne kadar "yok"sa herşey, o kadar olacaktı "aşk"
Anlamadın
Anlatamadım
●
●
O sabah kara bir defter sayfası buldum yatağının kenarındaBoş yer kalmayacak şekilde karalanmış bir sayfaVe işte o an anladımSenin yaşaman için boyamaya, karalamaya ihtiyacın vardı bir şeyleriVe bunun için de her seferinde yeni bir sayfaya

Başlama ve bitiş noktalarından ibaretti hayatın
Ve aralarda birkaç dağınık sayfa

O sabah hiç pişman olmadan, ama çok acı çekerek
Bütün kadınlara maletmeden, ama seni lanetleyerek
Hayatımdan seni, senin oyununla çıkardım işte

"Ben değiştim" dediğin gün elinde yine karakalemle bekliyordunSevinçle sarılmıştın boynumaSanki gerçekmiş kadar büyük bir hevesleDeğiştiğini sandınSandınAma yine yanıldın

Sadece bu seferki sayfa o zamana kadar gördüklerinden daha büyüktü
Sayfalar yanılttı seni, ben deÇünkü artık bir silgi vardı elimde
Yok ediyorum senin bıraktığın derin izleri
Ve artık karalayamayacaksın eskisi gibi

Korkma
Meraklanma
Şaşırma sakın
Gidiyorum işte
●
●

Ansızın uykulardan uyanmaların
Gözlerini perdeleyen endişelerin
Değişmeni AŞK sanıvermen
Umutların ve insanları umutlandırmaların
Bana dönmen ve beni sevme alışkanlığın
Kapama gözlerini,bak
Bitiyor işte hepsi
Bir adım sonrası ayrılık
Bir adım sonrası benden sonrası

"Ben" de senden sonrası kalmadı
Bu senin "Son"ran
Bu senin "Son" olman


Çünkü, gördün işteBenim elimde silgi Seninse boş sayfaların yırtıkVe kalemin bitmekte